ساخت بناهای بلندمرتبه و آسمان‌خراش‌ها همیشه با چالش‌های زیادی هم‌راه است. مسائلی مانند ساخت، امنیت و قوانین خاصی که بر این پروژه‌ها حاکم است، محدودیت‌هایی را ایجاد می‌کنند که معمولا باعث می‌شوند تا طرح معماری این برج‌ها شباهت‌های زیادی به هم پیدا کنند. شرکت بیگ به منظور طراحی برج مرکز تجارت در شهر کوالالامپور که قرار بود به عنوان شاخصی مهم در منطقه به حساب بیاید، طرحی متفاوت ارائه کرده است. آن‌ها ایده‌ی ابتدایی خود را از برج های معروف روبه‌روی خود یعنی برج‌های پتروناس گرفته‌اند. اما گروه طراح به جای قد علم کردن و رقابت در مقابل این ساخت‌مان‌های مشهور، به نوعی فضای خالی میان آن دو را در چشم‌اندازهای شهری پرکرده‌اند.

این برج از چهار توده‌ی مجزا تشکیل شده که هر یک کاربری مخصوص به خود دارند و با افزایش ارتفاع، این توده‌ها کم‌ارتفاع و عریض‌تر می‌شوند تا این‌که درنهایت برجی معکوس را شکل می‌دهند. جدا کردن توده‌ها جواب‌گوی مسائل امنیتی و بستری مناسب برای خلق فضاهای باز و تفریحی بوده است. انتخاب معمارن بیگ، اگرچه چالش‌های سازه‌ای بیش‌تری را ایجاد می‌کند، اما چشم‌اندازهای ویژه‌ی آن به شهر و کنترل نورگیری طبقات پایین‌ را می‌توان از جمله مزیت‌های این تصمیم دانست.

آیا راه‌پله صرفا یک عنصر عمل‌کردی است که دو تراز ارتفاع را به هم متصل می‌کند؟ یا این‌که می‌توان از دیدی متفاوت نیز به آن نگریست؟ استودیو سوپرماشین پله‌کانی بتنی را در تایلند ساخته است که انگار دیواره‌های یک ماز را از روی زمین برداشته و در ارتفاع‌های گوناگون قرار داده‌اند. این سازه‌ی بتنی برای جشن صدسالگی گروه سیمان سیام طراحی شده که پیش از هر چیز نشان‌گر توان‌مندی این گروه در کار با این نوع مصالح است. جایی که طراحی معمارانه توان‌مندی یک شرکت مصالح ساخت‌مانی را با تاثیرگذاری بیش‌تر نمایش می‌دهد. گروه طراح ایده‌ی خود را از زمین های بازی الهام گرفته‌اند و برای استفاده‌ی هم‌زمان اعضای خانواده از چنین فضایی، پلکانی تو در تو با تجارب فضایی و چشم‌اندازهای متنوع طراحی کرده‌اند. شیب پله‌ها به گونه‌ای است که طی آن‌ها راحت‌تر صورت بگیرد، از همین رو آن‌ها اسم این اثر را «برج ده کالری» نام گذاشته اند، به این معنا که بالا رفتن از آن تنها ده کالری از شما انرژی خواهد گرفت!

روستایی در اتریش که با تپه‌ای چهل متری در یک سمت‌ش شاخص شده است. برادران فیرسینگر تصمیم می‌گیرند کاربری جدید و متفاوتی را به روستا اضافه کنند. آن‌ها سازه‌ای به ارتفاع حدود 8 متر را روی تپه بنا می‌کنند که پشت آن به روستا و روی‌ش به سمت مزارع است. بدنه‌ی سکو از صفحات  مثلثی مدولار تشکیل شده که در کل فرمی شبیه به گرامافون را ایجاد کرده است. بدین شکل خاصیت آکوستیک آن هم تقویت می‌شود. صفحات توسط لوله‌ای فلزی در سرتاسر قسمت داخلی آن بر روی زمین استوار شده است. فرم درون‌گرا، پوشش شکسته و رنگ سبک سازه، موجب می‌شود چنین کاربری مدرنی در فضای روستا آزاردهنده نباشد. پاتوق فیرسینگرها علاوه بر کابری‌هایی شبیه سنِ نواختن موسیقی، چشم انداز زیبا و قاب خاصی را هم فراهم می‌کند که اگر هیچ فعالیتی هم درون آن انجام نگرفت از شکاف پشتی بتوان دورنمای روستا را به تماشا نشست.