- ۶ نظر
- ۲۱ مرداد ۹۳ ، ۱۵:۲۹
قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانوندیزاین میگذرد! و دقیقتر قریب به یک سال از کم فعالیت شدن و خسته شدن یانوندیزاین!
یانوندیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقهمندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلیها در سالهای ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیلهای گاهبهگاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانشگاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانوندیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع میکردند. خیلیها ابراز لطف فراوانی را در این سالها به تیم فعال یانوندیزاین ابراز کردهاند و همین خیلیها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیشبرد حرکت یانوندیزاین بودند.
واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یکسالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزهای که این سالها پشت یانوندیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سالهای گذشته افتاده بود مانع آن میشد که به کل یانوندیزاین را فراموش کنیم....
ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردیبهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابهپای تحولاتی که در پیرامون ماست.
یادم هست کوچکتر که بودیم، یکی از جذابیتهای ویژهی سوارشدن هواپیما به غیر از متفاوت بودن تجربه مسافرت با آن، هدایایی بود که شرکتهای هواپیمایی آن زمانها به بچههای کوچک میدادند. حداقل آن زمانها میدادند! و معمولا هم ماکتهایی در مورد پرواز و هواپیما و .... خلاصه سعی میکردند بچهها را در طول پرواز و پس از آن راضی نگه دارند. طبعا این مساله هزینههای اضافی قابل محاسبهای برای شرکتهای هواپیمایی داشته و دارد که امروزه میبینیم حداقل در ایران کمتر دیگر مورد توجه قرار میگیرد.
طراح اوگنی کوئیتلت با نگاهی متفاوت به این موضوع هزینههای مالی این کار خوب را از دوش هواپیمایی فرانسه برداشته است. او با طراحی قاشقچنگال ویژهای که با ترکیبی ساده با قطعهی پلاستیکی کوچک دیگری به پرندههایی انتزاعی تبدیل میشوند، در عین پاسخگویی به نیاز عمومی مسافرین به کارد و چنگال و قاشق برای آنها فرصت بازی با کودکانشان و برای بچهها هدیهای ساده و کمخرج دست و پا کرده است.
استفاده از ظروف یکبار مصرف امروز در بین جامعه ما خیلی شایع شده است؛ حتی در جمعهای مذهبی و آنجایی که عملی مستحب و خوب در حال برگزاری است. ما خیلی وقتها در کنار این مستحبها داریم یک حرام بزرگ مرتکب میشویم: اسراف! مصرف بیرویه منابع کره زمین در قالب ظروف یکبار مصرف و با بهانهی پاکیزگی و سرعت عمل و آسانی.
کیون دنگ با طراحی قاشق چنگالهای یکبار مصرف ملهم از فرمهای طبیعی و به شکل گیاهان خوردنی، در پی آن است تا مصرف این ظروف را کنترل کند. خودش میگوید: «این ظروف با این ظاهر و تاثیر روانی یک سوال را در طول زمان استفاده مدام از استفاده کنند میکنند: آیا واقعا به راحتی این را میخواهی دور بیاندازی؟!»
فکر میکنین با چنین نوعآوری هایی احتمالا مصرف قاشق چنگال های یکبار مصرف کم می شه؟ یا نه یه جورایی کار آرتیستیک تفننی هستند این ها!؟