قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانون‌دیزاین می‌گذرد! و دقیق‌تر قریب به یک سال از کم فعالیت شدن و خسته شدن یانون‌دیزاین!
یانون‌دیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقه‌مندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلی‌ها در سال‌های ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیل‌های گاه‌به‌گاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانش‌گاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانون‌دیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع می‌کردند. خیلی‌ها ابراز لطف فراوانی را در این سال‌ها به تیم فعال یانون‌دیزاین ابراز کرده‌اند و همین خیلی‌ها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیش‌برد حرکت یانون‌دیزاین بودند.
واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یک‌سالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزه‌ای که این سال‌ها پشت یانون‌دیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سال‌های گذشته افتاده بود مانع آن می‌شد که به کل یانون‌دیزاین را فراموش کنیم....
ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردی‌بهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابه‌پای تحولاتی که در پیرامون ماست.
به عنوان بخشی از نمایش‌گاهی هنری در شانگ‌های، هنرمند چینی کای گوجیانگ یک کشتی را با ۹۹ مجسمه‌ی پارچه‌ای حیوانات پرکرده است که با حال افسوس و اسفی به آب‌های شانگ‌های و طبیعت از میان رفته نگاه می‌کنند..... حیواناتی تشنه از بحران آب و دردمند از رفتار ما انسان‌ها
زمین خدا و تمام ساکنین مظلوم‌ش دارند به جنایت‌های نوع بشر نگاه می‌کنند. جنایتی که ما در مورد بستر پیرامون‌مان مرتکب شده‌ایم و هرچند در مقابل جنایت‌های ددمنشانه قدرت‌های بزرگ در نقاط مختلف جهان کم‌تر به چشم و حس می‌آید اما جمله جنایت‌های بشر متمدن هستند در جلوه‌های مختلف آن.
گفته می‌شود میراث عظیمی از گذشته‌گان ما بشر در زیر آب‌ها و خاک‌ها مدفون است که اگر دست ما به آن‌ها می‌رسید دانش‌هایی متفاوت از آن‌چه امروز در دسترس داریم را به دست می‌آوردیم. حتی در متون اساطیر و ادیان هم شواهدی دال بر این مدعا وجود دارد. راز‌آمیزی اعماق و قعر‌ها هم خود به تنهایی دلیل مهمی برای شکل‌گیری این چنین انتظاراتی‌ست. اما همیشه این انتظارات پیرامون بسترهای کهن و مستعد می‌گردد و کم‌تر باور می‌کنیم که در دل یک دریاچه‌ی مصنوعی هم بشود شهری زیرآبی و کهن پیدا کرد.
«شهر شیر» یکی از شهرهای کهن چین قدیم است که شاید در حدود ۱۳۰۰ سال با سکنه‌ای قریب به ۳۰۰ هزارنفر برپا بوده است و حالا در عمق ۴۰ متری دریاچه‌ی مصنوعی جیان‌دائو پیدا شده است. در واقع دریاچه را به اشتباه بر زمین‌هایی بنا کرده‌اند که گور شهری عظیم از چین باستان بوده است.
اگر یادتان باشد تقریبا پارسال همین حوالی پستی را با هم دیدیم که در آن تصویر یک سرباز چینی به نمایندگی دیکتاتوری چینی به صورتی بسیار پروپاگاندا با مجموعه ۵۵۰۰ عروسک سرباز توسط هنرمندی غربی ساخته شده بود. آن زمان از عدم تناسب این بیان و هدف طراح و از این تبحتر غربی آن‌قدر عصبانی شدم که حتی شروع به دفاع از چین کمونیست کردم :) اما حالا با انتشار مجموعه‌ای متناسب که فنی مشابه دارد جبران می‌کنم. این بار با بیش از ۱۵ هزار عروسک سرباز به رنگ‌های مختلف روبه‌رو هستیم که در پرده‌هایی در مقیاس بزرگ در کنار هم قرارگرفته اند. کلیت در هم‌نشینی با جزئیاتی شگفت آور....
هنرمند کانادایی ژان پیر سگین با توسعه این چنین بیانی سعی کرده تا محتوای آثار نیز با روش انتخابی‌ش تناسب داشته باشد. سگین به خوبی برای به کاربردن این فن، تصاویری مشهور از جنگ اروپایی دوم، یعنی بزرگ‌ترین نبرد و زورآزمایی نظامی دوران معاصرمان را که تماما با منطق و مدیریت و خواست نظام مغرب زمین برپا شد، را انتخاب کرده است.
بحران انرژی امروز جهان تولید گرما را برای برخی نقاط محروم جهان به یک ارزش مهم تبدیل کرده است. همه جای دنیا نمی‌توانند مثل ما در ایران به راحتی سوخت‌های فسیلی را راحت بسوزانند و اصلا هم عین خیال‌شان نباشد! لاجرم در راه افزایش بهره‌وری انرژی تلاش‌ها و ایده‌های متعددی در سراسر دنیا و به خصوص مشرق زمین مشاهده می‌شود.
طراحان چینی این اجاق ساده آجری به ایده‌ای فکر کرده‌اند که شعله آتشی را که برای پختن غذا روشن شده‌است به حال خود رها نکنند و هم‌زمان آبی مخزن داخلی گاز را نیز گرم کنند و به مصارف حمام یا شست‌شو در مناطق محروم برسانند. آب با ظرفیت گرمایی بالای خود به بهترین نحو انرژی مازاد اتلافی را به خود می‌گیرد و گرم می‌شود.
جالب‌تر آن‌که در فرم‌دهی به بدنه اجاق با تبدیل مربع به دایره در طول آن، نوعی قرائت شرقی در هماهنگی زمین با فرم مربع و آسمان با فرم دایره را نیز پیاده کرده‌اند و این را هم در توضیحات خود ذکر کرده‌اند!
عالم با تمام تزاحم‌ها و جمع میان اضدادش در گوشه‌هایی سخت تاثیرگذار وحدتی بی‌مانند دارد. جمیع حیوانات وحشی و طعمه‌های‌شان از یک آب زندگی می‌گیرند و از یک هوا تنفس می‌کنند. وحدتی در کنار تمام ضدیت‌ها..... ما انسان‌ها اما به این وحدت‌ها سخت بی‌احترامی کرده‌ایم و این به خصوص هنرمند شرقی را به شدت آزار می‌دهد.
کای گوجیانگ هنرمند چینی برای بیان رابطه میان انسان و طبیعت، انتخاب حیواناتی با مقیاس یک به یک و با ساختی بسیار طبیعی را در فضای انتزاعی موزه‌های مدرن برگزیده است. او در آخرین اثر خود با نام «میراث ۲۰۱۳» نود و نه حیوان وحشی را سر در آب‌گیری کریستالی و آبی‌رنگ در وسط سالن بزرگ یک گالری هنری نمایش داده است که خیلی دوستانه در کنار هم دارند آخرین میراث‌های زمین را سرمی‌کشند. میراثی که ما انسان‌ها با استفاده بی‌حساب و کتاب‌مان از زمین پهناور و غنی برای آن‌ها نگه‌داشته‌ایم.
در این پست اثر قبلی گوجیانگ در سال ۲۰۰۶ که حرکت موحشی از گله‌ای از گرگ‌ها بود و هم‌چنین یک تصویر از دیگر اینستالیشنی که گوجیانگ در سال اخیر در نمایش‌گاهی هنری به نمایش گذاشت را نیز می‌بینید.
اوریگامی، هنر سنتی و باستانی شرق آسیا، هنری که در اصل خود نزدیکی زیادی با هنرهای مقدس و آیینی شرق دارد امروز به یکی از علاقه‌های هنرمندان سراسر جهان تبدیل شده است. این گسترش عمومی اوریگامی چه به علت تبلیغات و صادرات فرهنگی خوب اهالی مشرق و چه به دلیل ظرفیت فراوان موجود در این هنر آیینی باشد توسعه‌های عجیبی حتی در سازه‌های معماری و هنرهای به ظاهر غیرمرتبط داد، اگرچه مانند بسیاری دیگر از هنرهای سنتی اوریگامی را از معانی عمیق قدسی یا سنتی آغازین خود تهی کرد.
حالا اوریگامی یکی از مهم‌ترین و جذاب‌ترین راه‌های فرم‌سازی‌ست. ماتیو جئورجر، که امروز یکی از اساتید اوریگامی در دنیا به حساب می‌آید، با ساخت ۱۲۰ کارکتر جان‌دار به صورت اوریگامی ظرفیت‌های فرم‌سازی فوق‌العاده این هنر را به ما نشان می‌دهد.
اینستالیشن پارا تولید به مقوله تاثیرگذار "Made in China" در جهان امروز و تاثیرات آن بر اقتصاد اروپای مدرن می‌پردازد. سیر کالاهای چینی به جهان غرب و واردات غربی به چین که به آشوبی اقتصادی از نظر هنرمند چینی الاصل اما غربی نی هایفنگ انجامیده است. آشوبی که موج‌وار اقتصاد غرب را مورد هجوم و در معرض خطر قرار داده است.
از خوش حادثه برای هایفنگ آن‌که آشوب‌هایی این‌چنین نظام مند به خوبی در هنر پسامدرن نیز به کار می‌آیند... و البته در سابقه هنری هایفنگ هم توجه به این آشوب‌ها شاید بیش از اندازه بوده است.
