جاکو یک دانش‌جوی رشته‌ی شیمی است که استعدادی ویژه در نقاشی دارد. او با کشیدن شخصیت‌های معروف کارتونی و کاراکترهایی با سبک مانگای ژاپنی در حالاتی خاص، از آن‌ها در یک کلاژ کامپیوتری استفاده کرده است. او هربار خود را در تعامل با شخصیت‌های کاغذی اش تصور کرده و از خود در حالاتی متناسب با فیگور نقاشی‌ها عکاسی کرده و با اعمال تغییراتی کامپیوتری آن دو را در ترکیبی جذاب و پویا به کار برده است. شبیه به این آثار را در فضای مجازی زیاد می‌بینیم (+)، اما تفاوت کار جاکو یکی استفاده از خود به عنوان بخش واقعی تصویر است و دیگری القای حس سه بعدی و ترکیب شدن دو قسمت تصویر به سبب کامپیوتری بودن آثار است.

عالم فیزیکی از قوانین خاصی پی‌روی می‌کند و چشم‌ انسان تابع قوانین خاصی می‌بیند. دید پرسپکتیو که درواقع برگرفته از ساخت‌مان دید انسانی است هم قواعدی دارد که سال‌هاست قوانین آن تدوین نیز شده است. همین قوانین سخت و تغییرناپذیر گاهی دست‌مایه‌ی هنرمندی می‌شود تا با دست‌کاری در آن‌ها، به خلق تصاویری جدید و ناآشنا برای چشم دست بزند. 

ژوهانسون یک گرافیست است که در برخی از آثار خود، با تغییراتی کامپیوتری بر روی عکس‌های حقیقی، یک بازی پرسپکتیوی به راه می‌اندازد. او سطوح یا خطوطی را که در دو محیط مختلف با پرسپکتیوهای یک‌سانی دیده می‌شوند، به عنوان مرز در نظر می‌گیرد و به این ترتیب ذهن مخاطب را برای پذیرش فیزیک جهان جدید خود آماده می‌کند. آثار ژوهانسون را شاید بتوان نسخه‌ی کامپیوتری و ام‌روزی شده‌ی موریس اشر، نقاش معروف هلندی دانست. 

هرچند حماقت و زیبایی‌شناسی جریان طراحی پارامتریک گاهی آزاردهنده می‌شود اما ساخت و پیچیده‌گی‌های دیجیتالی آن در برخی از این آثار چنان جالب توجه‌اند که سخت می‌شود از کنارشان به راحتی گذشت. حالا در کم‌تر از یک ماه (۱ روز کم‌تر!) دوباره مارک فورنس یعنی طراح پیش‌رو گروه THEVERYMANY خود را به یانون‌دیزاین رسانده است! این بار با یک پاویون خودایستا با ساخت قابل توجه و پیچیده.

فورنس با طراحی یک سازه‌ی خوداتکای پوسته‌ای متشکل از ۷۲۱ ورقه برش و خم خورده آلومینیومی و بیش از ۱۴ هزار اتصال نقطه‌ای،  یک فضای بازی متفاوت با چندین رنگ جذاب و طیفی خاص در پارکی در کانادا ساخته است. اسنادسازی دیچیتال طرح و سندهای نهایی که به منظور ساخت در محل تدوین شده‌اند از دیگر جذابیت‌های این اثر متفاوت هستند