کوچکتر که بودیم کبریت، به عنوان چیزی که در عین در دسترس بودن بسیار جذاب و رازآمیز بود خیلی مورد توجه بود. چوبهایی کوچک و یک اندازه که به نحو -غیرقابل تصوری برای آن سن و سال ما- سرشان را هماندازه قرمز کردهبودند و وقتی به کنار جعبه میکشیدیمشان ناگهان آتش میگرفتند و .... همین آتش نهایت شوق کودکی ما را برمیانگیخت. آن زمان با چینشهای مختلف این موجودات جالب چه چیزها که نمیساختیم!
رایان و ترور اوکس هم با چینشهای متهورانهشان، از همین کبریتهای کوچک چیزهای جالبی میسازند. مجسمههایی که اگر آتش بگیرند صحنههایی با شکوه را خواهند ساخت...
- ۰ نظر
- ۱۱ آبان ۹۲ ، ۱۵:۰۰