- ۲ نظر
- ۰۹ اسفند ۹۳ ، ۲۱:۴۷
قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانوندیزاین میگذرد! و دقیقتر قریب به یک سال از کم فعالیت شدن و خسته شدن یانوندیزاین!
یانوندیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقهمندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلیها در سالهای ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیلهای گاهبهگاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانشگاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانوندیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع میکردند. خیلیها ابراز لطف فراوانی را در این سالها به تیم فعال یانوندیزاین ابراز کردهاند و همین خیلیها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیشبرد حرکت یانوندیزاین بودند.
واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یکسالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزهای که این سالها پشت یانوندیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سالهای گذشته افتاده بود مانع آن میشد که به کل یانوندیزاین را فراموش کنیم....
ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردیبهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابهپای تحولاتی که در پیرامون ماست.
یک مجسمه، که دو کارکرد ایجاد حریم و مجسمه بودن را همزمان دارد! پارِنوی معمار، به گفتهی خودش ایدهی اولیه کار را از لایههای زمین و حرکت و زاویهی آنها نسبت به هم گرفته است. لایههایی که این بار از جنس شیشهاند و به خاطر ماهیت کدر و مات خود تا حدی ایحاد حریم میکنند که در فضاهای اداری عنصری مطلوب به حساب میآید. این مجسمه که "لایههایی از شفافیت" نامیده شده، به خاطر تغییراتی که در عمق خود دارد، از هر زاویهای دیدی خاص ایجاد میکند که شاید این موضوع آن را به یک اینستالیشن زنده بیشتر نزدیک کند تا یک مجسمه. بدون شک نمیتوان نقش محوری نرمافزارهای رایانهای را در مدل کردن و ساخت این هذلولیها و اتصالاتشان به هم نادیده گرفت.