خانه بین‌ثان / معماران ووترونگ نگیا
سه شنبه, ۱ بهمن ۱۳۹۲، ۰۷:۵۴ ب.ظ
معماری مسکونی، به دلیل محیط بودن بر عمده زندگی انسان، باید ظرفیت کافی برای به چشم آوردن آیات خداوندی رو برای اهل خانه داشته باشد. و چه آیاتی بزرگ‌تر از آسمان بالای سر ما. اما ما با ساخت خانه‌هایی با سقف‌های بتنی سنگین و دیوارهای حجیم به نوعی خودمان را از طبیعت و به طور خاص آسمان دور می‌کنیم. حتی گاهی این مرز کشی را هم‌ارز امنیت تلقی می‌کنیم و در فضاهایی بسته‌تر احساس امنیت بیشتر داریم. ما خودمان را درون خانه‌های‌مان زندانی می کنیم.
اما در برخی دیگر جاهای دنیا حتی اقلیم هم به این آمیخته‌گی معماری و طبیعت کمک می‌کند. معماران ووترونگ نگیا با هم‌کاری معماران سانوکی+نیشیزاوا خانه‌ای برای دو خانواده در ویتنام طراحی و ساخته‌اند که به دلیل اقلیم گرمسیری و تهویه طبیعی فضا و البته خواست کارفرما در تلفیق با طبیعت، با دال‌ها و دیوارهایی مجوف طراحی شده است که آسمان و درختان را به درون خانه آورده است.
نکته جالب آن‌که یکی از خانواده‌ها خانواده‌ای جوان و مدرن و دیگری سنتی و قدیمی بوده است و طراحان نیز بر خلاف بخشی که برای خانواده سنتی به صورت مجوف طراحی کرده‌اند، برای خانواده جوان مدرن خانه‌ای معمولی با تکنولوژی‌های حرارتی مدرن و امروزی ساخته‌اند. انگار معضل امنیت و ذوق بشر امروزی در همه جای دنیا همه‌گیر است. راستی خانه در زمینی ۱۴۰ مترمربعی طراحی و ساخته شده است.
