قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانون‌دیزاین می‌گذرد! و دقیق‌تر قریب به یک سال از کم فعالیت شدن و خسته شدن یانون‌دیزاین!
یانون‌دیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقه‌مندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلی‌ها در سال‌های ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیل‌های گاه‌به‌گاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانش‌گاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانون‌دیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع می‌کردند. خیلی‌ها ابراز لطف فراوانی را در این سال‌ها به تیم فعال یانون‌دیزاین ابراز کرده‌اند و همین خیلی‌ها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیش‌برد حرکت یانون‌دیزاین بودند.
واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یک‌سالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزه‌ای که این سال‌ها پشت یانون‌دیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سال‌های گذشته افتاده بود مانع آن می‌شد که به کل یانون‌دیزاین را فراموش کنیم....
ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردی‌بهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابه‌پای تحولاتی که در پیرامون ماست.
صورت مسائل همیشه‌گی و ساده‌ای که جواب‌هایی نوآورانه و البته ساده دارند. یخ‌دان‌های معمول را با فشاری ناگهانی و با شکستن یخ‌ها خالی می‌کنیم و کم‌تر هم انتخابی در خالی کردن یخ‌ها داریم. در طراحی متفاوتی برای یخ‌دان‌ها، طراحان با تغییر متریال یخ‌دان به سیلیکون منعطف و هندسه خاصی که به هر واحد یخ داده‌اند، امکان خالی‌کردن یخ‌ها را به طور انتخاب و بدون تنش خاصی فراهم کرده‌اند.
دریایی مشهور در شمال روسیه است که آب بسیار تمیزی دارد. بنابراین فصل سرما یخ‌های فوق‌العاده شفافی در آن شکل می‌گیرد؛ درست مانند الماس! عکاس الکسی تروفیوو، در مجموعه‌ای از این الماس‌های یخی بزرگ عکاسی کرده است. هم‌نشینی شفافیت و پراش نور این قطعات بلورین در کنار برف و سنگ بستر صحنه‌هایی عجیب می‌سازد. شاید اگر نبود تجربه‌های مخرب دیجیتال عصر ما و سواد و سابقه بصری نسل ما را شکل نداده بود دیدن چنین صحنه‌هایی آیه‌هایی محکم به حساب می‌آمد.
تنها چیزی که در سرمای این روزهای کشور، ممکن است دل‌گرم‌مان کند، دیدن جایی سردتر و اوضاعی عجیب‌تر خواهد بود. توماس زاکوسکی با عکاسی از فانوس دریایی یخ‌زده‌ای در زمستان این روزهای سرد و یخ‌بندان میشیگان امریکا، که به طرز غریب و غیرطبیعی با قندیل‌های یخی پوشیده شده است، ما را به دیدن این جای سردتر می‌برد. جایی که انگار حتی زمان نیز یخ زده است.....
نتوانستم اصلیت عکاس را به دست آورم اما نامش مرا یاد سیبری یخ‌بندان انداخت. بد نیست بدانید سال‌هاست عکاسان غربی با ارائه تصاویری سرد و بی‌روح از مملکت‌های بلوک شرق یک جنگ سرد هنری را افسرداری می کنند. شاید اگر زاکوسکی خود روس یا از بلوک شرق بود می‌شد -حتی به کنایه و لطیفه- این عکس‌ها را تیری به نیت انتقام دانست!
با پر کردن ۵۰۰ پاکت آب میوه از آب‌های رنگی و ساختن ۵۰۰ قطعه بلوک یخ رنگی، دو دانش‌جوی جوان در طول پنج روز این خانه‌ی اسکیمویی شفاف و رنگی رو برپا کردند. البته به مدد دمای منفی ۲۵ درجه ای که اون ها رو از داشتن یخچال‌های بزرگ بی‌نیاز می کرده....
هتل‌های یخی از جمله بازی‌های چندین سال اخیر هستند که به طور قارچ‌گونه در اقلیم‌های سرد ساخته می‌شن و روحیه‌ی کنج‌کاو و تنوع‌طلب توریست‌های جهان رو ارضا می‌کنن. از این منظر که طراحی و ساخت این هتل‌ها خیلی وقته معمول شده حرف خاصی در مورد طراحی اون‌ها نیست. اما یک نکته‌ی جالب در این کار بود که بد نبود با هم ببینیم.
در این هتل یخی، طراح سعی کرده تا با ترکیب نورها با ستون‌هایی از یخ به نوعی نوآوری در نورپردازی محیطی دست پیدا کنه. محصول کار حرکت نور در سیال شفاف ستون یخیه که جلوه‌ی خاصی به فضای داخل داده و مانند مخروطی نوری به پایین آمده
از کارهای دستی خیلی زیاد خوشحال می‌شم و در یانون‌دیزاین هم استقبال می‌کنیم. قبلا هم پستی در مورد نوعی لوستر نمکی با هم دیده بودیم. در این پست به نوعی چراغ‌های شاعرانه یخی می‌پردازیم که در لطافتی دیدنی و با روشی خیلی ساده و دم‌دستی درست می‌شن و رفیق محافل شاعرانه اما سرد شما خواهند بود.
کافیه آب و اگر هم دل‌تون خواست مقداری رنگ رو در بادکنک ریخته و بگذارین یخ بزنه. خودش هم افزایش حجم پیدا می‌کنه و بادکنک رو پاره می‌کنه. این گوی زیبای یخی کافیه با یک شمع وارمر ترکیب بشه تا در یک بستر سرد برفی شبانه نقش یک چراغ کوچیک راهنما رو بازی کنه.
دقت و تمرکز و جست‌جوی اوزوکین در ساختار و عجایب دنیای دانه های برف، ما رو به درکی ناب و جدید از واقعیت این دانه‌های کوچیک اما پر رمز و راز دعوت می‌کنه. این مسئولیت هنره؛ که ما رو به درکی ناب از واقعیت ها و حقیقت‌ها نزدیک کنه.
شاید خیلی ها در کتاب‌های علمی به ساختار بلوری دانه های برف پی ببرن اما هیچ کتاب علمی مثل یک مجموعه عکس به مثابه یک اثر هنری نمی‌تونه این قدر از نزدیک ما رو به کشف و گونه‌ای از شهود از واقعیت زیبایی نهفته در این ساختارهای شگفت ببره.
مجسمه‌وارهایی که به دست توانای خالق هستی، شکل گرفتند...
