- ۰ نظر
- ۱۶ بهمن ۹۲ ، ۱۹:۰۱
قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانوندیزاین میگذرد! و دقیقتر قریب به یک سال از کم فعالیت شدن و خسته شدن یانوندیزاین!
یانوندیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقهمندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلیها در سالهای ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیلهای گاهبهگاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانشگاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانوندیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع میکردند. خیلیها ابراز لطف فراوانی را در این سالها به تیم فعال یانوندیزاین ابراز کردهاند و همین خیلیها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیشبرد حرکت یانوندیزاین بودند.
واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یکسالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزهای که این سالها پشت یانوندیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سالهای گذشته افتاده بود مانع آن میشد که به کل یانوندیزاین را فراموش کنیم....
ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردیبهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابهپای تحولاتی که در پیرامون ماست.
تنها چیزی که در سرمای این روزهای کشور، ممکن است دلگرممان کند، دیدن جایی سردتر و اوضاعی عجیبتر خواهد بود. توماس زاکوسکی با عکاسی از فانوس دریایی یخزدهای در زمستان این روزهای سرد و یخبندان میشیگان امریکا، که به طرز غریب و غیرطبیعی با قندیلهای یخی پوشیده شده است، ما را به دیدن این جای سردتر میبرد. جایی که انگار حتی زمان نیز یخ زده است.....
نتوانستم اصلیت عکاس را به دست آورم اما نامش مرا یاد سیبری یخبندان انداخت. بد نیست بدانید سالهاست عکاسان غربی با ارائه تصاویری سرد و بیروح از مملکتهای بلوک شرق یک جنگ سرد هنری را افسرداری می کنند. شاید اگر زاکوسکی خود روس یا از بلوک شرق بود میشد -حتی به کنایه و لطیفه- این عکسها را تیری به نیت انتقام دانست!
از کارهای دستی خیلی زیاد خوشحال میشم و در یانوندیزاین هم استقبال میکنیم. قبلا هم پستی در مورد نوعی لوستر نمکی با هم دیده بودیم. در این پست به نوعی چراغهای شاعرانه یخی میپردازیم که در لطافتی دیدنی و با روشی خیلی ساده و دمدستی درست میشن و رفیق محافل شاعرانه اما سرد شما خواهند بود.
کافیه آب و اگر هم دلتون خواست مقداری رنگ رو در بادکنک ریخته و بگذارین یخ بزنه. خودش هم افزایش حجم پیدا میکنه و بادکنک رو پاره میکنه. این گوی زیبای یخی کافیه با یک شمع وارمر ترکیب بشه تا در یک بستر سرد برفی شبانه نقش یک چراغ کوچیک راهنما رو بازی کنه.
زمستونی متفاوت و رویایی!
اون هم در این زمستون تهران که داد همه مون رو درآورده!!! :)