معماران ژوردی پیگ دیواره‌ی صلب یک طرف بنای خود را با الگویی هندسی پوشانده‌اند. موضوعی که ما معمولا کم‌تر به آن توجه می‌کنیم و جبهه‌های غیرنورگیر ساخت‌مان را غالبا با سیمان سفید اندود کرده که گاهی شهرداری هم از آن به عنوان بومی سفید استفاده می‌کند! البته در طرح این خانه‌ی مسکونی جبهه‌ی نوگیر برای حفظ حریم و آسایش صوتی به‌تر، از خیابان روی گردانده و به سوی پارک کناری گشوده شده است، بنابراین این سمت از بنا دید زیادی از خیابان دارد. این انتخاب ابتدایی، الگویی را برای آن‌ها به وحود آورد تا در فضای داخلی بنا نیز از پوششی مشابه استفاده کنند و موجب یک امتداد بصری در بنا شوند. 

 

عکس‌های لوفردو که به خاطر قطع مربعی می‌توان اینستاگرامی خطاب‌شان کرد، تصاویری پویا هستند. به عکس آن‌چه از قطع ساکن و زمینه‌ی الگووار عکس‌ها انتظار می‌رود، عکاس با استفاده از یک عنصر انسانی عکس‌ها را از تکرار و سکون نجات داده است. الگوواره‌هایی که غالبا از میان فضاهای شهری کشف شده با چینش یا انتخابی حساب شده از طرح و رنگ توسط عکاس تکمیل شده‌اند.

نفوذ اسلام در اسپانیا در سده‌های میانی به این بخش از قاره اروپا میراثی بخشیده که تا به امروز هم در تمام هنرهای اسپانیا به خصوص معماری معاصر اون به خوبی خودش رو نشون می‌ده. از زمانی که به طوری جدی‌تر به مرور آثار هنر و طراحی معاصر در جهان اقدام کردم موارد متعددی از حضور الگوها و گره‌ها و نگاره‌های اسلامی و شبه اسلامی رو در هنر و معماری معاصر اسپانیا دیدم و حتی صادرات اون‌ها رو از اسپانیا به سایر نقاط جهان. الگوهای هندسی اسلامی اون‌قدر ظرفیت دارند که تنها به محض شناخت اندک اروپایی‌ها از اون‌ها، کاربردشون هر روز شیوع بیشتر پیدا می‌کنه و حیف و صد حیف که به واسطه کم کاری ما مسلمون‌ها خیلی جاهای دنیا این ها رو سنت اسپانیایی می خونن!

در بازسازی این واحد آپارتمانی طراحان تصمیم گرفتند که علاوه بر به کاربردن پانل‌هایی قابل تعویض در فضای داخلی و خردکردن هوش‌مند فضاها، در کنتراست با بافت روشن و سفید کل فضای مسکونی، کف‌سازی‌هایی شلوغ و رنگی و هندسی و البته با استفاده از هندسه‌های الگوهای کهن که در اسپانیا دارند و ملهم از آثار اسلامیه ایجاد کنند. نتیجه‌ی کار فضایی شاد و سرزنده و در عین حال هندسی و به دور از جلف‌بازی شده 

پستی داشتیم که نوعی جدید از کاربرد گرافیک در معماری رو نشون می داد. در این پست نقاشی تنه‌ای به معماری می زنه و به کمک معماری میاد تا فضایی متفاوت بسازه.

در معماری داخلی این فضا، پوشش‌های سطوح به گونه‌ای با نخ نقاشی شده‌اند که گویا کل فضا یک نقاشی از فضای معماریه. بر روی هر کدوم از سطوح الگوهایی ساده به وسیله‌ی نخ‌های رنگی نقاشی شده و در پرسپکتیو رفته که علاوه بر القای درست عمق‌ها و حجم‌ها لطافتی نقاشی گون به فضا داده و شاید بشه اون رو تعاملی نو از معماری و نقاشی دونست. چرا که در برخی از سطوح فضاهای دروغین و فریب‌های نقاشی هم به کار رفته و عمق و کیفیت فضا به کلی چیزی متفاوت از پلانیه که روی کاغذ می شه از فضا ترسیم کرد.