ترکیب متریالهای طبیعی یا روشهای سنتی ساخت با صنایع و فنآوریهای جدید همیشه موفق نیست. گاهی با حرکتهایی خیلی مزورانه روبهرو هستیم. مثلا بر روی یک سازهی امروزی یک پوشش سنتی را به بدترین نحو پیاده میکنند و فکر میکنند سنتیبازی کردهاند -این دقیقا اصطلاحیست که برخی طراحان داخلی این روزها با افتخار به کار میبرند- مثلا پوشش ناشیانهی کاهگل بر روی دیوارهای یک فضای تماما امروزی با تمام تاسیسات و زیرساختهای امروزی.
اما مصالح سنتی اتفاقا خیلی خوب میتوانند با روشهای امروزی ترکیب شوند. شاید در ترکیبهایی این چنین بهتر باشد که اجازه بدهیم روشهای سنتی خیلی بیپروا و با شخصیت واقعی خودشان بروز کنند. آنها را به بند عناصر فنآورانه خودمان نکشیم. به نظرم آندریا وزنیای در طرح این صندلیها به خوبی این کار را کرده است. با وجود آنکه سازه امروزی و فلزی و حتی با هندسهای امروزیست اما باعث به بندکشیده شدن رفتار طبیعی الیاف گیاهی نشده است.
[ طرح انتخاب شده از : Designboom ]
- ۹۲/۰۳/۱۲