کناره‌های ساحلی اغلب مقصد گردش‌گری‌ند و ساخت و ساز در آن‌ها اهمیت بالایی دارد. عدم نظارت و طراحی صحیح این نیاز کالبدی، منجر به پدید آمدن مفاهیمی مثل ساحل اختصاصی شده و یا شاهد سازه‌هایی حساب‌نشده و موقت در نزدیکی ساحل خواهیم بود. تصمیمی که کارفرمای چینی برای مرکز فرهنگی-تفریحی خود در کناره‌ی اقیانوس گرفته،‌ در مقایسه با نکات بالا جالب به نظر می‌رسد. این ساخت‌مان دو طبقه که کتاب‌خانه و سالن مدیتیشن از قسمت‌های اصلی آن هستند، با جهت‌گیری رو به دریا علاوه بر حفظ جنبه‌ی توریستی و چشم‌انداز زیبای آب، کاربری فرهنگی و مفیدی هم به آن اضافه کرده است. جداره‌ی شفاف و یک‌پارچه‌‌ی نمای اصلی، نقش نورگیر اصلی کتاب‌خانه و منظره‌گاه این مجموعه را بر عهده دارد. علاوه بر این، سایر جداره‌ها دارای نورگیرهای خاص و متنوعی هستند که ظاهرا طراحی‌شان از چالش‌های اصلی معماران بوده است. نورگیری و تهویه‌ی این بنا به وسیله‌ی این گشوده‌گی‌های کوچک و باریک انجام می‌گیرد. 

هر فصل از سال زیبایی منحصر به فردی دارد اما رنگ‌های پاییزی کمی متفاوت و خاص‌ند. زرد و قرمز برگ‌ها به خصوص در فضایی با پوشش گیاهی انبوه بدجور چشم را خیره می‌کند. عکاس جوان اوکراینی که خود بزرگ‌شده‌ی این طبیعت است، مجموعه‌ای از تصاویر پاییزی خود را منتشر کرده است. او مسیرهای جنگلی را وقتی در مه غلیظ جنگل گم شده و زیر پوششی از رنگ‌های گرم پنهان شده‌اند به تصویر کشیده است. خلقت خیره‌‌کننده‌ی خداوند در بسترهای بکر زمین وضوح بیش‌تری دارد.

یکی از کاربردهای اصلی فن‌آوری ساخت دیجیتال استفاده در طراحی داخلی است. قطعاتی که در دست‌گاه‌هایی مانند برش لیزر و در مقیاس انسانی تولید می‌شوند، در فضاهای داخلی ساخت‌مان آسان‌تر به کار می‌روند. آژانس طراحی سرزمین عجایب در طراحی یک کافه، نام یکی از برندهای نوشیدنی را بر دیواره‌ی اصلی آن حک کرده است. آن‌ها طراحی این دیواره را در ترکیب با نام این برند به کار برده و به جای الصاق این نام به زمینه‌ی پشت‌ش، طرحی یک پارچه را ارائه داده‌اند. در طراحی این سطح سه بعدی آن‌ها ساختاری مواج را توسط ورقه‌های چوبی برش داده شده ایجاد کرده‌اند که در تعامل خوبی با نام برند عمل می‌کنند. ساخت چنین آثاری که به تری‌دی‌ساین شهرت دارند به خوبی نمایان‌گر ظرفیت عناصر صفحه‌ای در ساختن احجام سه‌بعدی است، قدرتی که به لطف طراجی و ساخت دیجیتال ممکن شده است.

شرکت آدیداس قدم‌های ابتدایی را برای استفاده از پرینت سه بعدی در محصولات‌ش برداشته است. آن‌ها در نمونه‌های ابتدایی یک کفش ورزشی، سعی کرده‌اند تا کفی کفش را متناسب با پای نمونه و با احتساب نقاط فشار طراحی کرده و پرینت کنند. آدیداس قصد دارد با این محصول قدمی به سمت شخصی‌سازی در تولیدات‌ش بردارد، تولیداتی که به نظر می‌رسد فعلا ویژه‌ی قشری خاص و به طور ویژه ورزش‌کاران باشد، چرا که تولید به این شیوه در مرحله‌ی نخست ارزان به نظر نمی‌رسد. به این ترتیب با استفاده از اسکن سه بعدی پا و مدل‌سازی نوع حرکت ورزش‌کار، محل ورود نیرو به کفش محاسبه شده و می‌توان یک سازه‌ی بهینه را برای کف آن طراحی و تولید کرد. مصالح انعطاف‌پذیر موجود برای پرینت سه‌بعدی، امکان استفاده از این تکنولوژی را در محصولات تحت فشار ممکن کرده است.

طراح ترکیه‌ای که آثارش را با دقت زیاد نسبت به رفتارهای انسانی طراحی می‌کند، این بار ظروفی را طراحی کرده که دست‌رسی به محتویات آن آسان‌تر شده است. او برای این‌‌که دهانه‌ی ظرف قابلیت گردش و استفاده‌ی افراد مختلف را داشته باشد، برای آن‌ها دو یا سه تکیه گاه طراحی کرده که می‌توانند به جهات مختلف تغییر حالت دهند. این ظروف اگرچه به دلیل ایده‌ی نو و قابلیت‌های جدیدش تاکنون برنده‌ی چند جایزه‌ی طراحی بوده است، اما به نظر می‌رسد ویژه‌گی‌های مهم ظروف عادی را هم از دست داده است. این محصول شبیه به نمونه‌ای که قبلا هم در یانون دیزاین دیده بودیم، برای تسهیل کاربری نه چندان با اهمیت خود، فرم ایستا، مطمئن و هم‌آهنگ ظروف عادی را ندارد و اگر تعدادی از آن‌ها را کنار هم بگذاریم ظاهری بی‌نظم و آشفته را ایجاد می‌کنند.

تکنیک لولا (Hinge) یکی از تکنیک‌های شناخته شده عرصه ساخت دیجیتال است که این روزها به دلیل فعالیت کارگاه ساخت دیجیتال در توسعه و معرفی آن در فضای مجازی بیش‌تر سر زبان‌ها افتاده است. به بهانه سمیناری که فب‌لب و انجمن معماری رایانشی دانش‌گاه تهران در روزهای آتی پیرامون معرفی این تکنیک دارند مناسب دیدم توضیحی در مورد این تکنیک و کاربرد آن در هنر و معماری بدهم.

لولا نوعی تضعیف متریال‌های ورقه‌ای سفت و سخت است که منجر به انعطاف‌پذیری آن‌ها با حفظ کلیت و قوام‌شان می‌شود. اگر طراحی لولا به نحوی باشد که به صورت هدف‌مند این انعطاف‌پذیری کنترل شود، نتیجه می‌تواند یک فرم‌یابی پیچیده و به ظاهر دست‌نیافتنی از یک متریال ورقه‌ای عرفی باشد. متاسفانه جای خالی استفاده آگاهانه و طراحانه از چنین تکنیک‌‌هایی در معماری، معماری داخلی و طراحی صنعتی امروز ایران سخت دیده می‌شود. سمینار سه‌شنبه ۱۴ مهرماه به صورت رای‌گان فرصت خوبی برای آشنایی با این تکنیک خواهد بود. در این پست نمونه‌هایی از کاربردهای ساده و گاهی پیچیده لولاها را با هم می‌بینیم.

« شما این‌جا هستید! ». این شعار یک مجموعه از زیورآلات است که قسمتی از نقشه‌های شهری را بر روی آن تراشیده‌اند. این مجموعه در دو قالب انگشتر و گردن‌بند تولید شده که تنها شبکه‌ی راه‌ها را بر روی خود حفظ کرده و توده‌های ساخت‌مانی از آن خارج شده است. نقشه‌های شهری به دلیل روابط منطقی میان مسیرها به هندسه‌ای خاص می‌رسد که هنرمند از آن به عنوان بافت محصولات‌ش استفاده کرده است. تالیا ساری به صورت توامان از ساخت دیجیتال و هنر دست بهره برده و انگشترهایی به اندازه‌ی یک بند انگشت و نقشه‌هایی مربعی شکل را ساخته است.

جای این سوال باقی است که چرا در چند سال اخیر تعداد محصولات این‌چنینی بالا رفته است؟ مثلا پیراهن‌هایی که بر آن نام یک شهر نقش بسته و افراد می‌خواهند به دیگران ثابت کنند که این شهر مال آن‌هاست. بازیابی ظاهری هویت شاید یکی از انگیره‌های این تلاش است. به خصوص آیا در مورد این طرح و طراح اسرائیلی آن می‌توان نقش اثبات هویت جعلی و غصبی را از انگیره‌های محتمل دانست؟