قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانون‌دیزاین می‌گذرد! و دقیق‌تر قریب به یک سال از کم فعالیت شدن و خسته شدن یانون‌دیزاین!
یانون‌دیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقه‌مندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلی‌ها در سال‌های ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیل‌های گاه‌به‌گاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانش‌گاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانون‌دیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع می‌کردند. خیلی‌ها ابراز لطف فراوانی را در این سال‌ها به تیم فعال یانون‌دیزاین ابراز کرده‌اند و همین خیلی‌ها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیش‌برد حرکت یانون‌دیزاین بودند.
واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یک‌سالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزه‌ای که این سال‌ها پشت یانون‌دیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سال‌های گذشته افتاده بود مانع آن می‌شد که به کل یانون‌دیزاین را فراموش کنیم....
ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردی‌بهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابه‌پای تحولاتی که در پیرامون ماست.
گرچه کانیون در ایالت آریزونای امریکا بسیار معروفه و غالب ما با اون آشنایی داریم، اما شک دارم تعداد زیادی از شما با چنین جلوه‌های عجیب و سحرآمیزی از این طبیعت بی‌نظیر آشنا بوده باشین
کشف و ارائه چنین جلوه‌هایی تنها و تنها با تمرکز ممارست آمیز بر عکاسی از این سایت‌ها امکان پذیره و تمرکز این چنین هم محتاج علاقه زیاد و روحیه جستجوگری.... چیزهایی که در گریگوری بوراتین عکاس این مجموعه سحرآمیز جمع بوده.
گاهی کاربرد تمیز یا نوآورانه یک متریال به تنهایی موجب توفیق یک اثر معماری می‌شه. در طرح منظر و دیوارهای این گورستان در اسپانیا کاربرد متفاوت و نوآورانه بلوک‌های سیمانی منجر به شکل‌گیری کالبدی با هویت و منسجم و اثر معماری موفقی شده
کلاژهای انسانی جین لی آثار گرافیکی متفاوتی هستند که در اون ها سعی شده تا با ترکیب هوش‌مندانه تصاویر گرفته‌شده از افراد و توده‌های انسانی اون هم از ناظری دور، الگوواره‌های انتزاعی جالبی شکل بگیره. به طور ویژه کار ارائه‌شده در اول پست که به نحو شاعرانه‌ای ترکیب‌بندی کل مانند یک نت موسیقایی نوشته شده می‌مونه!
هنرمند آرزانتینی، ادواردو کویمبرا که دارای تحصیلات معماری و هنریه و سعی در ارائه کارهای میان‌رشته‌ای داره، با ساخت این صفحات تلفیقی در ضمن تجربه تداخل فضای داخل و خارج در معماری منظر، تلاش کرده تا آسمان رو به روی زمین بیاره. حرکت در بین صفحاتی از شیشه و آینه و بازنمودی از آبی آسمان به طراحی فضای شهری متفاوتی انجامیده که در میان حرکت و سکون و نور و انعکاس معنی می‌شه.
همیشه در وادی هنر بودند و همیشه خواهند بود کسانی که به واسطه تمرین و ممارست زیاد در فنی اون‌چنان قدرت پیدا می‌کنن که بیننده رو متوجه خودشون می‌کنن. مثلا این نقاش یعنی جیمز مایلن اون‌چنان با همین خودکارهای معمولی به روش نقطه گذاری خوب کار می‌کنه که می‌تونه تصاویری بسیار واقعی خلق کنه.
اما سوال این جاست که واقعا چنین آثاری رو باید هنری دانست یا تنها یک فن هستند؟ در ارزش‌های فنی این کارها تردیدی وارد نمی‌کنم اما بیشتر می‌خوام توجه بدم که دقت کنیم ببینیم چرا چنین آثاری رو هنری و دیدنی تلقی می‌کنیم؟
لیو دی عکاس چینی با ترکیب حرفه ای فیگورهایی دفرمه شده از حیوانات با بافت‌های در حال توسعه شهری به جنایت انسان معاصر در نسبت با حیات وحش طبیعی نظر داشته و روند رشد افسارگسیخته‌ای که هیچ شانی برای طبیعت و تغییر زندگی حیوانات قائل نیست رو به انتقاد گرفته
خیلی‌ها به ترکیب کی‌بردشون علاقه‌ای ندارن. به چینش دکمه‌ها و حروف و هندسه اون‌ها. بازار هم نمی‌تونه تنوع کافی برای پاسخ‌گویی به همه سلیقه‌ها رو داشته باشه. در چنین وضعیت‌هایی این طور کانسپت‌ها به کار میان.
شخصی‌سازی جوابیه که در مقابل سلطه‌ی صنعت بر زندگی ما آدم‌ها در عصر صنعتی امروز داده شده. کانسپت یک کی‌برد مدولاره که دکمه‌های اون رو می‌تونین مانند یک جورچین هر طور مایلین به هم متصل کنین. حتی می‌تونه مایه بازی و تفریح هم باشه!
درختان مظاهری از طبیعت و آیاتی الاهی هستند که به خصوص خیلی زیاد مورد توجه نگاه‌های شرفی هستند. حتی از هنرمندان و اهالی هنر و رسانه کشور خودمون هم کم نیستند کسانی که به نحوی توجه ویژه به درخت‌ها در کارهاشون داشتند و همین وجه هم وجه امضای آثارشون بوده. اما نگاه به این مظاهر طبیعی ویژه مشرق زمین نیست. هرچند شاید میان روی‌کردها و نگاه‌های برخی از هنرمندان شرقی با نگاه برخی هنرمندان غربی بشه تفاوت‌هایی قائل شد.در مجموعه تصاویر زیر هنرمند مغرب زمین به درخت توجه داشته و دریچه دوربین‌ش رو به روی شات‌هایی باز کرده که ترکیب‌بندی‌شون با وجود درختان تکمیل می‌شده. اما درخت در آثار این هنرمند در بسیاری از شات‌ها نه بستر هستی و شکوفایی و رشد که محصول خزان و نیستیه انگار....
مفهوم فضای شهری در خیلی از شهرهای دنیا هنوز فهم نشده، این که شهر هم در گوشه گوشه های خودش مکان‌سازه و باید به اون ها توجه ویژه کرد. و این واقعیت که فضا تنها فضای فیزیکی نیست و اون چه ذهن آدمی هم به عنوان فضا درک می‌کنه رو باید فضایی بالقوه دونست. جووانا لمانسکا در مجموعه تصاویر انعکاس در پاریس‌ش در جستجوی فضاهای ذهنی بالقوه‌ای هست که در پس انعکاس‌های طبیعی نماهای شهری ایجاد می‌شه.
فرصت تخیل رو از بچه‌ها نگیریم؛ حتی اگر به قدر وسعت تجربه پاک‌کردن‌های مشق‌هاشون باشه! :)
این پاک‌کن‌ها تا مدت‌ها پاک کردن و استفاده شخصیت‌هایی در حال دگرگونی و تحول خواهند بود و بالطبع بچه‌ها با اون‌ها رابطه برقرار می‌کنن و کلی تخیل بار می‌کنن در تعامل‌شون با این وسیله ساده روزمره‌شون.
