درخت موجودی سخاوت‌مند است که سایه‌ انداختن بر روی زمین کم‌ترین لطف اوست. گاهی این سخاوت را وقتی که اجزای درخت از آن جدا شده و به شکل صنعتی فرآوری می‌شود نمی‌بینیم. طراح فرانسوی نیمکتی را  طراحی کرده است که با اتصال نشیمن آن به شاخه‌هایی دست‌نخورده از درختان، قصد هویت‌بخشی به یک محصول صنعتی را دارد. بنجامین گریندورج با قرار دادن پایه‌ی شیشه‌ای در سمت دیگر نیمکت، سعی در بازنمایی یک‌پارچه‌ی درخت و القای حس تعلیق آن در هوا را داشته است. می‌توان مشاهده کرد که قطع شدن نیز درخت را ناکارآمد نخواهد کرد، همان‌طور که گریندورج از آن به عنوان یک عنصر فشاری و در عین حال نمادین در اثر خود استفاده کرده است.

گنبدها پس از این‌که به دلیل ماهیت عمل‌کردی‌شان برای پوشش فضاهای وسیع به وجود آمده و توسعه یافتند،‌ به خاطر برخورداری از موقعیت و شمایلی ویژه‌، گاهی جولان‌گاه هنرنمایی و بروز تمام داشته‌های فنی زمان خود شده‌اند. جیکوب استراب آلمانی با عکاسی چند باره از زیر گنبدهای رومی، هر کدام از این گنبدهای عظیم‌الجثه را در یک عکس نمایش داده و مجموعه‌ای از آن‌ها را گرد هم آورده است. به نظر او تصویر این گنبدها کلاس مهمی است برای علاقه‌مندان به گرافیک، که البته این جنبه‌ی ساده‌‌تری از ماجرا به نظر می‌رسد! چرا که اجرای طرحی هندسی به روی این گنبدهای عظیم، نیازمند دانشی غنی از علم احجام و ترسیمات فنی آن است که معماران و صنعت‌گران خبره را می‌طلبیده است. وجود مصالح، رنگ و طرح‌های متفاوت در این گنبدها، تنوع جالب توجهی را به این بناهای تاریخی-مذهبی شهر روم داده است.

گاهی قابلیت‌های شگفت‌انگیزی را از بامبوها می‌بینیم. به خصوص زمانی که معماری مانند این طراحان ویتنامی انواع استفاده از بامبو را در یک بنا نشان دهد. طراحان وترونگ نیا با استفاده از دو نوع بامبوی متفاوت، آن‌ها را به عنوان عناصر گوناگون سازه‌ای و در فرم‌های متفاوت به کار برده‌اند تا نشان دهند این مصالح ارزان می‌تواند به تنهایی یک سالن کنفرانس به این ابعاد را بسازد. نکته‌ی جالب و خاص این بنا داشتن طاق و قوس‌هایی است که با انعطاف زیادِ این عناصر خطی ایجاد شده‌اند. قوس‌هایی که این بار در فضای بالای خود هم امتداد می‌یابند و به دلیل پر نبودن سازه از مصالح، دیده شده و اهمیت فرمی می‌یابند. اگرچه نورپردازی شبانه‌ی این سالن جلوه‌ی زیبایی به همه‌ی اجزای‌ش می‌دهد، اما این شلوغی و خطوط زیادش در خاموشی روز، با ایجاد سایه و تاریکی کمی آن را مخوف می‌کند.

«کتاب و زندگی» دو واژه‌ای است که برای عنوان یک حرکت فرهنگی در ترویج کتاب‌خوانی انتخاب شده است. در اقدامی جالب و بی‌سابقه دست‌اندرکاران این حرکت تصمیم به استفاده از رسانه‌ی سینما برای تبلیغ کتاب‌خوانی، با ساخت تیزری کوتاه گرفتند. محمدباقر مفیدی‌کیا که در سال‌های اخیر توانایی خود را در ساخت کلیپ و سینمایی‌های کوتاه نشان داده است، عهده‌دار کارگردانی اثر بود. اثری که در هفت دقیقه در تلاش برای پیوند کتاب و زندگی است.

فیلم با مطالعه‌ی کتاب «دختر شینا» توسط نقش زن آغاز شده و او هم‌راه با گام‌های ذهن‌ش و با در دست داشتن کتاب شروع به گام برداشتن می‌کند. از این قسمت به بعد می‌توان تفاوت خواندن کتاب توسط یک مجری تلویزیونی را با یک تیزر داستانی سینمایی به خوبی متوجه شد. راوی کتاب چنان در آن غرق می‌شود که سرگذشت روایت شده در کتاب را در کالبد زندگی خود جاری می‌بیند و این شاید هدف اصلی فیلم یعنی پیوند کتاب با زندگی باشد. کارگردان در رفت و برگشتی شاعرانه در ذهن راوی، سعی در نزدیک کردن زندگی خواننده‌ی معاصر با سرگذشت هم‌سر شهید یعنی قدم‌خیر مجتهدی دارد. رفت و برگشتی که شاید به خاطر کوتاهی زمان فیلم، خیلی فرصت آماده‌سازی و پرداخته شدن نداشته است. برای مثال دیدن کودکان و هم‌سر و خانه‌ی راوی برای اولین بار در زمان گذشته روی می‌دهد که شاید در وهله‌ی اول بیننده را متوجه این پیوند تاریخی نکند. 

با این حال، تیزر دختر شینا می‌تواند شروعی باشد برای پیوند بیش‌تر رسانه‌های تصویری و مکتوب، تا مخاطب را کمی از تنبلی تماشای صرف به سمت مطالعه‌ی کلمات و درک عمیق‌تر از متون بکشاند. آغازی که توسط مفیدی‌کیا و تیم‌ش با اثری قابل قبول انجام شده است.

کوپنهاگن با هدف راحت‌تر شکستن فندق و گردو و اجتناب از درد گرفتن دست، وسیله‌ای ساده و کوچک با پوششی نرم طراحی کرده است. او با در نظر گرفتن دو قوس متفاوت امکان شکستن گردو و فندق را در اندازه‌های مختلف فراهم کرده است. اگر تجربه‌ی شکستن پوست این میوه‌ها را داشته باشید، احتمالا دیده‌اید که در تعداد زیاد کاری سخت و آزاردهنده خواهد بود و استفاده از بعضی ابزارهی قیچی مانند نیز منجر به خرد شدن مغز آن‌ها می‌شود. فندق شکن کوپنهاگن اگرچه هنوز با فشار دست کار می‌کند اما این بار به جای آزردن دست، شبیه به نوعی وسیله‌ی ورزشی عمل خواهد کرد. 

آثار به جا مانده از معماری مدرن در بعضی جهات شباهت‌های جدی به هم دارند. گسترش کاربرد بتن به عنوان مصالحی که نقش سازه و نما را هم‌زمان بازی می‌کرد در این دوره اتفاق افتاد. استودیو متریال ایم‌متریال، نه ماکت کوچک بتنی را از بناهای شاخص این دوره و از میان آثار له‌کوربوزیه، رایت، آندو و نیمایر ساخته است. از آن‌جا که در این برهه از زمان، معماری مکعبی مدرن هنوز جای خود را به دیکانستراکتیویسم یا ساختارزدایی نداده بود، سازنده‌گان ماکت نیز راحت‌تر توانسته‌اند با ساختن چند قطعه‌ی مکعب شکل و کنار هم چیدن آن‌ها، یک بنای کامل را تنها از بتن بسازند.

دوباره محرم و دوباره هم‌راه شدن با بزرگ‌ترین حماسه تاریخ بشری و دوباره بار سنگین رسالت هنر....هنر و حماسه؛ هیئت اهالی هنر به یازدهمین سال خود رسید. ان‌شاالله تا شب هفتم شهادت حضرت اباعبدالله الحسین (ع) میزبان شما هستیم...