قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانون‌دیزاین می‌گذرد! و دقیق‌تر قریب به یک سال از کم فعالیت شدن و خسته شدن یانون‌دیزاین!
یانون‌دیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقه‌مندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلی‌ها در سال‌های ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیل‌های گاه‌به‌گاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانشگاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانون‌دیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع می‌کردند. خیلی‌ها ابراز لطف فراوانی را در این سال‌ها به تیم فعال یانون‌دیزاین ابراز کرده‌اند و همین خیلی‌ها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیش‌برد حرکت یانون‌دیزاین بودند.
واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یک‌سالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزه‌ای که این سال‌ها پشت یانون‌دیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سال‌های گذشته افتاده بود مانع آن می‌شد که به کل یانون‌دیزاین را فراموش کنیم....
ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردی‌بهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابه‌پای تحولاتی که در پیرامون ماست.
برنامه دومین سفر از مجموعه کارگاه‌های هورنو ویژه آشنایی بروبچه های طراح و معمار با مناطق جنگی و دفاع مقدس اعلام شد:
این بار شمال غرب کشور؛ آذربایجان غربی و شرقی
برای ثبت نام به سایت هورنو مراجعه کنید
این مجموعه گرافیک متحرک که حال و هوایی اثیری و ماورای مادی داشت رو به صورت یک آلبوم در پلاس هم منتشر کردم.
فرم‌های هندسی خلاقانه ای در برخی موارد داریم و البته به مدد نور و رنگ و چرخش و ... فضایی بی نهایت و حال و هوایی غیرمادی
برای جا انداختن نمادها و آیکون‌های تمدنی در دل جامعه ی آینده باید برای بچه های امروز اون طور جا بندازی که به تمامه قبول کنن ارزش‌های تو رو.
برخی از شما که مخاطب همین بلاگ هم هستین و گاهی احساس می کنین نقدی بر تمدن امروز حاکم نیست باید درنظربگیرین که مجموعه تعلیماتی که از کودکی تا به امروز از طریق رسانه ها و فضای عمومی دریافت کردین برای شما حاشیه ذهنی امنی درست کرده که نسبت به وضعیت فعلی جهان انتقادی ندارین....
شرکت لگو با طراحی های بی نظیرش یکی از بنگاه های مهم تولید سلیقه برای جامعه آینده جهانیه. اون هرچه رو که می پسنده در قالب بازی های فکری خوب و خوش ساخت به نسل جوون و نوپا عرضه می کنه و جایگاه هرچه رو که می خواد تثبیت می کنه.
اپرای سیدنی از مجموعه لگو.
با یک کار خوب و شایسته مطالعه روبه رو هستیم؛ John Lin استاد معماری دانشگاه هنگ کنگ برای خودش خانه‌ای روستایی با نام "خانه ای برای تمام فصول" طراحی کرده و ساخته که به نوعی خودبسنده است و سعی داره محتاج فضای بیرون از خودش نباشه.
این چنین طرح هایی که هم از ظرفیت های استحکام بخشی تکنولوژی بهره برده و هم به دنبال هرچه همراه تر بودن با طبیعته ، آخرین جواب تمدن اخیر به زندگی انسانه به نوعی. چرا که جمیع تجربه های قرون اخیر به بن بست هایی فجیع منتهی شدن . خب لاجرم دوستان توجه دارند که اگر بخواین در این آخرین راه‌کار بشر زندگی کنین برخی راحتی های مرسوم و از سر شکم سیری زندگی های امروز رو باید کنار بگذاریم. مثلا شما باید به همون کود حیوانی و جمع باران و .... مدام رسیدگی کنین یا حتی آستانه آسایش در این طور نگاه‌ها با چیزی که الان در خانه هاتون در فصول گرم و سرد تجربه می کنین فرق هایی داره و بیشتر شبیه برخورد روستایی های ما با گرما و سرماست...
خدا کنه ما از اونا نباشیم.
!!!
غذای سگ فرم‌داده شده به شکل استخوان و در چهار طعم و با چهار ذائقه غذایی!
از محتوای بی ارزش این طراحی که بگذریم نباید نادیده گرفت فرم‌پردازی نوآوره در ساخت استخوان ها رو و البته بسته‌بندی جذاب و مناسب شون رو.
کار از منظر طراحی کاری عالی به حساب میاد به نظرم.
تو روزهای اخیر یانون دیزاین،
برخی دوستان سرخورده رنگ رنگی ، که در معادلات امروز دنیا هم از این جا موندن و هم از اون جا رونده،
دوستانی که تا دیروز مقابل من و امثال من در دانشگاه روشون نمی شد حرفی بزنن و امروز چراغ خاموش سرزبون پیدا کردند
این ها با نام های متعدد دروغی و ایمیل های دروغ -به ماننده انگارهای دروغ‌شون- مدام به ما سر می‌زنن و پای هر پستی که طاقت نمیارن سعی می کنن بنده و برخی دوستان رو به وادی جدل جهنمی خودشون وارد کنن.
بنای من در یانون‌دیزاین خیر بوده و هست و نمی خوام دامن خودم یا این پنجره به آتش شر خودم یا کسی آلوده بشه. پس
اما عذر:
همین جا از شما و از نگاه صاحب هستی که چه در دنیای حقیقی و چه در دنیای مجازی بالای سرماست عذر می خوام؛ چرا که با وجود عدم خواست درونی من هم گاهی وارد این جهنم پلید این آدم ها شدم........
و توضیح:
همین جا توضیح هم بدم که محض رضای او و محض پاک نگه داشتن این پنجره، و از اون جا که منطق ما در یانون‌دیزاین بر بستن دهان کسی نیست؛
فراخور توصیه اتفاقی اما استثنائا ارزش‌مند یکی از این یاوه‌گوها، از این به بعد سعی می کنم دیگه هم‌کلامی نکنم با این خبثی ها و پلیدی ها.
قول می دم هرجا شاعبه‌ی توهین و تهمت و نسبت دروغ به چیزهایی که مطلوب و مورد توجه خداونده در بین کامنت ها بود ازش بگذرم و دامن خودم رو به همنشینی با این زشتی ها ناپاک نکنم.....
این فضای عظیم سه هزار و دویست مترمکعبی که در بالاترین نقطه ارتفاعی معادل هشت متر داره بدون استفاده از فلز یا استراکچر صنعتی که تنها و تنها با الگویی حصیری و از الیاف طبیعی بافته و تنیده شده...
این یعنی ظرفیت عظیم مواد طبیعی. ظرفیتی که خیلی راحت از کنارش عبور کردیم و خودمون رو محتاج صنعت نو و مواد و متریال جدید کردیم. به راستی چه نیازهای جدی ای که توسط یک چنین الگویی و با چنین ساختی توسط بامبوی طبیعی برآورده نمی شه اما ما به سمت متریال های صنعتی نفتی و معدنی سوق داریم و معمولا اولین جوابی که برای حل مسائل در ذهن مون میاد با استفاده از اون‌طور متریال‌ها ست...
همیشه یکی از معضلات دوچرخه سوارها بوده؛ رکاب زنی در شب و در خیابون های شلوغ به طوری که همیشه ترس ندیده شدن توسط راننده های ماشین ها هست. خود من هم این معضل رو بارها تجربه کردم.
مشکل این جاست که چراغ های باطری ای یا دینامی کوچولو هیچ وقت نمی تونه امنیت خاطر لازم رو تامین کنه چون حجم نامتعارف دوچرخه با یک چراغ کوچیک به چشم راننده ها نمیاد و اون ها در کل خیلی دستشون نیست دوچرخه چند متر عقب و جلوی رکاب زن هنوز ادامه داره و ...
این اتود نوآورانه و پیش‌رو که اتفاقا جایزه مسابقه طراحی هم برده به خوبی تونسته هیکل دوچرخه رو در شب برای سایر راننده ها مشخص کنه و درکنارش به دوچرخه حال و هوایی دیگه داده
مجسمه هایی که اتود هستن :).
سبک کارهای این هنرمند خیلی جالب و نوآورانه ست. او می گیره و همون جلوه ای که در اتودهای مدادی بر روی کاغذ ایجاد می شه با مفتول‌های فلزی و در فضای سه بعدی ایجاد می کنه و به این ترتیب مجسمه ای اتودوار و دارای بعد به دست میاره.
