یکی از کارهای برتر 2011 بود در عرصه غرفه سازی و از بابت فرم پردازی و کیفیت و نحوه‌ی ساخت کاری قوی به شمار میاد.
از این حیث که با چوب چنین انحنایی رو درآورده و با محصورکردن‌ش در قاب مستطیلی سعی کرده تا از قهقرای برخی از این نوگراها فاصله بگیره
چنین ساخت (fabrication ) خوبی لاجرم محصول صنعتی بالا و ماشین‌هایی دقیق و البته روند اجرایی جا افتاده ست البته
و نکته حائز اهمیت دیگه در این کار، کنتراست‌ش با محیط اطراف و نشستن‌ش در زمینه.

 عکاس محترم با منجمد کردن مواد غذایی مختلف و شلیک به اون ها، تونسته چنین صحنه های اعجاب انگیزی رو در سرعت های بالا ثبت کنه؛ صحنه هایی که در اون ها "شکستن" و "خرد شدن" مواد غذایی لرزون و نرم و نازک رو می بینین .

 خیلی فکر طراحانه پشت این کار نیست، یعنی بازشدن و بسته شدنش خیلی ساده صورت می گیره و چندان طراحی فوق‌العاده ای به حساب نمیاد اما خالی از لطف نیست دیدنش...

جداره‌های بازشو جمع‌شو دیگرشوی :) پروانه‌ای این بنا خیلی برام دیدنی و درس گرفتنی بود. به شما خیلی عمل‌کردهای متنوع می‌ده یک چنین طرح‌هایی.  و به نظر خیلی از مشکلات این روزهای معماری ملک خودمون هم می تونه راه‌حل‌هایی از جنس طراحی جزئیات خوب و متناسب داشته باشه.
راستی تو نمایش‌گاه درب و پنجره چند روز پیش در تهران هم دیتیلی خوب برای جداره‌های تجاری و فضاهایی مثل ایوان‌ها و ورودی ها دیدم که چیزی شبیه این نمونه و البته شیشه‌ای اون بود. (البته با کمال شرمندگی واردات بود!!!)

 یک سازه‌ی خرپایی چوبی نمایشگاهی با پنلینگ  صفحات نازک سرامیکی.
به این جهت که عکس‌هایی از خود سازه و مراحل سرهم بندی‌ش داره پست مفیدیه برای دوستانی که به ساخت های تجربی نمایشگاهی و کارگاهی علاقه مندن. نحوه‌ی اتصلات و زیرسازی ها بیشتر مورد توجه قرار بگیره

نگاهی جدید بود به مساله! بلاخره یا باید با کتاب‌خونی و مطالعه فرهنگ رو تغذیه کنین یا باید بگذارین بیدها و کرم‌ها و حشرات موذی از کتاب‌های خاک خورده‌تون تغذیه کنن :)

 پوسته‌هایی با فرم‌های متنوع و بدون محدویت ، بافته شده با الیاف طبیعی حصیری.
تو خیلی جاها از ایران خودمون بافت این طور الیاف ها رو داریم. به خصوص در جنوب کشور؛ بسیاری از صنایع دستی شون از بافت های سبدطور این الیاف تشکیل  می شه. یه اهل درد مثل نادر خلیلی می خوایم که بره پیش این سنتی کارهای درس‌نخوانده اما استاد و پای یک چنین صنعت ارز‌ش‌مندی رو به وادی معماری و معماری داخلی وا کنه ؛
مشابه کاری که نادر خلیلی در مورد خانه‌های سرامیکی و استفاده از استادکارهای کوره‌ساز سنتی کرد .

حالت خاصیه! تنها باشی روی پشت بام  و در ناظری دور به همه چیز نگاه کنی؛ در حالی که جمعیت و دیگرون غافل از نگاه تو پی کار خودشون باشن....
حالا یه لحظه تخیل‌تون رو گسترش بدین
ببینین خدا چه ناظری داره در این عالم ......