تقریبا اگر طراح باشید، چه یک طراح گرافیک یا تجسمی، چه طراحی صنعتی و چه طراح معماری، با مفهوم شارت بودن، تنگی زمان، طراحی دقیقه نودی و در واقع عدم برنامه‌ریزی درست در پروژه‌های طراحی حتما آشنا هستید و در بهترین حالت -اگر هنوز هم گریبان‌گیر شما نباشد- روزگاری گرفتار این مصائب بودید! چرا ما در پروژه‌های طراحی‌مان این‌قدر دقیقه نودی هستیم؟ آیا واقعا طراحی فرآیندی پیچیده و غیرقابل برنامه‌ریزی است این قدر که باید بپذیریم همیشه در دقایق آخر به زور خط قرمزهای زمانی به نتیجه برسد؟ یا دانستن و تجربه‌ی نکاتی کلیدی برنامه‌ریزی طراحی را هم‌وار می‌کند؟ انجمن علمی طراحی صنعتی دانش‌گاه هنرهای اسلامی تبریز کارگاهی جالب با موضوع پروژه‌ی دقیقه نودی، با مدیریت طراح صنعتی مصطفی آروند (برگزیده مسابقه طراحی قلک خیریه هنر) و با روی‌کرد تجربه‌ی طراحی یک پروژه کامل در کارگاهی دو روزه برگزار می‌کند که در تاریخ‌های ۱۳ و ۱۴ اردیبهشت ماه در دانشگاه هنر اسلامی تبریز برگزار می‌شود.

تعلیق بصری در یک فضا منجر به عدم شناخت ابعاد فضایی می‌گردد؛ به طوری که از یک فضای کوچک و محصور حتی می‌توان حسی بی‌نهایت گرفت. کانداس سیسمان با استفاده از ظرفیت فوق‌العاده نور و تاریکی و با کمک آینه‌ها و عدسی‌های محدب درون یک کانکس فلزی کوچک را به بی‌نهایتی حسی گره زده است. او با نصب ردیفی از عدسی‌ها و چشمه‌ی نور خطی قدرت‌مندی در روی این محور مرکزی درون کانکس، مخاطب را در تاریک و روشنی وهم آور و به شدت قوی قرار می‌دهد که تجربه‌ی فضایی گسترده‌تری از آن‌چه به واقع درون فضای فیزیکی کانکس هست، پیدا می‌کند.

غرفه صلح طراحی آتلیه زاندل کریستا ، یک تیوب پر از هوای بزرگ است که به صورتی دو قوسی در ترکیب با یک پوسته‌ی PVC تشکیل یک فضای مسقف شفاف داده است؛ چیزی که به تعبیر طراحان مفاهیم اصلی صلح نظیر نظم و هارمونی، سکوت، خلوص، سادگی، شادی و .... را در خود دارد. صرف نظر از این که واقعا طرح دارای چنین خواصی هست یا نه، ترکیب دو نوع سازه‌ی غشایی دو قوسی شفاف و سازه متکی بر هوا در این طرح به ساخت یک فضای مسقف متفاوت نمایش‌گاهی منجر شده است که در نوع خود دیدنی‌ست.

بهره‌وری در هنر به چه معناست؟  به نظر می‌رسد این مفهوم در هنر باید از جنس خود هنر باشد و نمی‌شود یک مفهوم اقتصادی صرف تلقی شود. مثلا بهترین و عمیق‌ترین بیان هنری در قالبی بسیار بعید و کم هزینه می‌تواند یک بهره‌وری هنری درنظرگرفته ‌شود. یادتان هست چند وقت پیش عکس‌هایی عجیب از صخره‌های زیبای کانیون را با هم دیدیم؟ چه چیز می‌تواند به اندازه این صخره‌ها عجیب باشد؟ نکند یک کیسه پلاستیکی ساده؟ 

بله. درست است. ویلده رولفسن، با عکاسی از کیسه‌های پلاستیکی اما به نحوی متفاوت جلوه‌هایی به مانند صخره‌ها و غارهای طبیعی به دست آورده است. یک بهره‌وری هنری به تمام معنا. 

بچه‌ها امانت‌های خداوندی در نزد خانواده‌ها هستند. امانت‌هایی که حضرت خالق خود تمام هزینه‌های آن‌ها را برعهده گرفته است؛ همان حضرت خالقی که هزینه‌های من و تو و خانواده‌های ما را نیز برعهده گرفته است.... معرفت به این حقیقت وقتی در کنار واقعیت امروز ایران زمین و آینده‌ی نه چندان جوان و شاداب احتمالی آن قرار می‌گیرد، شاید هر عاقل باورمندی را کمی به فکر وادارد.
جریان خودجوش نهصت مردمی پوستر انقلاب، که از سال ۱۳۸۸ به راه افتاده است و با همت جوانانی خوش ذوق و سلیقه پروبال گرفته است در اقدامی ارزش‌مند با برگزاری کارگاه و دوره‌ای کوتاه و دعوت از طراحان جوان گرافیست، و استفاده از اساتید و هم‌فکری جمعی توانستند در فرصت زمانی کوتاه مجموعه‌ی پوسترهای خوبی در موضوع افزایش جمعیت با نام ایران جوان عرضه کنند که امروز نیز با برگزاری نمایش‌گاه و آیین رونمایی از کتاب این پوسترها، به نوعی این مجموعه را تقدیم به مردم خوب ایران زمین کردند. در خیلی از پوسترهای ایران جوان با تمرکز بر رفع دغدغه‌ی روزی و تامین هزینه‌های بچه‌دار شدن با توجه به وعده‌های خداوندی روبه‌رو هستیم؛ نگاهی که به زعم من با فهمی دقیق از یکی از علل مهم ممانعت خانواده‌ها از بچه‌دار شدن و جوابی مناسب و تذکری مومنانه همراه است. در این پست چند نمونه از این مجموعه را می‌بینیم.

روز به آسمان فرستندگان زمینیان، و به زمینﺁورندگان آسمان، مبارک.