- ۳ نظر
- ۰۸ بهمن ۹۰ ، ۱۳:۰۰
قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانوندیزاین میگذرد! و دقیقتر قریب به یک سال از کم فعالیت شدن و خسته شدن یانوندیزاین!
یانوندیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقهمندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلیها در سالهای ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیلهای گاهبهگاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانشگاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانوندیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع میکردند. خیلیها ابراز لطف فراوانی را در این سالها به تیم فعال یانوندیزاین ابراز کردهاند و همین خیلیها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیشبرد حرکت یانوندیزاین بودند.
واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یکسالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزهای که این سالها پشت یانوندیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سالهای گذشته افتاده بود مانع آن میشد که به کل یانوندیزاین را فراموش کنیم....
ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردیبهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابهپای تحولاتی که در پیرامون ماست.
تبلیغات جالب یک وبسایت اقتصادی در این زمانهی بحران و بیماری اقتصادی در جهان!
طراح درمان مرض اقتصاد در این روزها رو در بیماری زیبایی دیده :))
و سه پول مطرح در دنیا یعنی پول های امریکا، انگلستان و چین رو مورد تحلیل جراحی پلاستیک قرار داده
به نظرتون با جراحی پلاستیک، مرض بزرگ اقتصادی دنیای لیبرال حل خواهد شد!؟
با وجود این دمپایی می تونین همیشه و در همه حال، در کوه و دشت و صحرا و دل شهر، پاتون رو روی چمن های طبیعی بذارین و حس کنین که در طبیعت هستین.
یک نگاه سخیف اما جالب به موضوع طراحی سبز و ارتباط با محیط زیست...
ساخت سنتی ساختی شورانگیزه. در مقابل ساخت صنعتی بی روح و تولید انبوهی امروز، در ساخت سنتی یک ساختمون ماننده ی یک اثر هنری ، مانند یک کالای صنایع دستی، به تمامه تحت نظارت و دقت و به دست خود آدم ها ساخته می شه و جای نوآوری های هنری خیلی فراوان در کار وجود داره.
به شخصه با آن که مانند شما بچه این عصر وارونگی هستم اما امید دارم به بازگشت احتمالی در معماری و ساخت و ساز به اون عصر شورانگیز اما به ظاهر کند و سخت و متفاوت.
در این پست ساخت این مدرسه در پاکستان به نحو سنتی، با سازه و ساختی ترکیبی از نی بامبو و خشت و گل رو داریم. اتودهایی از نحوهی اجرای کار و عکسهایی از مراحل کار، پست رو به طور ویژه جذاب و قابل استفاده کرده.
اگه رفقای عکاس من ناراحت نشند و بگذارند ما این نمونه ها رو عکاسی بنامیم، باید بگم عکاسی هایی متفاوت و گاهی حیرت انگیز از زمین.
عکاسی با گوگل ارث الان خیلی وقته که دیگه طبیعی شده برای ما، عکاسی ای که در اون نه شکار لحظه ها که کشف تصویرها و پیدا کردن عجیبها رمز موفقیته و البته کادربندی مناسب این جا هم هنوز اعتبار خودش رو داره.
تصاویر زیر مجموعه تصاویری باورنکردنی از گوگل ارث هستند که در مواردی تصویر از ساخته های عجیب بشری و در مواردی نقصهای سیستم تصویری گوگل ارث موجب خلق اون ها شده.
این مرکز اقامتی-سیاحتی در هندوستان چقدر خوب در بافت تاریخی بستر خودش نشسته؛ خالی مجموعه به خوبی به بافت تاریخی فرصت بروز داده، در عین حال متریالهای به کار رفته در تناسب خیلی خوبی با فضاهای تاریخی هستند. دیدها خوبی رو برای محورهای اصلی و قابهای تصویری در معماریش انتخاب کرده و عناصری مثل آب و چمن و ... به قدر و اندازه و خیلی باشخصیت در کار داره.
این آخری رو به خصوص باید خوب یاد بگیریم! یکی از معضلات امروز طراحی منظر شهری ما در ایران، طراحی شوخی و بی شخصیت همین عناصر یعنی آب و چمن و باغچه و .... هاست. می گیرن با کاشی های استخری و فواره های لوس و بدساخت و باغچه های برآمده و سنگ کاری نامربوط و .... اصلا به کل شخصیت فضاها رو خراب می کنن.
واقعا چرا برای این درب بطریهای شیشهای نوشابه و ماء الشعیر، از این اضافات نمی ذارن تا مجبور نباشی با پیچوندن و دمار از پوست دست درآوردن، اون 250 سی سی نوشیدنی رو بنوشی؟؟؟ مشکلی برای ساخت داره؟
طراح محترم برای بازکردن درب جعبه های چسبکاری شده راهکار اندیشیده.
رفقای طراح صنعتی بنده باید بگن!، آخه واقعا این معضل یعنی این قدر جدیه!؟
شاید هم من خیلی دست کم گرفتم این بحران بشری رو.