انگارههای ما در مورد ثبات کالبد زندگی انگارههایی به شدت محافظهکارانه و البته نتیجه یکجانشینی تمدنیست. اجداد ما آنقدر نسبت به این ثبات غیرت نداشتند که زندگیشان را هرازچندگاهی بار میزدند و در جای جدیدی مینشاندند؛ آن هم در دل صحراها و دشتهای بیکران خدا. اما حالا ما در مقابل تغییرات اندک کالبدی در فضاهای امن و خانههای محکممان هم موضع داریم. در تجربه شخصی من در ایران خودمان، همین دو سه ماه پیش کارفرمایی در طراحی یک آپارتمان مسکونی در مقابل تنها یک دیوار منعطف و قابل تغییر ایستاد و خواست تا از ایده تغییرپذیری صرف نظر کنیم.
ریشیتا کادمر معمار هندی، در طرح خانهای در هند که اخیرا طراحی و اجرا کرده تا حد امکان سعی کرده تا با تغییر هوشمند کالبدی، ظرفیتهای گستردهی فضای سیال و پویا را در زندگی روزمره نشان دهد. او برای این کار از جدارههای شفاف و غیرشفاف بازشو در ابعاد وسیع استفاده کرده است و با پیوند فضاها به هم، خانه را از ثبات خستهکننده همیشهگی خود درآورده است. این طور سیالیتها به خصوص برای کالبدهای کوچک خانههای نسلهای جدید میتواند رفتار فضایی بهتری نیز به همراه داشته باشد.
- ۰ نظر
- ۰۷ ارديبهشت ۹۵ ، ۲۱:۴۹