بهار شده؛ و دشت پر از گل.
بعضی در کلبهﻯ خود ﻣﯽمانند؛ و با گلی که در گلدان دارند شادند.
بعضی به گلستان ﻣﯽروند؛ و مانند زنبورهای عسل و پروانهﻫﺎ از گلی به گل دیگر.
بعضی در گلستان و در میان این گلﻫﺎ جستوجو ﻣﯽکنند تا آن گل را بیابند؛ وقتی یافتند، «بوی گل چنان مستشان ﻣﯽکند که دامانشان از دست ﻣﯽرود.»
اما بعضی به گلستان ﻣﯽروند؛ جستوجو ﻣﯽکنند؛ آن گل را ﻣﯽیابند؛ چنگ ﻣﯽزنند؛ بالا ﻣﯽروند؛ بالا و بالاتر؛ و در هیچ حدی بازنمیﺍیستند....
- ۰ نظر
- ۰۴ خرداد ۹۳ ، ۲۰:۱۸