آرشیگرام! یه گروه از چند تا جوون که معتقد بودن روح زمانهشون با تکنولوژی گره خورده، قرار گذاشتن بشینن و این معماری آیندهی جامعهشون رو با هر ابزاری به تصویر بکشن - اسکیس، کلاژ، حتی اگه شرایط اجازه داد ساختن بنا ... اما توی اون زمان به خاطر عقب بودن تکنولوژی، اقتصاد ضعیف، و دلایل سیاسی و ... نتونستن رویاشون رو بسازن. در عوض یه میراث خیلی باارزش برای نسلهای بعدشون گذاشتن! (و همونطور که میدونین خیلی از معمارای بعدی که موقعیتهای بهتری برای ساختن رویاهاشون داشتن از اینها الهام گرفتن)
داشتم فکر میکردم دانشجوهای معماری با هر سلیقه و نظری که در مورد چیبودن آیندهی معماری ایران دارند چرا نباید یه همچین کاری کنن؟ تقریبا از همهی معمارای مطرح دنیا از این دست پروژههای خویشفرما وجود داره. نه کارفرمایی نه قراری برای این که ساخته بشن اما یه تلاش واقعی برای ساختن فرداشون و چهقدر خوب و لازمه که پروژههای خویشفرما بین معماران ایرانی باب بشه (در کنار همهی اظهارفضل کردنهای شبیه به این که معماری ایرانی درونگراست!، به محرمیت اهمیت میده، معماری اسلامی خوبه! و قص علی هذا ...)