یانون دیزاین ... yanondesign

نگاهی روزانه به طراحی و هنر
نشریه‌ی ‌الکترونیکی روزانه؛ جسـتاری در هـنر و طـراحی
مشترک روزنامه یانون‌دیزاین شوید
پس از تکمیل فرآیند ثبت نام، ایمیل دریافتی را تایید نمایید.
تبلیغات

دوباره یانون‌دیزاین

قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانون‌دیزاین می‌گذرد! و دقیق‌تر قریب به یک سال از کم فعالیت‌ شدن و خسته‌ شدن یانون‌دیزاین!

یانون‌دیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقه‌مندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلی‌ها در سال‌های ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیل‌های گاه‌به‌گاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانش‌گاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانون‌دیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع می‌کردند. خیلی‌ها ابراز لطف فراوانی را در این سال‌ها به تیم فعال یانون‌دیزاین ابراز کرده‌اند و همین خیلی‌ها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیش‌برد حرکت یانون‌دیزاین بودند. 

واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یک‌سالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزه‌ای که این سال‌ها پشت یانون‌دیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سال‌های گذشته افتاده بود مانع آن می‌شد که به کل یانون‌دیزاین را فراموش کنیم....

ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردی‌بهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابه‌پای تحولاتی که در پیرامون‌ ماست.

۲ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «آرشیگرام» ثبت شده است

معماری به مثابه‌ی پژوهش

دوشنبه, ۱۶ ارديبهشت ۱۳۹۲، ۰۱:۴۵ ب.ظ

‌معماری به مثابه‌ی پژوهش

یانون‌دیزاین - سیدامیر حسینی (دانش‌جوی کارشناسی معماری؛ دانشگاه علم و صنعت)

———-

نویسنده در این یادداشت از معماری‌های قابل‌ساخت و جامع‌گرا و در نقطه‌ی مقابل معماری غیرقابل‌ساخت به مثابه پژوهش صحبت به میان می‌آورد و در کنار انتقاداتی که به گونه‌ی غیرقابل‌ساخت وارد است آن را فرصتی برای رشد و پیش‌رفت معماری می‌داند. در عین حال با نگاه به وضعیت داخل پیش‌نهاداتی برای معماری معاصر کشورمان دارد. 

  • سید امیر حسینی

پروژه‌های خویش‌فرما / آرشیگرام

يكشنبه, ۲۴ دی ۱۳۹۱، ۰۶:۳۲ ب.ظ

آرشیگرام! یه گروه از چند تا جوون که معتقد بودن روح زمانه‌شون با تکنولوژی گره خورده، قرار گذاشتن بشینن و این معماری آینده‌ی جامعه‌شون رو با هر ابزاری به تصویر بکشن - اسکیس، کلاژ، حتی اگه شرایط اجازه داد ساختن بنا ... اما توی اون زمان به خاطر عقب بودن تکنولوژی، اقتصاد ضعیف، و دلایل سیاسی و ... نتونستن رویاشون رو بسازن. در عوض یه میراث خیلی باارزش برای نسل‌های بعدشون گذاشتن! (و همون‌طور که می‌دونین خیلی از معمارای بعدی که موقعیت‌های بهتری برای ساختن رویاهاشون داشتن از این‌ها الهام گرفتن)

داشتم فکر می‌کردم دانشجوهای معماری با هر سلیقه و نظری که در مورد چی‌بودن آینده‌ی معماری ایران دارند چرا نباید یه همچین کاری کنن؟ تقریبا از همه‌ی معمارای مطرح دنیا از این دست پروژه‌های خویش‌فرما وجود داره. نه کارفرمایی نه قراری برای این که ساخته بشن اما یه تلاش واقعی برای ساختن فرداشون و چه‌قدر خوب و لازمه که پروژه‌های خویش‌فرما بین معماران ایرانی باب بشه (در کنار همه‌ی اظهارفضل کردن‌های شبیه به این که معماری ایرانی درونگراست!، به محرمیت اهمیت می‌ده، معماری اسلامی خوبه! و قص علی هذا ...)

  • سید امیر حسینی