گاهی با یک چرخش همه چیز تغییر می‌کند! توماس مدیکوس، هنرمندی که به خلق آثار مفهومی علاقه دارد، چند مکعب‌ شیشه‌ای بزرگ را از ترکیب قطعات کوچک‌تر شیشه‌ای ایجاد کرده است که با نگاه به هر وجه آن تصویری متفاوت نمایان می‌شود. به این سبک از نقاشی که تصویر مورد نظر نقاش را تنها از یک زاویه می‌توان دید، نقاشی «آنامورفیک» یا «واریخت‌سازی» می‌گویند. سبکی که بیش از تکیه بر مفهوم در پی اثبات قدرت هنرمند در اجرای این تکنیک است. مجسمه‌وارهای مدیکوس با چرخش نود درجه‌ای تصاویری متفاوت را از شکلی با مرزهای مشابه نمایش می‌دهد. او با ایجاد شبکه‌ای شیشه‌ای درون مکعب و ترسیم قسمت‌های مختلف هر شکل بر روی این صفحات، موفق به تکمیل نقاشی‌های‌ش شده است. محصور بودن این تصاویر در یک فضای شیشه‌ای و رازآلود بودنی که با چرخش آن ایجاد می‌شود، ظرفیت‌های زیاد چنین تکنیکی را در بیان مفاهیم مهم و ظریف‌تر نشان می‌دهد.

شونبرگر هنرمندی آلمانی است که  از تخصص‌های او عکاسی از طبیعت است. چیزی که جان‌‌مایه‌ی آثار شونبرگر را شکل می‌دهد تضاد است. عموم عکس‌های او از تضادی آشکار میان رنگ‌ها و بافت‌ها و کنتراست نور و سایه برخوردار است. چیزی که در آثار عکاسی معماری او هم به خوبی مشاهده می‌شود. این مجموعه از آثار عکاس آلمانی تصاویری است از طبیعتی ابهام آلود که با گنجاندن عناصری مثل مه و نور بر ایجاد این حس تاکید کرده است.

 در عکاسی های  Kevin Twomey نگاه های منتقدانه و گاهی سورئالیسی موج می زنه. رگه هایی از نقد و ابهام و خشونت و خشم  و تنفر و طنز و کنایه....

راستش اول بار که این مجموعه رو دیدم مطمئن شدم که خوبه در یانون دیزاین با هم ببینیم‌شون اما الان که وقت پابلیش کردنش رسیده خیلی هم راغب به گذاشتن ش نیستم :) خلاصه ببخشین اگه خیلی ارزش دیدن نداشت احیانا.

 

مجسمه هایی با سایه!
خیلی فرصت ندارم در موردش حرف بزنم فعلا و فقط یه پرسش می گم: فکر می کنین چه تفکرات و اندیشه هایی می تونه به این گونه کارها بار بشه؟ اصلا معنایی جدی می‌شه متصور بود برای این کارها یا یه جور امر تفننی هستن؟