- ۰ نظر
- ۱۶ بهمن ۹۴ ، ۱۱:۰۰
قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانوندیزاین میگذرد! و دقیقتر قریب به یک سال از کم فعالیت شدن و خسته شدن یانوندیزاین!
یانوندیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقهمندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلیها در سالهای ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیلهای گاهبهگاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانشگاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانوندیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع میکردند. خیلیها ابراز لطف فراوانی را در این سالها به تیم فعال یانوندیزاین ابراز کردهاند و همین خیلیها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیشبرد حرکت یانوندیزاین بودند.
واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یکسالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزهای که این سالها پشت یانوندیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سالهای گذشته افتاده بود مانع آن میشد که به کل یانوندیزاین را فراموش کنیم....
ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردیبهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابهپای تحولاتی که در پیرامون ماست.
انیمیشن خوشساخت «ذوالجناح» به کارگردانی هادی محمدیان کاری از گروه انیمیشنسازی هفتسنگ است که چندی پیش در هفته هنر عاشورایی حلقه هنر به نمایش درآمد. انیمیشنی کوتاه که با وجود حجم بالای تصویرسازی استفاده شده در آن به گفته کارگردان اثر در حدود ۲ هفته تمام فرآیند تولید خود را طی کرده است و در نسبت با این زمان، کیفیت بالای ساخت اثر شایسته تقدیر است.
داستان، روایتی شاعرانه و آمیخته با کمی تخیل از آخرین لحظات عصر عاشوراست که به صورت اول شخص از زبان اسب معروف امام حسین (ع) یعنی ذوالجناح بیان میشود. اگرچه شباهتهای کلی تصویرسازی و زیباشناسی اثر با زیباییشناسی جاافتاده در ساختههای هالیوودی از نظرگاهی میتواند در ذهن مخاطب ایجاد شبهه و اشکال کند و تصویری سینمایی از واقعه عاشورا برای او بسازد اما روایت زیبای خوانده شده بر روی صحنههای تصویرسازی شده در کنار موسیقی جاافتاده و صدالبته تصویرسازیهای بسیار حرفهای اثر، انیمیشنی دیدنی ساخته است که دیدن آن را به همه دوستان پیشنهاد میکنم.
اسبهای چوبی گهوارهای یکی از محبوبترین اسباببازیهای بچههای قدیم است. خب اگر بچههای جدید بخواهند تجربهی لذت بخش آن اسبهای چوبی را داشته باشند باید بپذیریم که فرزند زمان خودشان باشند. طراح این اسب چوبی موتوری گهوارهای ساخته است که با فرم منحنی خوشساخت و پیچیده و ساخته شده از الیاف کربن یا از الوارهای فرمداده شده چوب اسکی به راستی فرزند عصر مدرن همان اسبهای چوبی گهوارهای است.
فرمودن خدا رحمت کنه بنده مومنی که کاری اگر در دنیا انجام می ده اون رو محکم و کامل انجام می ده!
این چه ربطی به این پست داره؟ کمتر کاری رو می بینیم پیرامون خودمون که کامل و درست انجام بشه و اتفاقا هم اموری بسیار مهم هستند که با بیتفاوتی روبهرو می شن. مثلا ما سالانه بیمارستانهای زیادی در ایران می سازیم و خب طبعا بیمارستان بنای بسیار بسیار مهمیه. اما کم تر بیمارستانی کامل و بدون نقص و روبهجلو می سازیم....
این بنا که توسط انسانهایی در مکزیک ساخته شده یک اصطبله! یک قرارگاه حیوانی و جایی که از نظر اهمیت اصلا نمی شه اون رو با یک بیمارستان به طور مثال مقایسه کرد. اما این بنای ساده ببینین با چه حساب و کتاب و دقت و هندسه و ساختی ارائه شده.... آدمی می مونه از مقایسه این دو با هم.
از کنار خیمههای زنان که برگشت، آمد بین کشتهها تن صاحبش را پیدا کرد.
بو کرد.
رفت طرف فرات، توی آب فرو رفت. و دیگر کسی اسب خونین را ندید...
اسب کیبوردی تعریضی رندانه به ماهیت جریان مجازی و سبک زندگی رایانه ای این روزهای بشره. حضور دستگاه های کامپیوتر این روزها چنان عادی شده که کمتر خانهای پیدا میشه این روزها که در اون رایانه نباشه؛
دستگاهی که مانند یک اسب تروا، در روزگار غفلت این روزها، به راحتی سبک زندگی و نگاه خانواده ها رو حتی تحت تاثیر قرار می ده ، جنگی نرم....
یکی از معدود بناهایی که با وجود نگاه پست مدرنش یک عالمه چیزهای خوب داره در خودش.
در دل منطقه روستایی ساخته شده و متناسب با کاربریش خیلی خوب از متریال های طبیعی استفاده کرده. نمادپردازی معقول و متناسب کاربری ش داره و مهم اینه که برای رسیدن به چنین کار خوب و متناسبی چیزی خارج از عرف مکان و کاربری ش انجام نداده.
از بناهای پسامدرن این روزها تنها از این یکی خوشم اومد انگار :)