قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانون‌دیزاین می‌گذرد! و دقیق‌تر قریب به یک سال از کم فعالیت شدن و خسته شدن یانون‌دیزاین!
یانون‌دیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقه‌مندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلی‌ها در سال‌های ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیل‌های گاه‌به‌گاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانش‌گاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانون‌دیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع می‌کردند. خیلی‌ها ابراز لطف فراوانی را در این سال‌ها به تیم فعال یانون‌دیزاین ابراز کرده‌اند و همین خیلی‌ها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیش‌برد حرکت یانون‌دیزاین بودند.
واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یک‌سالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزه‌ای که این سال‌ها پشت یانون‌دیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سال‌های گذشته افتاده بود مانع آن می‌شد که به کل یانون‌دیزاین را فراموش کنیم....
ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردی‌بهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابه‌پای تحولاتی که در پیرامون ماست.
هرچند یانون‌دیزاین سعی داشته تا در این سال‌ها یک مجله هنر و معماری کامل باشد، اما خیلی‌ها به خوبی می‌دانند که شروع یانون‌دیزاین در سال آخر یک استودیوی معماری دانش‌گاه هنر تهران بوده است، یعنی از اول موضوع معماری در یانون‌دیزاین جدی بود. در سال گذشته هم پست‌های معماری متفاوتی با هم دیدیم که ده تا از پربیننده‌های آن را در این پست با هم مرور می‌کنیم.
۱۰- پنجره‌ی معمارها / فدریکو بابینا
با وجود آن‌که عظمت سازه‌های دوران معاصر استفاده از مصالح طبیعی و یا بوم‌آورد را محدود کرده است اما هنوز هم می‌توان در ساخت سازه‌های وسیع به فکر استفاده از مصالح طبیعی بود. استادیوم پانچو که توسعه یک بافت قدیمی فوتبالی در کشور مجارستان است با استفاده از سازه‌های عظیم خوش فرمی از ترکیب بتن مسلح و چوب‌های فرم‌داده‌شده, پوشانده شده‌است. طراحان بنا تاماس روبروسی و معماران دوپاروم با استفاده از این مصالح طبیعی توانسته‌اند از یک سازه غول پیکر فراانسانی یک سازه دوست‌داشتنی و فضایی ملموس و انسانی بسازند؛ درست مانند معماری گوتیک اروپا.
عبدالعزیز فرمان‌فرمایان، معمار مشهور ایرانی، طراح بناهای مشهوری نظیر استادیوم آزادی، مسجد دانش‌گاه تهران، ینای دانش‌گاه امام صادق فعلی، موزه ملی فرش، ساختمان اداری صداو سیما، کاخ ملکه مادر مجموعه سعدآباد و .... و حتی تهیه نقشه جامع شهر تهران، جمعه ۳۱ خرداد ۱۳۹۲ در ۹۳ سالگی در اسپانیا درگذشت.
مسابقه جهانی طراحی استادیوم بین‌المللی در ژاپن رو باید جمع بین تمام ایده‌ها و طرح‌های بشر برای آینده استادیوم‌ها در جهان دونست. در این مسابقه که استودیوهای بزرگ معماری یا معمارهای مشهور در اون شرکت کرده بودند، با طرح‌های نه چندان متفاوت و غیرنوآورانه‌ای روبه‌رو هستیم. شاید متفاوت ترین طرح رو بشه طرح زاها حدید (همین طرح اول) دونست که اون هم به جز امکان مسقف‌شدن جالب توجه‌ش، یک بازی با فرم بی‌معنیه -مثل سایر کارهای زاها حدید- و پیش‌رفتی در معماری به حساب نمیاد.
از نکات قابل توجه مسابقه طرح‌هایی بودند که سعی داشتند اقلیم و راه‌کارهای سبز رو با معماری استادیوم که معماری بزرگ مقیاس و غول‌آساییه آمیخته کنن.
استادیوم صخره‌ای نام یک طرح معماری روبه جلو و تا حدودی شجاعانه ست که سطحی جدید از پایداری و هماهنگی با طبیعت رو نظر داره.
در این طرح معماری بنا بر استقرار ورزشگاه در بستری از زمین مجاور شهره که به ما امکان سکوسازی طبیعی می ده و کم‌تر توده‌ای نیازه بر روی زمین بنا بشه. اول بار بود که راه‌کارهای سنتی معماری اقلیمی نظیر آمیختگی با بستر رو در یک طرح در ابعاد بزرگ و برای بنایی مثل ورزشگاه می دیدم.
