طرح برگزید‌ه‌ی نمایش‌گاه باغ و گیاه ملبورن متعلق به طراحی به نام داگلاس است که به کمک بتن، مبل‌مانی را در ترکیب با یک باغ طراحی کرده است. استفاده‌ی متفاوت او از بتن که به جای تحمل بار، فرم‌های منحنی را متناسب با استفاده‌ی گل‌دان و مبل‌مان ایجاد کرده است نقطه‌ی برجسته‌ی کار اوست. ترکیب سرد، محکم و مانای بتن در کنار پوشش گیاهی زنده، لطیف و همیشه سبز تعادلی جالب را برقرار کرده است که البته چربیدن بتن قالب‌گیری شده بر طبیعت خودرو، کمی احترام به طبیعت را نادیده گرفته و جنبه‌ای خودنمایانه یافته است. داگلاس سعی داشته تا با استفاده از همه‌ی عناصر طبیعی مانند آتش و آب، بر جامعیت کارش تاکید کند و این باغ طراحی شده را فضایی آرامش‌بخش بداند.

عکاسی‌های اما فیلیپس از معادن سنگ نمک غرب استرالیا بیش‌تر به رویا می‌ماند. به سرزمینی بی‌کران و رویایی که نظیر آن در جهان واقعیت کم‌تر قابل تصور است. در چنین جهان بی‌رنگی قابل پذیرش است که کنتراست بی‌کران سفید با هر نقطه یا شی رنگی و حتی با بستر آسمان آبی شاید بیش‌ترین دست‌مایه عکاس برای انتخاب شات‌های عکاسی خود باشد.

جیمز تاپ‌اسکات استرالیایی، با نوآوری‌های هوش‌مندانه‌ای که با به کاربردن کابل‌های فیبر نوری در بستر طبیعت ایجاد کرده، تونسته به عکاسی‌هایی دست پیدا کنه که در اون‌ها نور ماننده یک سیال در بستر طبیعت حضور داره.

حرکت سیال نور....

پاتریک با مجموعه کارهای شورانگیز معماری رشدکردنی‌ش قبلا هم دو باری در یانون‌دیزاین به شما معرفی شده ؛ این‌جا+ و این‌جا+ اما نمی‌دونم چرا اون‌قدر برام این کارها جالبه که هر نمونه جدیدی هرچند خالی از نوآوری نسبت به نمونه‌های قبلی می‌بینم باز هم انگیزه‌ دارم در این‌جا منتشرش کنم.

پاتریک در کار جدیدش یک کلیسای مسیحی کوچک اما با الگوی کلیساهای جامع رو در یکی از میادین مشهور ملبورن، با قطعات بریده شده از شاخه‌های درخت بید مجنون بافته! کاری بکر و الگویی نوآورانه که ویژه شخص خود پاتریک دوگارتیه و در اتودهای مختلف به صورت زنده و غیرزنده -یعنی از درخت های در حال رشد تا استفاده از قطعات بریده شده درختان- پیاده کرده.

نکته دیگه ای که خوبه این جا بگم توجه به شخصیت مذهبی پاتریکه و این که هنوز هم که هنوزه ایده های دل‌نشین انگار از وجود آدم‌های عمیقا معتقد بلند می شه :)

 نماسازی جالب با استفاده از کلاژ برش خورده‌ی صفحات رنگی.
آدم رو یاد ساختمون چاپ اسکرین پرچم تو میدون ابن‌سینای سابق تهران می ندازه که الان متروی دروازه شمرون اون‌جا دراومده و همه خاطرات گذشته به یغما رفته ....