همان‌طور که همه خوب در جریان هستیم نتیجه نرمش‌های رفتاری دولت جدید و برنامه دیپلماتیک ما با دنیا چیزی جز رجزخوانی دوباره دنیای استکبار برای انقلاب اسلامی و ایران عزیز نبوده است. چه به تاریخ و عبرت از آن معتقد باشیم چه معرفت خود را از عقل و اندیشه بگیریم و چه کتاب وحی و کلام اهل وحی را مدنظر داشته باشیم باید خوب بدانیم که استکبار تنها زمانی شر خود را از سر مستضعفان عالم کم خواهد کرد که محکم جلوی آن بایستی و پوزه‌اش را به خاک بمالی... و لولا دفع الله الناس بعضهم ببعض لفسدت الارض..... کار دیپلماسی، همین نشستن و نرمش‌ نشان‌دادن و گفت‌گوست و امیدواریم که تیم دیپلماتیک ایران و دولت دکتر روحانی، عزت و شرافت ایران اسلامی را تمام هم و غم خود بداند و قدمی از آرمان‌های بلند انقلاب اسلامی ایران کم نگذارد. اما در یک مملکت همه لازم نیست دیپلمات باشند. مثلا رهبر انقلاب یک بار گفت من انقلابی‌ام من دیپلمات نیستم، یعنی حتی شاید رهبر یک نظام هم لازم نباشد عهده‌دار امر دیپلماتیک باشد. در این میانه که حتی دیپلمات‌های امریکایی وظبفه‌ی سخن‌گویی وزارت جنگ را به عهده گرفته‌اند و حداقل با پز فاتحانه مدام برای ایران خط و نشان می‌کشند، چرا طراحان ما انقلابی نباشند و حتی با پروپاگاندا جواب این حجم عظیم پروپاگاندا را ندهند؟ طراحان آتلیه موجود در خانه‌ طراحان انقلاب اسلامی با طراحی چهار پرده خوش تکنیک و انتخاب جمله‌ای از رهبری انقلاب، به خوبی جواب این گنده‌گویی های غربی-امریکایی را داده‌اند. آخر دنیا باید بفهمد با ملتی انقلابی و پرانرژی طرف است... ما مردان نبردیم.

از منظر نقد، می‌خواهم به بهانه این مجموعه در مورد عنوان‌بندی و لی‌اوت چند نکته بگویم. با وجود صراحت کلام و زیبایی بصری مجموعه، لی‌اوت و عنوان‌بندی هر چهار اثر دارای محتوای کلامی زیاد آن هم به صورت فشرده  و کوچک است که با توجه به انتشار اثر در فضای وب، کارکرد کم‌تری دارد. اگرچه این گونه‌کارها جنبه و کارکرد داخلی نیز دارد اما با توجه به کارکرد بین‌المللی آن به نظر توجه دو چندان به لی‌اوت انگلیسی و سعی در انتشار جهانی این گونه کارها بسیار مهم است. عنوان و شعار انگلیسی نباید حداقل غلط املایی داشته باشد که امیدوارم این توجهات دقیق‌تر و جدی‌تر پیگیری شود.

ما انسان‌ها برای خودمان برخی صفات را انحصاری می‌دانیم. مثلا می‌گوییم انسان حیوان ناطق است. یعنی وجه ممیزه‌اش با حیوانات همین نطق و کلام است؛ غافل از این که چه کسی می‌تواند اثبات کند حیوانات در کوکو کردن‌ها و نعره‌زدن‌های‌شان نطق نمی‌کنند؟ مگر «النمله» برای مورچه‌ها نگفت که سلیمان و جنودش چنین و چنان....

جایی خواندم که در فصل ممیزه‌ی انسان -چه به کنایه چه به جد- نوشته بود : حیوان ضاحک! تنها حیوانی که می‌خندد همین انسان دوپاست! اما گاهی صحنه‌هایی از حیوانات می‌بینیم که گمان می‌کنیم آن‌ها هم می‌خندند! اصلا که گفته که حیوانات نمی‌خندند و یا حیوانات همه غریزه‌اند و مهربانی ندارند؟ مخصوصا در این زمانه که برخی انسان‌های دوپا در گرگ‌صفتی روی درندگان عالم را سفید کرده‌اند..... (الان گرگ‌های عالم حق دارند گله کنند که چرا در وصف این مستکبرین و جنایت‌کارهای عالم از تعبیر گرگ‌صفتی استفاده کردم!)

مجموعه زیر که ۵۰ تصویر از عکاسان متعددی ست -و نام همه را در انتهای پست به لاتین آورده‌ام- پرتره‌ها و تصاویری از حیوانات‌است که غالبا گویی شاد و شنگول و مهربان و حتی در حال خنده هستند. خودتان قضاوت کنید:

بلندمرتبه سازی مهم‌ترین و واضح‌ترین نماد استکبار بشر در مقابل هستیه که در عرصه‌ی معماری‌، یکی از شاخه‌های هنری زندگی بشری به بروز می رسه. هرچی هم شنیدین که گفتن این‌ها به خاطر نیاز بشر و کم‌بود زمین و منابع و .... بوده باور نکنین. به جرات می‌گم این حرف ها همش حرفه! تمام سودای بلندمرتبه‌سازی در مقیاس برج ها و آسمان‌خراش‌ها، نفسه! نفس!

عصری که در اون نفس کشیدیم عصری بود سراسر استکبار. و برای همین هم خیلی ها امید دارند پایان عمر استکبار بشر و آغاز فصلی نو باشه این عصر. چنین استکبارهایی کرد بشر در این عصر:

(برای این که دست‌تون بیاد، بگم این اولی کوچیکه سمت راست نزدیک به دو برابر برج میلاد تهران ارتفاع داره!)

عکس‌های برتر سال 2011 به روایت و انتخاب رویترز.

سالی که یکی از شلوغ‌ترین سال‌های اخیر جهان بود؛ سالی که امید رو در دل خیلی زنده کرد، و امید رو در دل برخی کشت؛ یا لااقل لرزان کرد....
سالی که ملت ها، دولت‌ها، کشورها، منطقه‌ها، قاره‌ها، اصلا زمین، آرام نداشت.

 از عکس‌های برتر چنین سالی نباید انتظار داشت گل و بلبل و مرغزار  و ... باشند؛ عکس‌های  برتر امسال کار عکاسان خوب نیست. عکس‌های برتر امسال معلول دوری فرزندان آدم از معرفت توحیده؛ دوران فراقی که سر خواهد آمد....