دانش‌گاه ادیان و مذاهب مسابقه‌ای برای طراحی معماری یک بنیاد بزرگ را فراخوان داده‌ و در حال برگزاری‌ست که با وجود جوایز معقول و متناسب و ابعاد وسیع پروژه‌ی طراحی، ۱- زمان بسیاری اندکی به طراحی آن اختصاص داده‌شده است. ۲- هیئت داوران مشخصی ندارد. ۳- به تلفن‌های اعلام شده کسی پاسخ نمی‌دهد. ۴- جوایز بالایی حتی تا نفر هشتم مسابقه نیز تخصیص داده شده است. ۵-دریغ از ایمیلی و تماسی و .. ۶- مجموعه زیاده‌خواهی‌های متعدد در توضیح برنامه. ۷-.... و  ۸-... و ...

خب همه‌ی این‌ها را باید به حساب چه گذاشت؟

این طور مسابقات -با تجربه‌ی امروز ما- بیش‌تر به دام‌هایی شباهت‌ دارند که خیلی اوقات پیش پای طراحان و برای ایده‌دزدی وسیع پهن می‌شود... 

گفته‌اند عاقل خودش را در معرض اتهام قرار نمی‌دهد. اما دوستان دانشگاه ادیان و مذاهب تقریبا هرچه می‌توانستند انجام داده‌اند تا اتهام را متوجه خودشان کنند. و این برای یک نهاد دانش‌گاهی بسیار بسیار بسیار بد است......

دوستان من! تا زمانی که مسابقه و دبیرخانه‌ای خود را متعهد شما نمی بیند به هیچ‌وجه خطر نکنید و تا از واقعی‌بودن تعهدات مسابقه و پاس‌داشت طرح و اندیشه‌تان مطمئن نشده‌اید  

در آن مسابقه شرکت نکنید!

یانون‌دیزاین این‌ روزها در پوست خود نمی‌گنجد؛ از این که می‌بیند در کم‌تر از دو سال علاوه بر بدنه‌ی بزرگی از مخاطبان علاقه‌مند یا موثر در هنر و طراحی امروز کشور، مخاطبانی هم‌دل دارد که برای‌شان آینده یانون‌دیزاین مهم است. 

بی‌نهایت از خوش‌دلی‌ها و توصیه‌ها و موعظه‌های‌تان و حتی از گیردادن‌ها و کنایه‌ها و طعنه‌های گاه به گاه‌تان که در کامنت‌های خصوصی و به ندرت عمومی و در ایمیل‌های گاه و بی‌گاه و در صحبت‌های حضوری‌تان از سر لطف به ما ابراز می‌دارید سپاس‌گذارم....

این هم‌دلی و هم‌راهی آدم را مصمم می‌کند. دل آدم را قرص می‌کند و صدالبته راه کج آدم را اصلاح می‌کند.

از توصیه‌ها و اشکالات و انتقادات سراسر لطف‌تان محروم‌مان نکنید؛ تا همیشه....

دولت در ایران به خیر و خوشی عوض شد. بدون هیچ آشوب و نارضایتی و در کمال امنیت و آرامش؛ بر خلاف آن‌چه فتنه‌انگیزان در سال ۸۸ نشان دادند و انتخاباتی پرشکوه را به کام ملت تلخ کردند.

به رئیس جمهور جدید باید کمک کرد؛ کمک برای ساخت ایران اسلامی. برای ادامه راه انقلاب بزرگ اسلامی. و چه کمکی بالاتر از موعظه و پند و نظرهای کارشناسانه !؟

از فعالان و صاحبان طرح و اندیشه عرصه هنر و معماری می‌خواهم خیرخواهی‌های خود را در قالب انتقاد و پیش‌نهاد به وضع موجود کشور در موضوع تخصصی هنر و معماری تدوین کنند و به گوش دولت محترم جدید برسانیم. 

یانون‌دیزاین با آغوشی باز خیرخواهی‌های شما خطاب به دولت یازدهم، دولت دکتر حسن روحانی، در موضوع هنر و معماری منتشر خواهد کرد.

تعدد دیدن حرکت‌هایی این‌چنین در عالم هنر امروز به واقع سردرگم‌مون می‌کنه. نمی‌دونیم این طور حرکت‌ها رو باید به حساب کوتاهی قامت تمدن اخیر و جای‌گیری تفنن و fun به جای هنر و طلب معنا و حقیقت گذاشت یا این طور حرکت‌ها حرکت‌هایی انتقادی به وضع تمدنی هستند که توسط هنرمندها انجام می‌شه. هنرمندی این بار یک خاطره جذاب کودکی رو بهانه کرده.

پاول روسوی امریکایی در مجموعه «ارزش پول آمریکایی» با ارائه بازنمودهایی بزرگ از دلارهای امریکا و تغییر فرم اون‌ها به طوری که مچاله شدن خفت باری رو تداعی کنه، سعی کرده تا بحران اخیر مالی و وضیعت دلار رو در جهان معاصر که نتیجه سیاست‌های غلط اقتصادی جهان غربه به نمایش بگذاره...

حالا در چنین وضعیتی مقایسه کنین وضعیت سرسام آور دلار در داخل ایران رو و نتیجه بگیرین چه دست‌های پشت پرده ای در این زمین‌گیری دلار وارد شده که وضع داخلی ما رو به چنین روزی انداخته؟

در اقدامی جالب و عجیب و البته به نظر من خیلی زیاد پرحرف و پرنکته، یکی از نقاشی‌های گرافیتی دیواری Banksy از دیواری که کشیده‌شده تمیز داده شده و به حراج گذاشته شده! اگرچه اول بار که می بینی این کار رو واقعا اذعان می‌کنی که تراز کار هنری خیلی بالایی داره و کلی حرف و حدیث سیاسی و هنری رو با هم آمیخته کرده و کلا از سایر گرافیتی‌ها سر و گردنی بالاتره اما خب به هر تقدیر به حراج گذاشته شدن یک اثر نقاشی گرافیتی که اساسا با سیاقی مردمی و بدون بحث‌های مالی خلق می‌شن و عموما نگاهی پاپ و انتقادی دارن امری تازه و عجیبه. حالا دقیقا معلوم نیست صاحب این اثر کیه؟ آیا خود Banksy ناشناسه!؟ :) یا مثلا صاحب ساختمانی که دیوارش میزبان این اثر شده؟‌یا دولت و شهرداری حتی؟؟؟

این اثر ویژه یکی از مشهورترین کارهای دیواری Banksy هست که در اون یک کودک کار در حال دوختن پرچم‌های انگلستان با چرخ خیاطیه و ریسه‌ی پرچم‌ها از دل دیوار بیرون زده و روی دیوار کشیده شده.... اثر در عین اون که به یک نگاه ماننده جشن‌های شادی و استقلال ملل، ملیت و دولت انگلستان رو با غرور مطرح می‌کنه اما در پس پرده ریشه‌های این ملیت رو در بهره‌کشی از کودکان کار تصویر می‌کنه. مانند غالب کارهای Banksy، قوی، انتقادی و تند و پر از حرف و حدیث.... 

از همان روز‌های اول در یانون‌دیزاین، پست‌ها را بر اساس درج نظری شخصی در مورد هر پست و با اطلاعات تصویری و بعضا متنی مربوط به طرح که از سایت‌های مرجع دیزاین استفاده می‌شد، تدوین می‌کردم. در این فرآیند لینک تصاویر و متون را به سایت مرجع حفظ می‌کردم سوای این که خود تصاویر هم از سایت‌های دیزاین استفاده می‌شد و فایل اصلی بر روی سرویس آن‌ها قرار داشت.

این مجموعه ما را از آدرس‌دهی و اعلام منبع هر پست به طور طبیعی بی‌نیاز می‌کند. این سنت تا به امروز در یانون‌دیزاین برقرار بوده. یعنی پست‌های مربوط به طرح‌های خارجی بدون رفرنس‌دهی مستقیم تدوین می‌شوند، گرچه امکان دسترسی به سایت مرجع به دلیل لینک‌های فراوان تصویری و متنی به آسانی وجود دارد.  در عوض در نقطه مقابل پست‌های داخلی را با ارائه رفرنس و حتی تبلیغاتی برای صاحب اثر تدوین می‌کنم. چرا که با توجه به مخاطب عمده سایت که دوستان طراح و علاقه‌مند داخلی هستند، لزوم معرفی طراحان داخلی و آثارشان به شدت احساس می‌شود.

این روش یانون‌دیزاین ممکن است به نظر برخی دوستان‌م درست نیاید. اگر نقدی، نظری یا پیش‌نهادی دارید از یانون‌دیزاین دریغ نکنید.

 در عکاسی های  Kevin Twomey نگاه های منتقدانه و گاهی سورئالیسی موج می زنه. رگه هایی از نقد و ابهام و خشونت و خشم  و تنفر و طنز و کنایه....

راستش اول بار که این مجموعه رو دیدم مطمئن شدم که خوبه در یانون دیزاین با هم ببینیم‌شون اما الان که وقت پابلیش کردنش رسیده خیلی هم راغب به گذاشتن ش نیستم :) خلاصه ببخشین اگه خیلی ارزش دیدن نداشت احیانا.