کدام یک از شما دوست ندارید در همین آپارتمان‌های نقلی‌تان باغچه‌ای منحصر به فرد با امکان تولید محصولات کشاورزی مورد نیاز روزانه خانواده خودتان داشته باشید؟ کمی عجیب به نظر می‌رسد چرا که کم‌تر فکر می‌کنیم زندگی شهری امروز و محدودیت‌های متعددش اجازه چنین تخیلاتی را به ما بدهد!

نوریشمات بی‌شک یکی از بهترین جواب‌هایی ست که به این سودای بسیار بسیار محترم داده شده است. نوریشمات شبکه‌ای الیافی با یک طراحی بی‌نظیر است که بر روی خود به صورت گرافیکی نیازهای عمومی محصولات کشاورزی یک خانواده معمولی را دسته‌بندی کرده است و متناسب با نیاز هر محصول، حفره‌هایی برای کاشت بذر آن محصول دارد. گرافیک عمومی سطح الیافی نوریشمات آدم را یاد بازی‌های کاغذی و فکری می‌اندازد، انگار شما باغبانی را به مثابه بازی و سرگرمی ارزش‌مندی در زندگی خودتان وارد می‌کنید. نوریشمات را رول می‌کنید و در هر کجا که مورد نظرتان است پهن می‌کنید. لایه‌های فشرده خاک غنی شده و مواد معدنی پس از بازشدن رول سطح حدودا ۱ در ۲ متر به صورت یک زمین بازی بزرگ در اختیارتان می‌گذارند که به خوبی روشن کرده است نیازهای کشاورزی‌ خانوادگی چگونه است و تنها از شما می‌خواهد خانه‌های بذرهای درنظرگرفته شده را پر کنید. در میانه‌ی هر کرت محصولات غذایی مسیرهایی ترسیمی درنظرگرفته شده است که مانند جوی‌بارهای کناره زمین‌های کشاورزی هستند و با اتصال ورودی آب نوریشمات به آب شهری، آب‌یاری جامع کل صفحه‌ را انجام می‌دهند و در عین حال مینیاتوری از یک باغ‌چه واقعی کشاورزی‌ را ترسیم می‌کنند. دستورالعمل‌های نحوه‌ی رسیدگی به برخی محصولات و آب‌یاری و ... نیز در بخش پایین نوریشمات گنجانده شده است.

نوریشمات تنها یک بستر خوب نیست. یک فرهنگ‌سازی و عمل فرهنگی ست. طراحان نوریشمان با ارائه اسلوبی کامل مسیر تحقق این فرهنگ و ایده را خیلی زیاد هم‌وار کرده‌اند. فرهنگ خودبسندگی و تولید حداقل‌های اولیه غذایی توسط خود خانواده‌ها در زمانه‌ای که می‌رویم و می‌رفتیم تا کوچک‌ترین خدمات و مواد را نیز تهیه کنیم و همیشه وابسته باشیم. 

 براساس متون بسیاری از ادیان روزگاری اجداد ما در جایگاهی امن که از آن به باغ یا بهشت نخستین تعبیر می‌شود مستقر بوده‌اند. آن‌ها به دلیل وفور نعمت و غفلت از این نعمت‌ها طی عصیانی از این جای‌گاه امن به مکانی که امروز تمدن‌های بشری را در خود جا داده است منتقل شده‌اند. بعد از این هبوط تنها خاطره و کورسویی از آن بهشت محرک آدمی برای تمنای بازگشت به آن باغ عدن خواهد بود... هرچند برخی از دین‌ستیزان این گونه تعبیرات ادیان را خرافات و داستان‌های اساطیری می‌خوانند اما کلیت چنین واقعه‌ای هر روزه در زندگی ما نیز در حال رخ‌دادن است.

به واسطه‌ی وفور نعمت‌های طبیعی در پیرامون خودمان بی‌توجه و بی‌قید و بند به استفاده از آن‌ها دست زده‌ایم و امروز در وضعیتی بحرانی در شرف از دست دادن بسیاری از منابع و موهبت‌های خدادادی هستیم که به رایگان در خدمت ما گماشته شده بودند. شاید در وضعیت فعلی اگر از این نعمت‌ها دورمان کنند و تنها کورسو و خاطره‌ای رو به آن برای‌مان بماند باز متنبه شدیم و به اصل خود بازگشتیم.

میر لوباتون کورونا و اولی هکمن با طراحی این غرفه بیرون/ درون‌شان در عین طرح یک تناقض فضایی و ایجاد فضایی بیرونی در درون یک فضا، این واقعیت مهم را نیز به یاد من آوردند.

پروژه‌ی بازسازی زندان قصر به شکل باغ موزه قصر توسط دفتر معماری EBA یکی از بهترین تغییرکاربرها و بازسازی‌های سال‌های اخیر در ایران است که تحت مدیریت معماری آرش مظفری رخ داده است. بازسازی یک زندان با هزار سابقه سیاسی و امنیتی به یک فضای عمومی و شهری با کاربری تفرج و خوش‌گذرانی بی‌شک در کنار پاسخ‌گویی به نیازهای طبیعی شهری، اشاره‌ای جذاب در سیر تحولات یک جامعه به حساب می‌آید. از معدود کارها در وادی هنر و معماری که با تحولات انقلاب اسلامی هم‌راستاست

 یکی از نکات مهم در چرخه ایده پردازی و اجرای آثار هنری در غرب اینه که ایده خوب خیلی زود به اجرا و تولید انبوه می رسه و آدم های پیگیر زیادی با رصد جریان تولیدات ایده های هنری از طرح های خوب دفاع می کنند و اون ها رو به تولید واجرای انبوه می رسونن.
اگه یادتون باشه برخی از این ایده‌های چراغانی و نورپردازی رو همین چند وقت قبل با هم  در یانون‌دیزاین دیدیم. این ایده های خوب خیلی زود در چنین طرحی به طور یک‌پارچه به کارگرفته شدند.

این پست چراغانی یانون دیزاین باشه به مناسبت این روزهای فرخنده

 این روز‌ها، چقدر خوب باغ‌سازی می کنن این چینی‌ها. حتی تونستن با ذائقه‌های غربی‌تر هم کنار بیان و از طراحی زاهدانه خودشون به طرح‌هایی موفق با پوشش گیاهی وسیع و کاربرد زیاد عناصر جان‌دار طبیعی دست پیدا کنن و باز هم طرح‌هایی بی‌نظیر و فوق‌العاده

اگه یادتون باشه پستی رو با هم دیدیم که باغی از باغ‌های خوب چینی در دوران اخیر رو در خودش داشت. باغ هزارپل! اگه یادتون نیست می تونین این جا رو ببینین دوباره: + ، +
هم در اون پست و هم در این جا مشاهده می شه که چینی ها چه خوب تونستن با اضافه کردن رنگ قرمز در طبیعت سبز که نوعی نماد ونشان خودشونه و جزو عناصر هویت‌ساز کهن معماری خودشون به حساب میاد، و کاربرد عناصر معمارانه سبک و یا مبلمان شهری آمیخته با بافت‌های طبیعی سبز رنگ اون هم به رنگ قرمز مورد نظر، نوعی امضای معمارانه نوعی هویت جدید به باغ‌چه های این روز‌هاشون بدن...

یک نوعی منظرسازی هست که نه زاهدانه مانند منظرسازی‌های شرقی و نه دست و دل‌باز مانند باغ‌سازی های سنتی خودمون با عناصر طبیعی برخورد نمی کنه، بلکه عناصر طبیعی رو آمیخته با کف‌سازی ها و مبلمان‌های مصنوع و به صورت تحدید شده و حساب شده به کار می‌بره.
گرچه من به شخصه با باغ‌سازی های دست و دل‌باز خودمون بیشتر صفا می‌کنم اما می‌دونم معماری‌های امروز سخت‌تر برمی‌تابه اون دست و دل‌بازی‌ها رو ؛ به خصوص که زمین‌های این روزها که اون‌قدر کوچیکن که غالبا جای دست و دل‌بازی‌ نمی‌گذارن.

این روزها که بهار طبیعت با تمام قدرت داره مبارزه می کنه تا جای خودش رو میون سرما و زمستون باز کنه، این روزها که تهرون خودمون به خاطر همین بهار داره از دود و شلوغی و ترافیک خلوت می شه و آسمونش بر خلاف تمام سال آبیه، این روزها خیلی آدم دعا می کنه روزی رو که بهار سرتاسر زمین رو فرابگیره....
امروز جمعه، روزیه که وعده داده شده روزی بهار از اون آغاز می شه...
این مجموعه تصویرسازی Paradise Parking قدرت طبیعت رو به رخ می کشه انگار، اون قدر که می تونه حتی ناجورترین و ناسازترین دست‌ساخته بشری یعنی اتومبیل رو هم در خودش هضم کنه و پذیرا باشه.....

 

بروبچه‌های انجمن علمی معماری سنتی دانش‌کده هنر و معماری دانش‌گاه تربیت مدرس ایمیل فرستادند و فرمودند که خبر بدیم :
خانم دکتر مهوش عالمی استاد دانشگاه فلورانس روز دوشنبه آغاز اسفند ماه در دانشگاه تربیت مدرس دانشکده هنر و معماری سخنرانی خواهد داشت
از همه علاقمندان به شرکت دعوت می شود تا در این مراسم شرکت کنند.

دوستان اهل هنر! هر گونه خبر و اعلان مربوط به همایش‌ها و کارگاه‌های مرتبط با رشته‌های هنری که جنبه تجاری ندارند رو می تونین برای ایمیل یانون‌دیزاین (yanondesign@gmail.com) بفرستین تا به اطلاع سایر عزیزان هم برسه