- ۱ نظر
- ۲۴ مرداد ۹۲ ، ۲۰:۵۵
قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانوندیزاین میگذرد! و دقیقتر قریب به یک سال از کم فعالیت شدن و خسته شدن یانوندیزاین!
یانوندیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقهمندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلیها در سالهای ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیلهای گاهبهگاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانشگاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانوندیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع میکردند. خیلیها ابراز لطف فراوانی را در این سالها به تیم فعال یانوندیزاین ابراز کردهاند و همین خیلیها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیشبرد حرکت یانوندیزاین بودند.
واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یکسالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزهای که این سالها پشت یانوندیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سالهای گذشته افتاده بود مانع آن میشد که به کل یانوندیزاین را فراموش کنیم....
ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردیبهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابهپای تحولاتی که در پیرامون ماست.
روستایی داریم در همین ایران خودمون به نام ماسوله که شما هم می شناسین. این روستا به خاطر خاک سرخ بسترش هویتی خاص پیدا کرده و الان چندسالی هم هست که به مکانی توریستی و جاذب گردشگر بدل شده. اصولا طبیعت شاید خودش همواره عنصر هویت ساز رو در اختیار ما بگذاره؛ کافیه ما به اون اجازه بروز بدیم. و از بین ش نبریم.
این چقدر زیباست .... اما!
اما در این کار، با چیزی متفاوت و حتی متضاد روبهرو هستیم. نشت آلودگیهای سمی در مجارستان 2010 که منجر به کشته شدن نه نفر و مریضی و آسیب هزاران نفر و تخریب سنگینی در طبیعت می شه، این بار عنصری هویت ساز و یکی کننده در این شهر پدید آورده. خطی قرمز که گاهی تا ارتفاع دو متر بالا آمده و شهر رو از پایین به طور یک پارچه مریض کرده....