طراح هلندی یک تابِ آویزان طراحی کرده است که می‌تواند نقش یک مبل راحتی را در فضاهای باز و بسته بازی کند. خیلی معلوم نیست این مبل قفسی محمول‌ش را زندانی کرده یا آن را آزاد می‌کند. از حرف‌های خود طراح به نظر می‌رسد که از نگاه او، زنده‌گی مجموعه قفس‌هایی است که رهایی از آن ممکن نیست و تنها از قفسی کوچک به قفسی بزرگ‌تر می‌رویم. این نگاه تاریک و منفی را می‌توان در پیش‌زمینه‌ی سیاه و چرک، برگ‌های خشک شده‌ی پاییزی و پرنده‌ی سیاه فراخوانده شده در عکس‌ها فهمید!

احساس تعلیق حس خوش‌آیندی است که بعضی دوست دارند هنگام استراحت تجربه‌اش کنند. این مبل با تکان‌های آزادانه‌ای که می‌خورد این احساس تعلیق را هم‌راه با محصوریت قفس پیرامون خود تامین می‌کند. رهایی مبل و گرفتاری قفس، تضاد آشکار این تولید صنعتی است.

تعلیق بصری در یک فضا منجر به عدم شناخت ابعاد فضایی می‌گردد؛ به طوری که از یک فضای کوچک و محصور حتی می‌توان حسی بی‌نهایت گرفت. کانداس سیسمان با استفاده از ظرفیت فوق‌العاده نور و تاریکی و با کمک آینه‌ها و عدسی‌های محدب درون یک کانکس فلزی کوچک را به بی‌نهایتی حسی گره زده است. او با نصب ردیفی از عدسی‌ها و چشمه‌ی نور خطی قدرت‌مندی در روی این محور مرکزی درون کانکس، مخاطب را در تاریک و روشنی وهم آور و به شدت قوی قرار می‌دهد که تجربه‌ی فضایی گسترده‌تری از آن‌چه به واقع درون فضای فیزیکی کانکس هست، پیدا می‌کند.

کاربری دقیق این بنا رو متوجه نشدم؛ چه این که در نماهای داخلی‌ش انگار جایی شبیه یک صندوق امانات بانکیه ولی در نماهای بیرونی‌ش حتی گمان این که یک مسکونی یا یک دفتر اداری باشه هم می ره.

چیزی که مجبورم کرد اون رو در یانون‌دیزاین با شما به اشتراک بگذارم، جلوه‌ی عجیبیه که معمار تونسته با استفاده از نور و انعکاس و سطوح متریال‌ها در فضای داخلی این بنا ایجاد کنه و به واقع باید گفت سحرانگیزه و آدم رو سحر می‌کنه....... 

یک کار ارائه کانسپت اتومبیل فوق‌العاده از سوی شرکت ولوو.
طراحان این ارائه گرفتند و با انطباق ویدیویی کانسپچوال بر بدنه‌ی خودرویی واقعی میون واقعیت و مجاز پل زدند.

ایده‌ی جالبی بود؛ در دل تاریکی با لباسی که از رشته های LED درست کرده و ترکیب اون با حرکت های سریع بازیکن اسکی و رقص برف ها و یخ ها، تونسته به تک صحنه های جذاب و نوآورانه ای دست پیدا کنه؛ هرچند تدوین نه چندان جالب کار خیلی خیلی می تونست از این ها بهتر باشه