طراح صنعتی معروف ژاپنی این بار پا در کفش معماری کرده و بزرگ‌ترین پروژه‌ی خود را اخیرا به پایان رسانده است. شرکت نندو که کارهای‌ش را بارها در یانون دیزاین دیده‌ایم (مثلا +)، فروشگاهی چهل هزار متر مربعی را در بانکوک بازطراحی کرده است. سالن‌های فروش‌گاهی که شاید مهم‌ترین شاخصه‌شان مبل‌مان درون‌شان باشد، مورد مناسبی هستند برای یک طراح مبل‌مان که استعدادهای معماری خود را نیز بسنجد!. این مجموعه‌ی فروش‌گاهی با داشتن چندین سالن مجزا که هر یک مختص یک نوع کالا است، با کانسپت‌های متفاوتی طراحی شده‌اند. نندو سعی کرده که معماری را توسط جدار‌ه‌ها به مبل‌مان متصل کند و به نظر می‌رسد که در این موضوع موفق نیز بوده است. خلوص، هندسه‌ی منتظم و البته شفافیت فضاها در غالب‌ این اتاق‌های فروش‌گاهی دیده می‌شود. طراحان سعی کرده‌اند که این ویژگی‌ها را در جداره‌ی بیرونی فروش‌گاه نیز به نمایش‌ بگذارند که مکعب‌های معلق در جداره‌ها، این نقش را به خوبی ایفا کرده‌اند. 

به نظر می‌رسد که ماهیت موزه‌ای این فضاها بر ماهیت فروش‌گاهی‌شان غلبه پیدا کرده است و شاید همین موضوع جذاب موجب شده که رسانه‌های زیادی در یکی دو روز گذشته به این کار بپردازند.

آیا راه‌پله صرفا یک عنصر عمل‌کردی است که دو تراز ارتفاع را به هم متصل می‌کند؟ یا این‌که می‌توان از دیدی متفاوت نیز به آن نگریست؟ استودیو سوپرماشین پله‌کانی بتنی را در تایلند ساخته است که انگار دیواره‌های یک ماز را از روی زمین برداشته و در ارتفاع‌های گوناگون قرار داده‌اند. این سازه‌ی بتنی برای جشن صدسالگی گروه سیمان سیام طراحی شده که پیش از هر چیز نشان‌گر توان‌مندی این گروه در کار با این نوع مصالح است. جایی که طراحی معمارانه توان‌مندی یک شرکت مصالح ساخت‌مانی را با تاثیرگذاری بیش‌تر نمایش می‌دهد. گروه طراح ایده‌ی خود را از زمین های بازی الهام گرفته‌اند و برای استفاده‌ی هم‌زمان اعضای خانواده از چنین فضایی، پلکانی تو در تو با تجارب فضایی و چشم‌اندازهای متنوع طراحی کرده‌اند. شیب پله‌ها به گونه‌ای است که طی آن‌ها راحت‌تر صورت بگیرد، از همین رو آن‌ها اسم این اثر را «برج ده کالری» نام گذاشته اند، به این معنا که بالا رفتن از آن تنها ده کالری از شما انرژی خواهد گرفت!

فضا ظرفیت بازی دارد. فضای خام بدون هر گونه وسیله بازی می‌تواند خودش برای بچه‌ها هیجان انگیز و جالب باشد و به نظر می‌رسد بازی در فضا -که کودک در آن محاط است- نسبت به بازی کودک با اشیا -که کودک بر آن‌ها محیط است- اخلاق بهتری را برای کودکان به همراه دارد. در چنین بستری برای بازی، بچه به جای آن‌که حاکم مطلق اسباب‌بازی‌هایش باشد و با هر کدام هر کاری که بخواهد بکند، خود در تزاحمات و چالش های طبیعی با فضای محیط بر خودش است و این در سازندگی روحی و واقع‌گرایی کودک تاثیر خوبی دارد.

خانه جری را استودیو پیاز طراحی کرده است. خانه‌ای که برای یک زوج جوان و چهار پسرشان در تایلند طراحی شده است و خود معماران طراحی آن را ملهم از خاطرات ذهنی‌شان از کارتون تام و جری و اتفاقات هیجان‌انگیز این کارتون می‌دانند. خانه درون خود یک خالی عظیم دارد که در ترازهای طبقات گوناگون با توری حساب شده بسته شده است. این تورها در ترکیب با نردبان‌ها، سطوح شیب‌دار، حفره‌ها و  تونل‌ها یک ظرفیت بازی عظیم را در تمام این خانه ایجاد کرده است. بچه ها می‌توانند بدون هیچ اسباب‌بازی خاصی تمام روز را مانند تام و جری دنبال هم بدوند و بارها لذت افتادن بی‌خطر از ارتفاعات را تجربه کنند..... فضا در این جا بزرگ‌ترین اسباب‌بازی بچه‌هاست.

یکی دیگر از پروژه‌های جالبی که در نامزدی جایزه معماری آقاخان ۲۰۱۳ مطرح شد، ساختمان استودیو انیمیشن کانتانا در تایلند بود که توسط استودیو معماری «پروژه‌ی بانگکوک» طراحی و ساخته شده است. معماران در این پروژه با الگوی نوآورانه‌ای از چینش و ترکیب آجر و ترکیب‌بندی حجمی توده - صفحات حجیم و بلند متقاطع ساختمانی متفاوت و امروزی اما با سیاق و حال و هوای معماری سنتی ارائه داده‌اند.