حتما شما هم احساس ناامنی ناشی از تعدد تبلیغات شهری را در شهرهای بزرگ کشور به ویژه تهران بزرگ خوب درک کرده‌اید. انگار از زمین و آسمان شما را محاصره کرده باشند.

شهرداری تهران در اقدامی درست و اصولی ده روزی تمام بنرهای تبلیغاتی شهر تهران را خالی کرد و همه را به آثار هنری اختصاص داد. بنرهایی سفید که به نحوه‌های مختلف - و گاهی نه چندان مناسب - روی هر کدام یک یا چند اثر هنری نقش بسته بود. فارغ از نقدهای مختلفی که به این کار شد، از نصب غیراصولی آثار تا ابعاد تا حتی برخی به ایرانی نبودن برخی آثار نقد داشتند و ..... به زعم ما حرکت شهرداری تهران در این حجم وسیع بی‌نهایت تقدیرپذیر بود. شهروندان برای ده روز توانستند نفس بکشند و حتی تهران زیبا را تجربه کنند! بس که تبلیغات تجاری تمام چشم و ذهن ما را در سرتاسر روز پر کرده است. اتفاقا آشنایی با هنر جهان در کنار میراث عظیم هنر ایران نیز کار ارزش‌مندی بود که در این کمپین رخ داد. 

جذابیت‌های دنیای جدید به خصوص رسانه‌های مجازی و در خط مقدم آن‌ها شبکه‌های اجتماعی مجازی، به طور کامل در حال انهدام روابط انسانی هستند. درست است که دنیا کوچک شده است و فاصله میان شرق و غرب عالم به آنی توسط یک پیام یا کامنت درنوردیده می‌شود اما این سرعت به بهای از دست رفتن کیفیت روابط است. کمیت رابطه کیفیت آن را بلعیده است. در این میان خانواده‌ با تعبیر سنتی موجود در فرهنگ ما بیش‌ترین آسیب‌ها را می‌بیند. خانواده سنتی ما یعنی گروهی که علاوه بر پیوند خونی، در تمام غم و شادی و راز و زندگی هم شریک و سهیم هستند و یک کل واحد! اما خانواده‌های ما نیز امروز از آسیب تقلیل کیفیت روابط مصون نمانده اند.

اخیرا طراحان گرافیک با طرح‌ریزی تبلیغاتی شهری این واقعیت را به ما گوش‌زد می‌کنند. طرح‌ها می‌خواهد بگوید به خانواده برگردیم! و سبب این جدایی را مشغولیت‌های فردی ما با رسانه‌های جدید می‌بیند. از نقد غیرفنی به این بسنده کنم که فرهنگ‌ معلول روابط پیچیده‌ای‌ست و تبلیغات شهری این میان ظرفیت مشخصی دارند. اما در نورپردازی‌ها نوعی تصنع عمدی وجود دارد که زمینه را کارکترها جدا می‌کند. این تعمد اگرچه مناسب تبلیغات شهری باشد، اما به نظر می‌رسد در موضوعات انسانی، نوعی جدایی مخاطب با رخ‌داد درون تصویر را به هم‌راه دارد. معلوم نیست نتیجه این جدایی ذهنی، خیلی به سود هدف‌گذار تمام شود.

تولید ملی در این روزها که ایران اسلامی در حال دست و پنجه نرم کردن اقتصادی با قدرت‌های استکباری جهان است، از مهم‌ترین وظایف دل‌سوزان این کشور است. اما تولید داخلی بدون یاری مردم، بدون همت داخلی برای مصرف داخلی یک فعالیت و جهاد میرا خواهد بود که دیر یا زود با هدررفت سرمایه‌ها و سرخوردگی عمیق تولیدکنندگان روبه‌رو می‌شود. پس باید کالای داخلی خرید؛ هرچند که البته باید کالای خوب داخلی هم تولید کرد....

خانه طراحان انقلاب اسلامی، که مجری بخشی از بیلبوردهای فرهنگی شهر تهران است و این چند وقت چندین پروژه‌ی خوب گرافیکی را در شهر تهران اکران کرده است بار دیگر این بار با توجه به این موضوع مهم مجموعه چهار بیلبورد تبلیغاتی خوب را طراحی و در سطح شهر تهران نصب کرده است که شعار خرید کالای خارجی؛ تهدید تولید ملی را برگزیده اند. مجموعه از یک تک اثر و سه اثر با روی‌کرد مشابه اما نه چندان سریالی تشکیل شده است که با بیانی اینفوگرافیکی سعی در روشن‌کردن بعد تهدیدآمیز این خریدهای خارجی دارند. مجموعه برای بیلبوردهای شهری لی‌اوت شده است و قطع آثار مناسب فضای وب نمی‌باشد.

نقدی که بر مقوله مجموعه‌ کارهای اکرانی گرافیکی وارد است این است که در طراحی‌های سریالی بیش از یک شعار مشترک، لازم است روی‌کرد روایی مشترکی نیز در مجموعه کار سریالی باشد؛ مانند برخی پروژه‌های موفق گذشته خانه طراحان نظیر فلسطین تا فلسطین، نشنال ترولیسم، جنگ کار تا پیروزی و .... 

«ادامه دارند هنوز ...» بیلبوردهایی شهری که در دوازدهمین جلسه حلقه هنر و مقارن با هفته دفاع مقدس به نمایش درآمدند، سومین مجموعه بیلبوردهای شهری‌ست که آتلیه طراحی سه‌درچهار به سفارش خانه طراحان انقلاب اسلامی طراحی کرده است. مجموعه‌ای که با وجود ایده بارها دیده شده و کمی دیگر باید گفت مستعمل، به دلیل اجرای خوب و انرژی خوبی که از جانب تیم طراح بر روی آن صرف شده است، مجموعه‌ای دوست‌داشتنی و دیدنی ست. به نظر می‌رسد به دلیل سواد بصری روبه رشد مردم جامعه ما، اگرچه تا کنون چنین کارهایی با اقبال روبه‌رو شده است اما طراحان برای تجربه‌های بعد باید به سمت ایده‌پردازی‌های نوآورانه‌تر و جسورانه‌تر گام بردارند. عنوان مجموعه نیز اگرچه آن طور که باید رسانه‌ای انتخاب نشد اما انتخابی از دوبیتی زیبایی‌ از هادی فردوسی‌ست که حیفم می‌آید این‌جا نیاورم:

از زخم شناسنامه دارند هنوز
در مسجد خون اقامه دارند هنوز

آنان همه از تبار باران بودند
رفتند ولی ادامه دارند هنوز....

مجموعه به صورت بیلبوردهای شهری و بر عرشه‌ی پل‌های شهر تهران این روزها به چشم می‌خورد و مقارن با آن نیز خانه‌ی طراحان در اقدامی خوب فایل قابل چاپ مجموعه را نیز منتشر کرده‌است تا امکان اجرای آن در دیگر شهرها نیز وجود داشته باشد که می‌توانید از آدرس -صفحه‌ای اختصاصی در وب‌لاگ خانه طراحان- دانلود کنید

در این پست کلیپ پشت صحنه‌ی زیبایی نیز از مراحل اجرای این آثار آمده است که توسط آتلیه سه‌در‌چهار به تکنیک Time-lapse تهیه شده است. پیش‌نهاد می‌شود آن را از دست ندهید.

گروه ویدن + کندی برای کمپین تبلیغاتی یک تولیدکننده بزرگ کفش ورزشی ، به اقدامی خاص روی آوردند. آن‌ها بر بستر اینتسالیشنی بزرگ به شکل یک بیلبورد بزرگ شهری که تصویر پایی برهنه را بر روی آن چاپ کرده بودند، با شعار محافظت از آن در طول ده روز شروع به تنیدن کفشی ورزشی با الهام از اتودهای شرکت مورد نظر و با توجه بر هویت تجاری آن می‌کنند. پس از پایان ده روز بیلبورد مورد نظر شخصی را نشان می‌دهد که کفش نایک به پا دارد....

تبلیغات مدت دار اینستالیشنی که در زمان ما بسیار شیوع پیدا کرده‌اند، یکی از جدیدترین دستاورد عرصه هنر برای بازار تبلیغات هستند که به شدت نیز بر ذهن مخاطب اثر می‌گذارند.

شرکت آیبی‌ام (IBM) برای تبلیغ پروژه‌ی شهرهای هوش‌مندتر خود که طبیعتا پروژه‌ای فن‌آورانه و در راستای سایر پروژه‌های IBM است اقدام به نصب بیلبوردهایی متفاوت در پاریس کرده است. طراح این بیلبوردها که استودیویی فرانسوی است، به خوبی با بهره‌گیری از ایده‌ی کلان پروژه‌ی مورد نظر بیلبوردهایی کارا طراحی کرده است که تمام حرف اصلی خود را در ارائه خدماتی شهری به مخاطب می‌زنند. این بیلبوردها به جای شعار و داد و بی‌داد و ادعای فلان خدمت به شهروندان، یک خدمت روشن را با صریح‌ترین بیان ممکن و با گرافیکی حداقلی -که به هیچ وجه منظر شهری را دچار اغتشاش نمی‌کنند- ارائه می‌دهند.

اهمیت تبلیغات و بیان‌های نوآورانه این روزها در حال و هوا و بحبوحه‌ی انتخابات ایران، از سوی مردم خودمان هم یقینا بیش‌تر فهم می‌شود.

انجمن اسپانیایی NAAR که مجمعی برای مبارزه علیه خشونت با کودکان است در تبلیغاتی متفاوت هم‌زمان دو پیام برای کودکان و بزرگ‌سالان در یک تصویر واحد ارائه داده است. در این تصویر که پرتره‌ای از یک کودک است، با استفاده از فن‌آوری خاصی در ارائه تصویر، بخشی وجود دارد که تنها توسط افرادی با  قد ۱۳۵ سانتی‌متر و یا کم‌تر، یعنی (معمولا)  کودکان قابل مشاهده است. دیده شدن این بخش موجب می‌شود تا بر روی تصویر پرتره‌ی کودک آثار زخم و خون‌ریزی ناشی از بدرفتاری اضافه شود و در کنار آن نیز یک شماره تماس برای اورژانس اجتماعی مخصوصی که می‌تواند به این‌گونه مسائل رسیدگی کند، درج شده است.

در واقع کودکان تصویری متفاوت از بزرگ‌ترها مشاهده می‌کنند که در آن ضمن هم‌زاد پنداری با کودک مورد خشونت واقع شده از آن‌ها خواسته می‌شود تا در صورت برخورد با این ‌گونه موارد با شماره تلفن انجمن تماس بگیرند. و بزرگ‌ترها تصویری از معصومیت یک کودک در کنار شعاری عمومی در مبارزه با خشونت‌های این چنینی مشاهده می‌کنند.

 یک سری تبلیغات هوش‌مندانه و خلاقانه  که با توجه به پست‌های مشابهی که پیش از این هم از این جنس داشتیم و استقبال خوب‌تون می دونم علاقه مندین به این طور پست ها.
واقعیت خلاقیت صرف نظر از ارزش‌گذاری ها در مورد موضوعات، به تنهایی جذابه برای آدمی. واقعا چرا؟