فضاهای کوچک زنده‌گی ما را به تجهیزات چند عمل‌کردی متمایل می‌کند. اما طراحی این وسایل به نحوی که پاسخ‌گوی همه‌ی عمل کردها باشد و کار با یکی، عمل‌کرد دیگری را تخریب نکند کار دشواری است. پینگ پنگ نام محصولی است که میز است، اما میز مطالعه و یادداشت نویسی و پینگ‌پنگ است! این میز کوچک می‌تواند محل یادداشت برداری و یادداشت گذاری باشد، یا با سِت پینگ پنگی که برای‌ش طراحی شده یک سرگرمی برای بچه‌ها شود. حتی با طرح‌های این‌چنینی می‌توان به بسیاری خواسته‌های کودکان پاسخ گفت و به جای خرید تجهیزات گران قیمت، آن‌ها را با وسایل ساده‌تری سرگرم کرد. شاید اگر طراحی سبک‌تری برای این میز انجام می‌شد و فابلیت تغییر حالت داشت، تخته سیاه آن هم در حالت‌هایی متنوع قابل استفاده بود.

یک زمانی تقریبا یک سال و نیم پیش در یانون‌دیزاین پستی گذاشتم که امروز با فهم ابعاد گسترده‌تری از اون کار تصمیم گرفتم طرح رو با یک ویدئو و یک لینک به سایتی که برای این حرکت راه‌افتاده بازنشر کنم. اگرچه امروز که نگاه می‌کنم می بینم مواجه من شرقی مسلمون با این اثر شاید داشته از اون یک "ذکر" می ساخته و در بستر تفکری مادی شاید یک کار Fun تلقی می‌شه اما جنس حرکت و پیگیری‌ش خیلی برای ما و کسایی که فعال فرهنگی هستن، درس آموزه

شاید نقاشی های گچی رو تخته سیاه ها از کوهستان های افغانستان در این کار، اصل کار باشه که به نوعی یک منظر خاص از میانه کوهستان های حوالی کابل رو تداعی می کنه، اما به نظرم باقی بخش های این فضاسازی دکوراتیو، از رنگ دیوارها و هندسه شون تا تضادشون با تخته های سیاه و نحوه ترکیب و چینش تخته ها، تا نرده فرمال و طلایی رنگی که پله و بالکن و بالا و پایین مجموعه رو به هم دوخته، همه و همه در ترکیبی خاص و کامل کنار هم دارند عمل می‌کنن. ....

چنین فضاسازی هایی، فضاسازی هایی که از مجموعه عناصر انتزاعی و بازنمایی های عینی محدود بهره می‌برن و به ترکیب بندی کاملی دست پیدا می کنن غالبا برای بیان مفاهیم و معانی چند پرده و عمیق ظرفیت های مناسبی دارند

 جاروبرقی کوچیک ش همه پودر کچ ها رو به درونش می کشه و با اندکی رطوبت و ایجاد فشار دوباره گچ تحویل کلاس درس می ده.
اعتراف می کنم مدت ها در دوران راهنمایی و حتی بخشی از دبیرستان به این فکر می کردم که ما چرا گچ رو درست می کنیم و بعد باهاش روی تخته می نویسیم و بعد پودر گچ ها رو به دور می ریزیم. همش فکر می کردم کار عبثی می کنیم انگار :)))

اتود جالبیه.

 توی این عصر دیجیتال زده باز هم غنیمته بازی کودکانه با گچ و تخته هرچند اون قدر تغییر ذائقه توسط طراح دیده شده باشه که بچه کوچیک هم بازی با یک لپ تاپ گچی رو تجربه کنه... خیلی ساخت خوبی داره این کار.
راستی دقت می کنین به جای سیب استیو جابز یه گورخر یا شاید هم یک الاغ گذاشته :) ؟