مبل‌ «رشته‌های سرخ» با طراحی هیون گی کیم، برگرفته از یک فرآیند طبیعی در بدن انسان یعنی گردش خون است. طراح که علاقه‌مند به جنبه‌ی زیبایی‌شناسی خون و پمپاژ آن در بدن بوده است با به کار گرفتن تعداد زیادی سرم‌ خونی و اتصال آن‌ها با انبوهی از شلنگ‌ها در پی ایجاد تجربه‌ای محسوس از گردش خون در بدن بوده است. مُبل آناتومویک هیون در وهله‌ی اول به عضله‌ای می‌ماند که با منبسط و منقبض شدن، خون در رگ‌های‌ش به جریان افتاده و موجب ادامه‌ی حیات‌ش می‌شود. با نشستن روی این مبل عجیب، رنگ موجود در سرم‌ها از سویی به سوی دیگر رفته و شما با کم‌ترین واسطه تجربه‌ای ملموس و عینی از اتفاقات داخل بدن‌تان خواهید داشت!

اگرچه ظاهر این مبل‌های سرخ ممکن است کمی منزجرکننده به نظر بیاید اما ایده‌ی اصلی آن می‌تواند الهام‌بخش هرگونه طراحی با موضوع خون نیز باشد.

دمیتری ماکسیکوف، تصاویری فراواقعی با زمینه‌ی علمی تخیلی ساخته است. تصاویر او گاه با اغراق در ابعاد، گاه با قرار دادن اشیا در موقعیت‌های نامعمول و گاهی با خلق موجوداتی جدید ساخته می‌شوند. وقتی واقعیات بدین‌گونه تغییر کنند، می‌توانند دست‌مایه‌ی  طنز شوند، یا شاید القای ترس از وقوع شرایطی غیرمعمول را موجب شوند و در مواردی نیز تنها ذهنیات و تخیلات هنرمند را نمایش دهند. اگرچه گاهی این تفکرات و تصاویر فراواقع گرا صرفا به منظور فرار از واقعیات روزمره و خلق تجربیاتی جدید است، اما نقش آن را در آفرینش آثار مهم هنری و حتی ابداعات بشر نمی توان نادیده گرفت. بسیاری از آثار مطرح هنری از یک جرقه یا یک تصویر آغاز شده اند. پیش از این نیز تصویرسازی‌های سورئال را در یانون دیزاین دیده بودیم. (+)(+)

نقاشی‌های آب‌رنگی این نقاش اندونزیایی، فضایی آرام، ساکت و تامل برانگیز را خلق می‌کند که بدون داشتن هیچ رنگی انگار از رویاهای مبهم نقاش حرف می‌زنند. هشت پرده نقاشی که در آن‌ها کودکی هر بار در مقابل یک حیوان قرار گرفته و هر دو در موضعی منفعل نسبت هم و در فاصله‌ی زیادی نسبت به ناظر دیده می‌شوند. شاید اگر از موضع روان‌شناختی به نقاشی‌های الیزابت نگاه کنیم،  الیدانتو با خلق این آثار و تصویر کردن کودکی شجاع و آرام در مقابل موجوداتی عظیم الجثه، می خواهد بر ترس نهفته ‌ای که از گذشته با خود داشته است غلبه کند.

جرات نداشت از خانه بیرون بیاید.

از زمانی گرفتارشده بود که « پادشاه از آشﭘﺰ محبوبش پرسیده بود دستﻣﺯد تو چیست؟ آشﭘﺰ بوسیدن شانهﻫﺎی پادشاه را طلب کرد. پادشاه با خوشﺣﺎلی پذیرفت؛ اما از محل بوسهﻫﺎ دومار رویید و دیگر هیچ کس آشﭘﺰ را ندید. پزشکی که اتفاقا شباهت زیادی به آشﭘﺰ داستان ما داشت به حضور پادشاه رسید و گفت برای آن که اعلیﺣﻀﺭت از گزند مارها در امان باشند، باید هر بار یکی از جوانان کشور را در دیگ آب جوش بیندازند. و با چنین آبﮔﻮشتی مارها را تغذیه کنند.»

نمیﺗﻮانست از خانه بیرون بیاید. به یاد نامهﻯ پدر افتاد؛ «اگر از چیزی ترسیدی، با آن روﺑﻪرو شو، که این ترس از آن چیز سوزندهﺗﺭ است.»

دلش برای پدر تنگ شده بود. از خانه بیرون آمد. در راهﭘﻴﻤﺎیی مردمی علیه پادشاه شرکت کرد. دستﮔﻴﺭ شد. بردندش به قصر. از پادشاه طلب بخشش نکرد تا نجات پیدا کند؛ ﻣﻰخواست با هر چه از آن ﻣﻰترسد، مواجه شود. همه چیز خیلی زودتر از آن که فکرش را ﻣﻰکرد گذشت؛ و راحتﺗﺭ. پدر راست ﻣﻰگفت.

او دیگر دلﺗﻨﮓ نیست.

یکی از عجایب طبیعی کره زمین دره‌های عظیم گراند کانیون در آریزونای امریکاست که به دلیل عمق زیاد و خوف‌انگیزش مشهور است. در مارس ۲۰۰۷ میلادی بنایی نعل اسبی شکل بر روی این دره نصب شد که به طور کامل با بهره‌گیری از تیری قدرت مند و نامتعارف به صورت طره بر فضای معلق روی دره واقع شده بود.

طراحان برای استفاده حداکثری از خوف‌انگیزی این دره، سطح کف این پیاده‌رو را از شیشه ساخته‌اند! 

 Baptiste Debombourg هنرمندیه که اون طور که از کارهاش برمیاد ، روی تعلیق موجود در شکست و ترس نهفته در منظرهای نیمه تخریب شده کار می کنه و سعی داره این تعلیق رو به مخاطب بچشونه؛ چیزی که مشخصا یکی از دست‌مایه های معناگرایی پسامدرنه....

سوای این نگاه ، به طور به خصوصی کار اول موجود در این پست خوب از آب دراومده؛ انگار شیشه ها و پنجره ها مثل موج دریایی فرو ریختند و داخل فضا رو پر کردند.... کار اول رو دوست داشتم..

 

 حس تعلیق! زیباترین و عارفانه ترین حسیه که در جهان محسوس می شه حس‌ کرد. باور کن.

هرچند میون این تعلیق با تعلیقی که مثلا در این کار به کام مخاطب ریخته زمین تا آسمون فرقه اما بلاخره این چنین تعلیقی هم سطحی از تعلیق مورد نظر ما رو در خودش داره. و از این جهت با وجود نقد کلی به جریان پسامدرن از این یک کار ناراضی نیستم. خودتون رو به دست چیزی غیر از خودتون بسپرین و از اعتماد به نفس خالی بشین این بد نیست. مشکل قدکوتاه غرب اینه که اعتماد شما رو به خودتون می گیره و شما رو وابسته ابزار و ماده سنگین تر و نازلتر از خودتون می کنه و این اوج نامردیه...