- ۰ نظر
- ۲۵ مرداد ۹۴ ، ۱۱:۰۵
قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانوندیزاین میگذرد! و دقیقتر قریب به یک سال از کم فعالیت شدن و خسته شدن یانوندیزاین!
یانوندیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقهمندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلیها در سالهای ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیلهای گاهبهگاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانشگاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانوندیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع میکردند. خیلیها ابراز لطف فراوانی را در این سالها به تیم فعال یانوندیزاین ابراز کردهاند و همین خیلیها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیشبرد حرکت یانوندیزاین بودند.
واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یکسالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزهای که این سالها پشت یانوندیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سالهای گذشته افتاده بود مانع آن میشد که به کل یانوندیزاین را فراموش کنیم....
ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردیبهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابهپای تحولاتی که در پیرامون ماست.
سفره آرایی و تزئین بشقاب غذا میتونه گاهی تنه به تنه نقاشی بزنه،
خلاقیت این طوریه. خیلی سخت میشه اون رو نادیده گرفت و بهش توجه نکرد. خلاقیت حتی با وجود اون که در رشتههای هنری و خلاق به ظهور نرسه در عرصهای مثل آشپزی نمی تونه خودش رو مخفی کنه و دست آخر در قالب سفرهآراییهایی خلاقانه به ظهور میرسه..... این وجه مثبت قضیه. اما واقعا حالا این نیازه که غذاها رو تزئین کنن؟ به این عنوان که رغبت به خوردن بالا بره؟ این کدوم یک از نیازهای اساسی و غیر اساسی بشریه؟
به تقایل جلوهی بصری این روستا و برخی از مهمترین ساختههای عصر پس از مدرن توجه کنین. رویگردانی هنر از آرمانهای تخریبی عصر مدرن و جستجو برای یافتن الگوهایی نو، وادی هنر رو برای بار دیگری به کشف آثار بومی و خالص بشری هدایت کرد و برای همین دستیافتههای چند دهه اخیر جوامع توسعه یافته در هنرهای تزئینی و کاربردی نزدیکی معناداری با دستیافتههای بومی داره. بافت این روستای سنتی در بورکینافاسو و الگوهای گرافیکی که روی سطوح تمام روستا رو گرفته گویای یک واقعیت مهمه. روستایی بومی در بورکینافاسو در درک هنری با پیشرفتهترین جوامع بشری تفاوت های چندانی نداره ؛ البته اگر جلوتر نباشه...
بعد از دیدن نمای گرافیکی اجرا شده در موزه هنرهای معاصر واتاری در یانوندیزاین، موضوع گرافیک و رابطهی اون با معماری برام جالب شد و کمی جستوجو کردم. این پست ۱۳ ترکیب جالب میون معماری و گرافیکه که در اون با نگاه گرافیک به معماری نگاه شده.
چیزی که در نمای موزه هنرهای معاصر واتاری دیدیم متفاوت از این گونه کارهاست و حضور مستقیم عناصر گرافیکی در معماریه اما در این کارها هم با غلبه نگاه گرافیکی بر نگاه معمارانه مواجهیم و نوعی برخورد تزئیناتی گرافیکی با معماری. امری که در نقطهی نهایت خودش به طراحی نمایی مثل نمای واتاری می رسه.
رسم شده در یانون دیزاین هم پای مناسبتهای ملی و مذهبی کشور ایران، ما هم پستهایی به منظور تبریک و تزئین و چراغانی این خانه محقر داشته باشیم که هم یادآوری کنیم ایام الله رو و هم طراحی هایی در زمینه تزئینات شهری و چراغانی دیده باشیم با هم.
امروز جمعه ست. یکی از چهار عید مسلمین.
اما این آذین، تنها به دلیل این عید نیست.
جمعه این هفته به رخدادی عظیم و فرحبخش عیدی دوچندان بود. جمعه این هفته ، تهران ، امالقرای جهان اسلام، به واقع شاهد بود شوری الاهی رو که در قالب نماز جمعه تهران خیابونهای شهر رو پر کرده بودند. امروز من به تمامه "ولی امر مسلمین جهان" بودن رو در کلام و لحن و نور امام عزیز امت، خامنه ای بزرگ (که فضل و رحمت خداوند مظهر او باشد تا همیشه) دیدم. او به حق امام امت اسلام هست این روزها و این نعمتی بیوصف و مقداره برای ملت شریف ایران، که شرف یافتند به وجود او...
چه کنم که برخی از سر مشغولیت های دنیا و برخی دیگه از سر غرورهای واهی دانشگاهی و بازاری نمی بینند حقیقت در حال رخ داد رو؟
------------------
55 هزار LED در ارتفاعی قریب به سی متر، این شبه کلیسای گوتیک رو از نور بنا کردند.