قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانون‌دیزاین می‌گذرد! و دقیق‌تر قریب به یک سال از کم فعالیت شدن و خسته شدن یانون‌دیزاین!
یانون‌دیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقه‌مندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلی‌ها در سال‌های ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیل‌های گاه‌به‌گاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانش‌گاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانون‌دیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع می‌کردند. خیلی‌ها ابراز لطف فراوانی را در این سال‌ها به تیم فعال یانون‌دیزاین ابراز کرده‌اند و همین خیلی‌ها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیش‌برد حرکت یانون‌دیزاین بودند.
واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یک‌سالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزه‌ای که این سال‌ها پشت یانون‌دیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سال‌های گذشته افتاده بود مانع آن می‌شد که به کل یانون‌دیزاین را فراموش کنیم....
ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردی‌بهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابه‌پای تحولاتی که در پیرامون ماست.
شونبرگر هنرمندی آلمانی است که از تخصص‌های او عکاسی از طبیعت است. چیزی که جان‌‌مایه‌ی آثار شونبرگر را شکل می‌دهد تضاد است. عموم عکس‌های او از تضادی آشکار میان رنگ‌ها و بافت‌ها و کنتراست نور و سایه برخوردار است. چیزی که در آثار عکاسی معماری او هم به خوبی مشاهده می‌شود. این مجموعه از آثار عکاس آلمانی تصاویری است از طبیعتی ابهام آلود که با گنجاندن عناصری مثل مه و نور بر ایجاد این حس تاکید کرده است.
ترکیب یک قطعه سنگ مرمر بزرگ مکعبی و یک نوار منحنی چرمی سبک، یعنی ترکیب دو چیز کاملا متضاد، و طراح فرانسوی، گریگوری دلافورست برای طراحی نیم‌کت‌های نشیمن گالری گوسرز در پاریس این ترکیب سخت را انتخاب کرده‌است. او با طراحی ویژه‌ی خود و انتخاب رنگ و هندسه‌ی مناسب سبکی چرم و فرم بخش بالایی را به خوبی با سنگینی مرمر تلفیق کرده است. استفاده از دو پرده خاکستری در سطح چرمی نیز با ایجاد خطای دیدی به تلفیق مورد نظر کمک فراوان کرده است. قطعات این مبل راحتی به صورت جدا از هم طراحی شده‌اند و حمل و نقل و نصب در محل آن به راحتی صورت می‌گیرد.
گاهی تقابل و تضاد بهترین بیان برای نشان‌دادن عمق یک واقعه است. بیش از نیم‌قرن است در گوشه‌ای از عالم و اتفاقا(!) در قلب جغرافیایی و یکی از کانون‌های روحانی جهان اسلام واقعه‌ای بزرگ در حال رخ‌داد است و ما حتی در ایران که همیشه مخاطب اخبار ریز و درشت این واقعه هستیم، با گذشت این زمان بلند کم‌کم حساسیت خود را نسبت به این ظلم بزرگ از دست می‌دهیم؛ اگر خودمان را به دست رسانه‌های دنیا بسپاریم.
رسانه‌ها عموما یک روی هر واقعه -همان رویی که مناسب اهداف و آرمان و نگاه‌شان باشد- را منعکس می‌کنند. و این طبعا کمی از قدرت تصمیم‌گیری و فهم ما کم می‌کند. ما کلاه باران شادی و شعف قومی را می‌بینیم اما بارش گلوله‌ها و خمپاره‌های آن‌ها بر سر مظلومین و مردم پابرهنه را هم می بینیم؟
فردا روز قدس است. روز فریاد آزادگان عالم بر سر رژیمی که ماهیتی غصبی دارد و این یکی از هزاران جرم این سال‌های اوست. رژیمی که تا در برابر ملتی دست خالی و مظلوم تا بن دندان مسلح شده است و با این وجود هم هنوز ایمان مردم دست خالی قوی‌تر از سلاح‌های پیش‌رفته‌ی این قوم ترسوست.
فردا روز قدس است. این دو نیمه را با هم ببینید....
خانه طراحان انقلاب اسلامی(خط) -که پیش از این نیز مجموعه جنگ کار تا پیروزی به سفارش آن‌ها طراحی و در یانون‌دیزاین عرضه شده بود- در اقدامی مناسب به انتشار چند بسته گرافیکی ویژه روز قدس مناسب با زبان بین‌المللی و برای استفاده در بیش از پنجاه کشور جهان، با موضوع مقاومت مردم فلسطین و ظلم رژیم صهیونیستی دست زده است. یکی از این مجموعه‌ها، ۲۶ قطعه تقابل تصویری تامل برانگیز است که شاید دقایقی به فکر وابداردمان.
ما در قبال مستضعفین عالم و به خصوص مردم مسلمان مظلوم فلسطین به شدت مسئولیم....
آیا لازمه برای درک لطافت یک چیز حتما اون رو تجربه کرد؟ و اگر این طور باشه این میان رسالت هنرمند پس چیه؟ هنر اتفاقا داعیه‌دار همین کاره! به شهود رسوندن مخاطب گاهی حتی از راه‌های به ظاهر غیرمرسوم و نوآورانه
نزار بیلیک هنرمند اوکراینی با شگفت‌آوری تمام در اثر «باران»ش با مدد گرفتن از ظرفیت کنتراست و حالات خاص قامت انسان تونسته با نمایش یک فیگور انسانی در اندازه طبیعی و نسبت اون با یک قطره بزرگ آب که انگار از آسمان بر سر مجسمه افتاده به خوبی حس لطافت و پاکی آب باران رو انتقال بده....
شاید مبلمان چوبی رو دوست داریم چون فکر می‌کنیم طبیعی‌تره و حال و هوای خالص‌تری رو داره اما پرداخت‌های صنعتی این دوره زمونه برعکس معمولا غالب روح طبیعت رو از متریال‌های طبیعی می‌گیره. میز و وسائل چوبی در خونه‌هامون داریم اما کم‌تر به چوب و عجایب اون و زیبایی های اون دقت می‌کنیم.
یین و یانگ، عدم و وجود، خیر و شر، تاریکی و روشنایی، هستی و نیستی، از قبیل دوگانه هایی مفهومی هستند که در نگاه شرق آسیایی، لازمه ی هم و پایاپای هستی رو تعریف می‌کنن. اون چیزی که در نگاه بومی و فکری ما هست مبنی بر اصالت وجهی و تبعیت وجهی دیگه در بین فرهنگ‌های شرقی به نوعی وجود نداره و اون ها انگار این دو گانه ها رو هم‌ارز و توامان اصیل و توامان تبعی می دونن.
راستش کم فهم می کنم چطور این تفسیر رخ می ده و گاهی فکر می کنم شاید واقعا نارسایی ترجمه ها این طور ما رو به این اشتباه انداخته اما به هر تقدیر از ظاهر متون این طور برمیاد. و این اصالت دوگانه همون چیزیه که در فلسفه و حکمت اسلامی شرک معنا می ده.
و برای همین اصلا ادیان شرقی از دید علمای اسلامی مشرک هستند به نوعی....
این دو صندلی به الگوی یین و یانگ رنگ آمیزی شدند و در هم چفت می شن و کلی متفاوت رو می سازند.
نکته مهم فلسفی در این کار اینه که نه تنها دو اصل با هم کل رو تشکیل می دن بلکه دو اصل با هم اصلی متفاوت و بزرگ تر رو شکل می دن. دو صندلی یک میز می سازند و این نگاهی جالبه.... گشتالت...
