قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانون‌دیزاین می‌گذرد! و دقیق‌تر قریب به یک سال از کم فعالیت شدن و خسته شدن یانون‌دیزاین!
یانون‌دیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقه‌مندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلی‌ها در سال‌های ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیل‌های گاه‌به‌گاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانش‌گاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانون‌دیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع می‌کردند. خیلی‌ها ابراز لطف فراوانی را در این سال‌ها به تیم فعال یانون‌دیزاین ابراز کرده‌اند و همین خیلی‌ها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیش‌برد حرکت یانون‌دیزاین بودند.
واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یک‌سالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزه‌ای که این سال‌ها پشت یانون‌دیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سال‌های گذشته افتاده بود مانع آن می‌شد که به کل یانون‌دیزاین را فراموش کنیم....
ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردی‌بهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابه‌پای تحولاتی که در پیرامون ماست.
زاک سکلر، عکاس نیویورکی توجه و همت خود را در عکاسی با روی‌کرد طنز و شوخی گذاشته است. اما عموما عکاسی‌های او چیزی بیش از یک شوخی ساده هستند. طنز‌های او خیلی وقت‌ها در پس خود اجازه تفکر به آدم می‌دهند. این عکاسی‌ها حاوی مضامینی در نقد زندگی مدرن، نمایش تناقضات رفتاری انسان‌ها و یا طعنه به بعضی مظاهر زندگی امروزی است.
بلاخره عکاسی هم به حلقه هنر وارد شد. مجموعه عکس «دنیای درون» اثر حمید صف‌آرا، پس از ارایه در ششمین جلسه حلقه هنر، یعنی همین جلسه قبل مورخ پنجم تیرماه ۱۳۹۲ با حضور هنر‌مند و کارشناسان حلقه هنر تحلیل و بررسی شد.
اسلام خواندن هر کتابی رو برای هر کسی مجاز نمی‌داند؛ در فقه اسلامی در مورد کتب ضاله بحث می‌کنند و این که کتابی که برای کسی گم‌راه کننده باشد کتابی ضاله و ممنوعه و خواندن‌ش هم برای آن فرد حرام می‌شود.
برخی نادان‌ها این طور نگاه‌های پیش‌گیرانه‌ی اسلامی را به این حمل می‌کنند که اسلام راه فهم و فکر و دانش را بسته و نمی‌خواهد اجازه بدهد مومنان‌ش از معارف و اندیشه‌های دیگر هم سردربیارند. این طور آدم‌ها قدرت نهفته در کتاب‌ها را به کل نمی‌بینند. چیزی که ملادن بنو به خوبی دیده‌است و آن را در چند پرده گرافیکی انذاری ترسیم کرده است.
حواسمان هست کتابی که می‌خوانیم به جای معرفت و آگاهی بخشی، یک جتایت‌کار نباشد و در ملک دل‌‌های‌مان قتل‌عام نکند؟ حواسمان هست آن چنان ما رو مسحور نکند که اصلا از تفکر فاصله بگیریم و دربست مطیع‌ش بشویم؟ حواسمان هست منجر به نابودی و سوختن تمام اندیشه‌های‌مان نشود؟ حواسمان هست مثل یک اختاپوس بر تمام زندگی‌مان سایه‌ای نه حقیقی که وهم‌آلود نیاندازد؟ حواسمان هست ......؟
