روند توسعه معماری‌های تجربی به سمت هم‌زیستی‌های نو با طبیعت در حال حرکت خواهد بود.

در تجربه‌ای جدید و متفاوت پژوهش‌گران MIT گنبدی بافته‌شده از نخ توسط بازویی رباتیک را در معرض هزاران کرم ابریشم قراردادند تا دست آخر به ساخت غرفه‌ی ابریشم با مشارکت صنعت نوین و طبیعت دست پیدا کنند. نتیجه را مشاهده می‌کنید

پستی داشتیم که نوعی جدید از کاربرد گرافیک در معماری رو نشون می داد. در این پست نقاشی تنه‌ای به معماری می زنه و به کمک معماری میاد تا فضایی متفاوت بسازه.

در معماری داخلی این فضا، پوشش‌های سطوح به گونه‌ای با نخ نقاشی شده‌اند که گویا کل فضا یک نقاشی از فضای معماریه. بر روی هر کدوم از سطوح الگوهایی ساده به وسیله‌ی نخ‌های رنگی نقاشی شده و در پرسپکتیو رفته که علاوه بر القای درست عمق‌ها و حجم‌ها لطافتی نقاشی گون به فضا داده و شاید بشه اون رو تعاملی نو از معماری و نقاشی دونست. چرا که در برخی از سطوح فضاهای دروغین و فریب‌های نقاشی هم به کار رفته و عمق و کیفیت فضا به کلی چیزی متفاوت از پلانیه که روی کاغذ می شه از فضا ترسیم کرد.

پاتریک با مجموعه کارهای شورانگیز معماری رشدکردنی‌ش قبلا هم دو باری در یانون‌دیزاین به شما معرفی شده ؛ این‌جا+ و این‌جا+ اما نمی‌دونم چرا اون‌قدر برام این کارها جالبه که هر نمونه جدیدی هرچند خالی از نوآوری نسبت به نمونه‌های قبلی می‌بینم باز هم انگیزه‌ دارم در این‌جا منتشرش کنم.

پاتریک در کار جدیدش یک کلیسای مسیحی کوچک اما با الگوی کلیساهای جامع رو در یکی از میادین مشهور ملبورن، با قطعات بریده شده از شاخه‌های درخت بید مجنون بافته! کاری بکر و الگویی نوآورانه که ویژه شخص خود پاتریک دوگارتیه و در اتودهای مختلف به صورت زنده و غیرزنده -یعنی از درخت های در حال رشد تا استفاده از قطعات بریده شده درختان- پیاده کرده.

نکته دیگه ای که خوبه این جا بگم توجه به شخصیت مذهبی پاتریکه و این که هنوز هم که هنوزه ایده های دل‌نشین انگار از وجود آدم‌های عمیقا معتقد بلند می شه :)

 سابق بر این هم این جا در یانون دیزاین کاری ساده تر و ابتدایی تر از همین اتود ساخت و تجربه رو داشتیم.
طبیعت به همین  بی قاعده‌گی ظاهری کارهای عظیمی که می بینین رو تولید می کنه گاهی. ماننده پست قبلی جرات این تیم رو در تولید این کار و فکر خوبشون رو در مورد روش ساخت ملهم از طبیعت تحسین می کنم.