توپ بزرگ معلقی که در سطح‌ش زغال‌هایی آخته داره و اتاقی سفید با دیوارهای ناصاف که به خوبی اثر زغال رو می‌پذیرن....این اینستالیشن مهیج به غیر از جنب و جوشی که در آدم ایجاد می‌کنه یادآور یک نکته ظریف اخلاقی عرفانیه

بداخلاقی‌ها، گناه‌ها، زشتی‌ها برخی اوقات ماننده یک هم‌چین چیزی هستند. نقطه‌ای سیاه هستند در فضای سفید و پاک دل‌مون.  به مرور زمان که اون ها رو پاک نمی کنیم و مدام تکون‌ش می دیم و فعالش می کنیم دیواره‌های دل‌مون رو سیاه می کنن. سیاه و سیاه تر.... تا اون که از اون فضای پاک از اون اتاق سفید دل‌هامون یک دخمه تاریک و کثیف باقی می مونه که روزی از نور حتی جرات ورود به اون رو نخواهد داشت....

پاس‌دار اتاق پاک دل‌هاتون باشین...

دل‌هاتون رو مثل این کار عرصه بازی و آزمون و خطا قرار ندین.

تا حالا به حرکت یک توپ بازی و الگوهایی که در حین حرکت ش در طول بازی از خودش به جا می‌گذاره دقت کردین؟! مثلا یک توپ پینبال در حرکت‌های سریع و گاهی غیرمنتظره ش. 

آشکارسازی و ثبت این حرکت‌ها توسط Sam Van Doorn منجر به خلق تابلوهایی هیجان انگیز و متفاوت شده. هنرمند به جای اون که قلم‌مو برداره و تصویری از سر تعمد نقش بزنه شروع به بازی می کنه و این بازی اونه که دست آخر الگوی تابلوی حرکت‌ توپ رو نقاشی می کنه. نقاشی ای که ماشین پینبال اون رو نقش زده و تصادف و اندکی هم قصد نقاش.

چه می شه گفت به چنین نقاشی هایی؟