اخیرا استفاده از الگوهای اوریگامی در طراحی چیزهای انعطاف‌پذیری مانند پارچه‌ها هم توسعه‌های جالبی به همراه داشته‌است. کف‌پوش‌ها یا پوشاننده‌هایی در حال طراحی‌ست که از مدولارهای اوریگامی شکل گرفته‌اند و متناسب با استفاده‌های گوناگون امکان‌ فرم‌پذیری و جمع یا باز شدن متنوعی را به ما می‌دهند. در یکی از طرح‌های خوب از این تلاش‌ها، بیانکا چنگ کاستانزا، هنرمند برزیلی، با تجربه‌ی دوختی متفاوت پتویی پشمی به نام شکوفه‌ را عرضه کرده‌است. یک نوآوری روبه‌جلو در عرصه‌ی صنایع دستی که کم‌تر فکر توسعه و بروز کردن آن هستیم!  

طراحی یک گل‌گیر دوچرخه به صورتی که کم‌ترین فضا را اشغال کند و مزاحمتی برای کاربر ایجاد نکند و به راحتی نصب شود و یا برچیده شود. پاسخی که طراح در طرح گل‌گیر موس‌گارد به نیازهای مورد نظر داده است بسیار هوش‌مندانه است. استفاده از متریال لاستیکی منعطف که با ایجاد تنشی خاص در آن  -ناشی از نصب آن بر روی بدنه دوچرخه- شکل خاصی که مناسب عمل‌ گل‌گیری ست را به خود می‌گیرد و با حذف تنش می‌توان گل‌گیر را به صورت رول جمع کرد

جشن‌ها و مسابقات بی‌ارزشی در جای‌جای عالم برگزار می‌شه که به جز وجوه احتمالی سنتی و ریشه‌دار در فرهنگ‌های مختلف، نشان از تنوع طلبی و خسته شدن بشر از همه تجربه‌های روتین زندگیه که بی‌تردید نشات گرفته از فقدان اصالت‌های معنوی و دوری از حقیقت آدمی‌ست؛ اصالت‌های معنوی که خستگی و دل‌زدگی در اون‌ها راهی نداره

در این میان اما یک نگاه هنرمندانه می‌تونه حتی از دل چنین آیین‌هایی هم آثاری هنری و متفاوت خلق کنه. مجموعه عکس‌های دیوید اولیت از مسابقه‌ی برج‌های انسانی در اسپانیا در کنار اطلاع‌رسانی خبری خوب از این مراسم به معانی و مفاهیمی دیگر هم ارجاع می‌دن که برای اهل ذوق خالی از بهره نیست...

پژوهش‌گرانی از دانشگاه ام آی تی به واسطه‌ی پژوهشی بر روی ساختارهای خودمونتاژ به یک سری دستاورد جالب توجه رسیدند که اگرچه طراحی و اثر هنری نیستند اما یقینا بر روی آثار طراحی و هنر تاثیر چشم‌گیری خواهند گذاشت. بر روی سازه های معماری، مبلمان و عناصر فضاسازی، بر روی طراحی وسایل نقلیه، بر روی بسته‌بندی‌ها ... خلاصه این طور دستاوردهای علمی تکنولوژی گاهی به طور مستقیم بر آثار دیزاین و حتی هنر تاثیر می‌گذارن.

حتما ویدیوهای موجود در پست رو مشاهده کنین

وقتی یک فضای یک‌تکه‌ی 8500 متری به شما بدن و از شما بخوان اون رو تبدیل به فضایی برای کارهای گروهی و اجتماعی بکنین، به واقع شما با یک مساله پیچیده معماری داخلی روبه‌رو هستین.

به نظر من استودیو i29 خیلی خوب از عهده این طراحی پیچیده برآمده. با استفاده از الگوهای رنگی شاخص کننده و تفکیک بخش و مبلمان جابه‌جاشونده متناسب با رنگ های مختلف، تونسته حوزه های فضایی مستقلی رو در عین حفظ یک‌پارچه‌گی فضا ایجاد کنه. فضاها هر کدوم هویت خودشون رو دارن. می شه آدرس داد و گفت مثلا بخش سبز نشستیم. می‌شه با ترکیب‌ها بازی کرد و یک‌نواختی خسته کننده غالب در این جور فضاها رو هم از بین برد.

---

یک نکته مهم در مورد نیاز امروز داخل بنویسم.

به شدت امروزه روز در ایران و به خصوص در شهرهای بزرگ و به خصوص‌تر در میان جامعه انقلابی و اسلامی نیاز به فضاهای کار جمعی داریم. درسته که در ایران فرهنگ کار جمعی ضعیفه و اون قدر این مساله روشنه که حتی رهبر هم به صراحت در سخنان‌ش به اون توجه می ده اما همه چیز فرهنگ نیست. بستر فرهنگ هم مهمه. گاهی با برخی از دوستان ساعت ها فکر کردیم برای فلان جمع‌شدن‌مون یا برای فلان جلسه مون می تونیم روی کجاها فکر کنیم. دست آخر یا دفتر خودمون یا دفتر دوستان‌مون یا یکی دوتا کافه‌ی قابل تحمل یا پارک! حتی مساجد ما هم به جمع شدن مومنین بها نمی دن و در غیر وقت نماز شما رو پذیرا نیستن؛ در حالی که اساسا مسجد محل تجمع مومنینه....

خلاصه در داخل اگر بنا داریم به فرهنگ کار جمعی کمک کنیم (که می‌دونم بعد از تصریح رهبری حتما برخی به این فکر افتادند) یکی از کمک‌های مهم ایجاد فضاهایی عمومی با قابلیت جمع نشینی و کار جمعیه. کتاب‌خونه ها این فضاها نیستند چون امکان کار جمعی یعنی پذیرایی از شلوغی و فعالیت و .... . مساجد این فضاها نیستند چون با تعاریف امروزی این اجازه داده نمی شه که مسجد محل اجتماع فعال در امور غیر دینی بشه. کافه ها هم این فضاها نیستند چرا که لازمه این فضاها اینه که همه برای کار جمعی آمده باشند و جمع‌های گوناگون مزاحم هم نشن و خلوت کسی به هم نخوره

خلاصه فعالان فرهنگی! امروزه یکی از نیازهای فرهنگی ما فضاهای کار جمعیه.