تاثیر برخی معماریها و فضاها در مقیاس معماری با تاثیر مواد مخدر یا مشروبات الکلی در مقیاس مواد غذایی برابری میکنه؛ درست مانند برخی فیلمها و تصاویر که در مقیاس بصری خاصیتی مستیآوری و خلسه آور دارند.
معمارهای بادی که با نورپردازیهایی به رنگهای خاص و با غلظت رنگهایی حساب شده ابتدا در آثار معمار مشهور هندی انیش کاپور (درباره انیش کاپور بیشتر بخوانید) و حالا توسط دیگران داره گسترش پیدا میکنه به زعم من چنین خاصیتهایی دارند؛ فضاهایی خلسهآور و گیجکننده که آرامش بصری رو نه با اغتشاش که با انحناهای حسابشده در هم رفته و با رنگهای شارپ خاصی به هم میزنن و مکانی اوهامی ایجاد می کنن.
- ۲ نظر
- ۰۹ دی ۹۱ ، ۱۰:۴۵