دست‌ها یکی از بهترین دریچه‌های بیان مفاهیم هستند. حتی در فرهنگ‌ها و زبان‌های گوناگون هم به این مساله می‌رسیم. می گیم فلانی دست روی دست گذاشت. می گیم دست‌درازی. می‌گیم دست‌ از پا درازتر .... خلاصه دست‌ها گاهی به مراتب از زبان‌ها گویا‌ترند... چهار هنرمند اسپانیایی با تعریف پروژه‌ی دست‌ها اقدام به ساخت مجسمه‌هایی واقع‌گرا از فیگورها‌ی متنوع دست و نصب اون در جای جای شهر و در ترکیب‌های گوناگون با زمینه کردند. به این ترتیب گوشه‌هایی مفهومی از مفاهیمی شاعرانه تا مفاهیمی تکان‌دهنده در سطح شهر ایجاد شده....

با دیدن این کار یاد اثر ارزش‌مندی از دوستان خودم در حاشیه‌ی هیئت هنر و حماسه دانشگاه هنر افتادم که در اون‌جا هم با بیان دست‌های واقع‌گرا سعی در انتقال مفهومی درس آموز از تاریخ و روضه‌ای از روضه‌های حضرت حسین (ع) بود. امید که بتونم اون اثر رو هم این‌جا به نمایش بگذارم.

بچه های این دوره زمونه خیلی زیاد وابسته به بازی‌های کامپیوتری هستند. معمولا پسربچه‌ها به سمت بازی‌های جنگی و پرهیجان می‌رن و گاهی در برخی از اون‌ها غرق می‌شن. پدر و مادرها هم معمولا توجیه نیستند که با دراختیارگذاشتن این بازی‌ها در دست بچه‌ها اگرچه از شر شلوغ‌بازی‌های اون ها خلاص می‌شن و می‌تونن به راحتی به کارهای شخصی‌شون برسن اما در واقع دارن فرآیندی خطرناک رو طی می‌کنن که در طی اون از بچه‌هاشون آدم‌هایی می‌سازن که بین طیف قاتل‌های حرفه‌ای یا بی‌رگ‌هایی که خون انسان براشون کم‌تر حرمت و احترام داره در جریانن. پدر و مادرها هنوز قبح این کار رو متوجه نشدن.

برای همین گرافیست‌های دغدغه‌مندی نظیر ملادن پنو که قبلا هم ازش مجموعه‌ی قدرت کتاب‌ها رو دیده بودیم، سعی می‌کنن با ارائه پرده‌هایی تکان دهنده این پیام رو به ما منتقل کنن. در این چند پرده طراح با اشاره به واقعیتی که در ذهن بچه در حال شکل گرفتنه و ارائه‌ای تکان‌دهنده از اون که در قالب پاشیدن خون‌هایی واقعی بر روی دست و بال بچه و وسایل بازی اون بازنمایی شده سخت آدمی رو متاثر می‌کنه و به فکر می‌بره.