مساله بازیافت دیوایس‌های قدیمی و تاثیرات مخرب قطعات الکترونیکی بر طبیعت به حدی جدی شده است که چندی پیش توسعه و تحقیق موتورولا به فکر کار بر روی پروژه‌ی موبایلی مدولار افتاد. پروژه‌ای که بعد از مدتی به کل متوقف شد اما حالا پس از خرید موتورولا توسط گوگل دوباره به جریان افتاده است. مساله از آن‌جا شروع شد که دیو هاکینز دانش‌جوی طراح آلمانی، با ارائه‌ی ایده‌ای از یک دیوایس مدولار قابل تعویض یک اکوسیستم برای دیوایس‌ها را ارائه می‌دهد که به جای دورریز شدن، قطعات آن‌ها جابه‌جا می‌شوند. با طرح این فکر اولیه که چندی پیش‌تر توسط شرکت موتورولا هم در قالب یک پروژه‌ی متن باز -مانند اندرویدی فیزیکی!- پیگیری می‌شد، پروژه‌ی آرا شرکت موتورولا را رقم زد که اکنون نیز توسط موتورولای جدید در قالب پروژه‌ای مستقل مانند آن‌ سهمی که عینک گوگل به خود اختصاص داد، در جریان است.

در واقع شما موبایل یا دیوایس کاملی از بازار نمی‌خرید. شما قطعات خودتان را و نیازهای خودتان را می‌خرید و بر روی هم به سادگی بازی لگو سوار می‌کنید. دیوایس مختص به خود را خواهید داشت و با فروش هر قطعه و تعویض آن دیوایسی جدید. این واحدهای کوچک اولیه هم هیچ‌وقت بازیافت نمی‌شوند و با تعویض شدن در دیوایسی جدید به کارگرفته می‌شوند. به نظر در جهان مصرفی امروز که دیگر حتی باطری قطعات الکترونیکی را هم نمی‌توان تعویض کرد و به محض کوچک‌ترین خرابی‌ها ناچار به عوض کردن وسیله هستیم، این پروژه‌ به شدت انسانی و طبیعی است.

بیش‌تر تابلوهای زیر را حتما تا کنون‌ دیده‌اید. مشهورترین تابلوهای دوران نقاشی مدرن که قریب به سه قرن با تغییرات و رفرم‌های اساسی بازنمودهای عینی رنسانسی را به فرانمودها و بعد هم ساختارشکنی‌ها رساند و پس از آن با شروع نهضت مدرن قرن اخیر به انتزاعی‌ها و سورئال‌ها و .... انجامید. این سه قرن تغییر و تحولات در کنار تغییرات فرمی و تکنیکی با تغییر نگاهی نیز همراه بود که هنر را از بازنمود و توجه به لحظه‌های خاص اشراف به توجه به جامعه و مسائل روزمره و عادی زندگی معطوف کرد.

حالا اگر امثال مونه و ورمیر و ون‌گوگ و بلک و ... حتی پیکاسو بخواهند با همان نگاه معمولی‌شان به زندگی امروز نگاه کنند از روابط انسانی چه چیزی را باید به تصویر بکشند؟ آیا جز این را که هر کس مشغول دیوایس خود است و روابط انسانی را از پس پنجره‌ای مجازی پی می‌گیرد؟؟ مجموعه تابلوهای « هنر هوش‌مند X » اصلاحاتی هوش‌مندانه در تابلوهای بزرگان نقاشی مدرن است که به شدت آن‌ها را با حال و هوای عجیب نسل‌های ما شبیه می‌کند.....

بچه که بودیم جامدادی برخی بچه‌ها پر بود از مداد و پاک‌کن و تراش و.... و آن‌ها معمولا جامدادی‌هایی داشتند که برای هر کدام از این لوازم‌التحریرشان جای مخصوص داشت.

تعدد دیوایس‌های زندگی امروز چنان کاری با ما کرده که باز هم به جامدادی‌هایی بزرگ‌تر نیازداریم. طرح SLIM به سادگی و با الگویی آشنا، دیوایس‌های کامپیوتری زندگی روزمره را نظام می‌دهد. به این ترتیب کل این وسایل را می‌توان با پخش کردن در سطح یک صفحه ساده و بدون به هم‌ریختگی در قالب کیفی با ضخامت نه‌چندان زیاد جمع کرد.