با رشد ابزارها و توسعهی بیمحابای اونها، ارزشگذاری در برخی قالبهای هنری هم تغییراتی کرده. امروزه با توجه به فنآوریهای روزبهروزی که در توسعهی عکاسی و فیلمبرداری داره به کار میره و در دسترس قرارگرفتن انواع ابزارها در دست بخش عمده جامعه و نه فقط نخبهگان هنری، اگرچه هنوز فن عکاسی و "خوب عکس گرفتن" موضوع مهم و مورد توجهیه اما چیزی که امروز می تونه یک آلبوم عکس رو هنرمندانه کنه و عکسی رو به عکس هنری تبدیل کنه نه تنها و نه لزوما شاتی مناسب با تنظیم نور و کادر و تناسبات و ... که قدرت بیان و نکته ایه که تصویر سعی داره اون رو بیان کنه.
یعنی با گذر سریع تکنولوژیکال از فرم و سودای فرم و فرمزدگی در عکاسی دوباره فرصت بلند شدن پیام و محتوا در مقابل فرم فراهم شده . مجموعه عکسهای زیر شاتهای چندان ویژهای نیستند. ایدهی عکاسی جدیدی هم نیستند. اما با متمم نامی که برای آلبوم انتخاب شده، نیویورکی تاریک و سنگین و سرد رو تصویر میکنن. تصویری که در ذات این پایتخت تمدن نو وجود داره و در تمام ارکان این تمدن حتی.
تصویری که صدالبته به واسطهی رنگها و شلوغیها و تبلیغات فراوون غافل کننده، لازمه عکاسی باشه تا بتونه اون رو برای ما آشکار کنه.. نیویورک غرق در ظلمت رو....
- ۳ نظر
- ۱۱ آذر ۹۱ ، ۱۸:۵۶