رحلت پیامبر اعظم (ص)، شهادت فرزند بزرگ‌وارش امام حسن مجتبی (ع) و شهادت سلاله پاکش حضرت علی بن موسی الرضا (ع) رو بهتون تسلیت می گم... در این روزهای پایانی ماه صفر در عبادت‌ها و عزاداری‌هاتون ما رو هم فراموش نکنین و از دعا دریغ نکنین

-----------

با ورود دوربین عکاسی به ایران در اواسط دوران قاجاریه، بالطبع موضوعات مهم‌تر از نظر دستگاه حاکمه‌ی اون زمان اولین موضوعات عکاسی در ایران شدند. تصاویر زیادی از شخص پادشاه و اهل و دربارش و یا کاخ‌ها و بناهای مطرح و یا حتی آیین‌هایی که مورد توجه حاکمیت قرار داشته، از اون دوران دست ما رسیده.

خوش‌بختانه تصاویری هم محدود اما بسیار گویا از حرم مطهر امام رضا (ع) از اون‌ سال‌ها هست که در این پست با هم مشاهده می‌کنیم. حرمی که صفا و حرمت‌ش ورای اعصار و زمان‌ها و حکومت‌ها و حتی ملت‌هاست... حرمی که حرمت از عالم باقی گرفته.

السلام علیک یا علی بن موسی الرضا....

البته در مورد تاریخ دقیق تصاویر بی‌اطلاعم و حتی تخریب‌های موجود در برخی از تصاویر این ابهام رو ایجاد می‌کنه که برخی از اون‌ها ممکنه مربوط به دوران نزدیک‌تری هم باشه. از منبع اصلی این تصاویر هم بی اطلاعم که بخوام رفرنس بدم. و البته چون منبع خودم نیستم بی دلیل لوگوی یانون‌دیزاین رو هم پای تصاویر نگذاشتم. اگر کسی از منبع اصلی انتشار این تصاویر مطلع بود به من هم بگه تا رفرنس بدم.

سازنده این قطعه ویدیوی خلاق و شورانگیز و متفاوت (Susi Sie)  گفته "تمام فیلم با دوربین Canon 5D Mark II و لنز ماکرو ۶۵ میلی متری فیلم برداری شده. فیلم هیچ گونه دخل و تصرف رایانه‌ای نداره و تمام صحنه ها با “دوربین”  به صورت طبیعی فیلم برداری شده"
یعنی باورکردنی نیست....

ببینین.....

 عکس های زیادی هستند از گذشته نه چندان دور که امروزه میراث بشر معاصر حساب می شن؛ عکس های سیاست مدارها و دانش‌مندان و هنرپیشه ها، عکس های وقایع وحوادث جریان ساز، عکس هایی که گاهی تنها اسناد تاریخی از برخی وقایع و رخ‌دادهای قرن گذشته هستند.
طبعا این عکس ها متناسب با صنعت عکاسی نوپای زمان خودشون سیاه و سفید هستند و اصلا همون طور هم در ذهن بشر معاصر حک شدند. با دیدن این پست حسی مثل سال‌ها گذشته به من دست داد. زمانی که هاج زنبور عسل و حنا دختری در مزرعه رو سیاه و سفید می دیدیم و اولین باری که خیلی سال‌ بعد اون ها رو رنگی دیدم جا خوردم که آیا این همون خاطرات عمیق کودکی ماست!!!؟

برخی عکس‌های مهم قرن اخیر رو این بار رنگی ببینید:
انصافا هم خوب کار کرده.

 

عکاسی های بی نهایت جناب McKay ، عکاسی انگلستانی، که در اون‌ها بازی با فوکوس و انتخاب دیدهای خاص از طبیعت و کنتراست نوری شدید میان احجام، نوعی یگانگی و بی‌گانگی رو تداعی می‌کنه.

 مجموعه تصاویر این مجموعه بازی قدرت‌مند نور و سایه هستند که در چند پرده به اوجی وصف ناپذیر رسیدند. سوژه ها هم سوژه های خاصی هستند و نشون از شوریدگی عکاس محترم دارند. سیاه و سفید بودن عکس ها اجازه می ده به شما تا بدون جلب نظر به رنگ ها محو فرم ها و سایه ها و نورها بشین.