مشربیه ها و شباکهای عربی شبکههایی چوبی بودند که در مقابل آفتاب تیز مناطق عرب نشین مقاومت میکردند و اصطلاحا آفتاب رو می شکستن. در عین حال در مناطق چگال شهری این شباکها دید مستقیم و اشراف رو در بین پنجره های خانه ها از بین میبردند و به نوعی با فرهنگ مسلمانان هماهنگ بودند و حتی در ایران خودمون هم کاربرد پیدا کرده بودند.
این شباکها الان به دلایل مختلفی که به نظرم عمدهش ضعف شناخت و خودباختهگی فرهنگی هنری ماست از معماری ما حذف شدن ، اما به تازگی اتودهایی خوب از طرف چند طراح اروپایی و خاورمیانه ای دیدم که کاربردهای جدیدی از این شبکه ها رو ارائه می دادن.
اتودی که پیش رو داریم یک کاربرد نو و البته قرین با نمونه های قدیمه. اتود یک رادیاتوره یعنی مشابه شباک های قدیمی به کار تنظیم حرارت میاد اما خب بیانی نو و متناسب با صنعت زمان ما.... می تونین در فضاهای خیسی نظیر آشپزخانه یا در میان فضاهای بزرگ مانند سالن ها هم در نقش یک جداکننده فضایی و هم در نقش عنصری زیبا و هم در نقش یک رادیاتور به کارش ببرین
- ۵ نظر
- ۲۳ خرداد ۹۱ ، ۲۱:۵۲