تب استفاده از روش‌های نوین ساخت در صنوف و فعالیت‌های مختلف حسابی گرم است. به خصوص تلاش‌های زیادی برای توسعه روش‌های ساخت دیجیتال به خصوص پرینت‌ سه‌بعدی در حوزه غذا در جریان است که به مرور زمان برخی را با هم مرور می‌کنیم. برخی از این روش‌ها کاربرد مستقیم فناوری‌های نوین در تهیه غذا و برخی کاربرد غیرمستقیم این فن‌آوری‌ها را درنظر دارند که کارهای دینارا کاسکو متعلق به این دسته دوم است.

دینارا کاسکو، قنادی اوکراینی‌ست که پرینت سه‌بعدی را به دنیای قنادی و کیک‌پزی آورده است. او که دانش‌آموخته معماری‌ست، نگاه طراحانه خودش را به عرصه کیک‌پزی آورده و حالا برای خودش صاحب امضا در طراحی و ساخت کیک‌های خلاقانه است. دینارا با طراحی سه‌بعدی اولیه، ساخت مدل‌های کیک‌ها و شیرینی‌ها و بعد پرینت سه‌بعدی نمونه‌های اولیه شروع می‌کند. سپس با تهیه قالب از این مدل‌ها و خلاقیت‌های مواد و متریالی که به فرایندش اضافه می‌کند کیک‌های متفاوت و خلاقانه‌ای به دست می‌آورد. 

 یقین دارم خیلی از ما (اگر نگم همه مون!) تا به حال روان شدن عسل یا شکلات آب شده و روی هم انباشته شدن لایه های اون ها و فرم‌های عجیب و مسحورکننده‌ای که به خودشون می گیرن رو بارها و بارها دیدیم. مطمئنم اولین بارها که در کودکی به این فرم ها خیره شدیم اون ها رو به مثابه کشفی بزرگ، به مثابه تجربه‌ای عمیق از زیبایی های جهان نزد خودمون یافتیم. پس چی می شه که این قدر زود دنیا معمولا برای ما "طبیعی" و "ساده" و "پیش پاافتاده" می شه!؟

شاید یکی از وجوه تفاوت اصیل بین نگاه هنرمندانه و نگاه غیرهنرمندانه همین موضوع باشه. این که برای هنرمند هیچ چیزی طبیعی و پیش پاافتاده نمی شه پس به کشف و تجربه می پردازه و سعی می کنه زیبایی رو از جان چیزها بیرون بکشه و به نمایش بگذاره

(بماند که ممکنه فهمی غلط از زیبایی داشته باشه یا فهمی نازل؛ پس هنری نازل ارائه بده)

 

 به جای تخم‌مرغ های شانسی مرسوم!

این رو به حساب نوآوری بگذاریم یا جنگ طلبی این طراح ایتالیایی!!!؟ :)