قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانون‌دیزاین می‌گذرد! و دقیق‌تر قریب به یک سال از کم فعالیت شدن و خسته شدن یانون‌دیزاین!
یانون‌دیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقه‌مندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلی‌ها در سال‌های ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیل‌های گاه‌به‌گاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانش‌گاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانون‌دیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع می‌کردند. خیلی‌ها ابراز لطف فراوانی را در این سال‌ها به تیم فعال یانون‌دیزاین ابراز کرده‌اند و همین خیلی‌ها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیش‌برد حرکت یانون‌دیزاین بودند.
واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یک‌سالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزه‌ای که این سال‌ها پشت یانون‌دیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سال‌های گذشته افتاده بود مانع آن می‌شد که به کل یانون‌دیزاین را فراموش کنیم....
ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردی‌بهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابه‌پای تحولاتی که در پیرامون ماست.
حتی اگر اهل هنر هم نباشید حتما نام برخی از مشاهیر هنر جهان را حداقل بر در و دیوار شهر و لوازم التحریر فروشی‌ها و گالری‌ها و رسانه‌ها دیده‌اید. برخی از بزرگان هنر جهان نظیر رامبراند، حتی بدون درک عمومی درستی از کارها‌ی‌شان، از چنین شهرتی برخوردارند. رامبراند ون‌راین را ﻣﻲتوان نقاش نور و سایهﻫﺎ نامید. نور، ظلمت و تضاد بین این دو، در آثار این هنرمند هلندی قرن هفدهم جلوهﻯ مسحورکنندهﺍی دارد.
با رشد ابزارها و توسعه‌ی بی‌محابای اون‌ها، ارزش‌گذاری در برخی قالب‌های هنری هم تغییراتی کرده. امروزه با توجه به فن‌آوری‌های روزبه‌روزی که در توسعه‌ی عکاسی و فیلم‌برداری داره به کار می‌ره و در دسترس قرارگرفتن انواع ابزارها در دست بخش عمده جامعه و نه فقط نخبه‌گان هنری، اگرچه هنوز فن عکاسی و "خوب عکس گرفتن" موضوع مهم و مورد توجهیه اما چیزی که امروز می تونه یک آلبوم عکس رو هنرمندانه کنه و عکسی رو به عکس هنری تبدیل کنه نه تنها و نه لزوما شاتی مناسب با تنظیم نور و کادر و تناسبات و ... که قدرت بیان و نکته ایه که تصویر سعی داره اون رو بیان کنه.
یعنی با گذر سریع تکنولوژیکال از فرم و سودای فرم و فرم‌زدگی در عکاسی دوباره فرصت بلند شدن پیام و محتوا در مقابل فرم فراهم شده . مجموعه عکس‌های زیر شات‌های چندان ویژه‌ای نیستند. ایده‌ی عکاسی جدیدی هم نیستند. اما با متمم نامی که برای آلبوم انتخاب شده، نیویورکی تاریک و سنگین و سرد رو تصویر می‌کنن. تصویری که در ذات این پایتخت تمدن نو وجود داره و در تمام ارکان این تمدن حتی.
تصویری که صدالبته به واسطه‌ی رنگ‌ها و شلوغی‌ها و تبلیغات فراوون غافل کننده، لازمه عکاسی باشه تا بتونه اون رو برای ما آشکار کنه.. نیویورک غرق در ظلمت رو....
اسکیموها همین طور با چیدن بلوک‌هایی از یخ در دایره ای دورتادورخودشون خانه هایی متناسب در قطب می سازند که به ایگلو مشهوره.
این جناب Miler Lagos گویا کلا بر ساخت این گونه مسکن ها از کتاب تمرکزی کرده و اتودهای متنوعی ارائه داده. اگرچه ممکنه نگاه او به کتاب به مثابه یک واحد مدولار متناسب برای این کار باشه اما نکته ای هست که بد نیست در حاشیه این کار بگم.
ما در معماری کهن خودمون هم می بینیم گاهی فضاهایی که به منظورهای دینی برپاشدن و مثلا تمام خشت‌هاشون ذکری بر خود دارن؛ ادعا می شه و البته تجربه شده که چنین فضاهایی چیزی بیشتر از یک کالبد معمولی هستند...
فرق می کنه در چه چیزی محاط باشی
فرق می کنه در چه بستر صوتی، در سایه چه تصویرهایی ، در همنشینی چه حجم‌هایی و چه موجوداتی، در چه کالبد مجسم معمارانه ای قرار بگیری در طول زندگی ت...
فرق می کنه در چه فضایی تنفس کنی.
لذا فرمود در خانه ای که غنا باشد، شراب باشد، سگ باشد، لهو باشد، ذکر خدا نباشد، توجه نباشد ...... در خانه هایی چنین ملائک قدم نمی‌گذارند و نازل نمی شوند.
و لذا فرمود خانه هایی هست در زمین که اذن داده شده اند که ذکر خدا در آن ها بالا رود، و خانه هایی هست که چون ستاره برای اهل زمین، برای اهل آسمان می درخشند.
و خانه هایی هست که مورد علاقه ملائک است......
و من و تو چه می دانیم که ملائک وقتی به جایی نظر کنند چه می شود در آن جا.....
