شرکت ژاپنی نندو که بیش‌تر به طراحی مبل‌مان معروف است، در نمایش‌گاهی با موضوع آثار گرافیکی غیرچاپی مجموعه‌ آثاری را با تکنولوژی پرینت سه بعدی ارائه کرده است. نندو در این مجموعه بیش از هر چیز با کاغذ بازی کرده است، وسیله‌ای که از هم‌راهان همیشگی یک گرافیست به شمار می‌رود. کاغذهای در حال ورق خوردن، تا شدن و بریده شدن، حالت‌هایی است که تنها با پرینت کردن لبه‌ یا اوت‌لاین کاغذها به نمایش درآمده. نمونه‌ی چنین آثاری را قبلا با مجسمه‌های مفتولی در یانون دیزاین دیده‌ بودیم، منتها شاید فرق این آثار پرینت شده و مفتول‌های ساخته شده با دست را بتوان در دقت فوق‌العاده زیاد این آثار پرینت شده و شباهت بیش‌تر آن‌ها با ترسیمات شق و رق روی کاغذ دانست.

چشم انسان همه چیز را می‌‌بیند و همه چیز را درست هم می‌بیند. چشم در هم‌کاری با مغز اما گاهی به نتایج جالب و البته اشتباهی می‌رسند. تشابهات شکلی عامل اصلی این اشتباه است که غالبا یا به دلیل شباهت دو عتصر در مقیاس‌های مختلف رخ می‌دهد و یا شباهتی که به واسطه‌ی نگاه از پرسپکتیوهای گوناگون اتفاق می‌افتد (+). نقاشی‌های این پست به ظرافت از فریب‌های پرسپکتیوی استفاده کرده‌اند و با دنبال کردن گوشه به گوشه‌ی تصویر قطعا ما را دچار شگفتی می‌کنند.

عنوان نقاشی‌های این سبک را رئالیسم جادویی گذاشته‌اند،‌ آثاری که در آن‌ها همه‌ی عناصر، بازنمایی از واقعیت هستند اما با آرایشی خلاقانه و جدید، که منجر به درکی تازه و شگفت‌آور از واقعیت خواهد شد. نقاشی‌های گونسالوس اگرچه بیش‌تر به دنبال یافت‌های تصویری جدید است، اما به شدت ظرفیت داستان‌پردازی و پرداخت داستانی دارند.

انسان‌ها انگار با لمس کردن خیلی ارتباط به‌تری برقرار می‌کنند تا نگاه کردن و شنیدن. به همین دلیل است که ما از همان کودکی کلاژ کردن را، که معمولا در قالب کاردستی‌های‌مان انجام می‌دادیم خیلی بیش‌تر از ترسیم اشکال دوبعدی با مداد به روی کاغذ دوست داشتیم. چسباندن قطعات کاغذ یا مقوای رنگی به روی یک‌دیگر که ما را به سمت بعد سوم سوق می دهد و درک فضایی برای ذهن حاصل می‌کند، خیلی اوقات دست‌مایه‌ی آثار هنری قرار گرفته است.

خانم ونتورز که علاقه‌ی خاصی به ترکیب الگوهای هندسی و رنگارنگ به خصوص با تکنیک کلاژ یا تکه‌چسبانی دارد، بوم‌هایی را خلق کرده که با قرار گرفتن لایه‌‌های رنگی مقوایی بر روی یک‌دیگر تبدیل به اشکال و الگوهای جدیدی شده‌اند و برای ذهن ما بسیار ملموس‌تر از الگوهای دوبعدی آن‌ها به نظر می‌رسند. او در بعضی از این بوم‌ها با ایجاد یک طیف پیوسته‌ی رنگی بر عمق آن تاکید کرده و در برخی دیگر، با ایجاد تعادل بصری الگوهای هندسی آن را آشکارتر کرده است.

اخیرا پست های زیادی در یانون دیزاین دیده‌ایم که با پرینت سه بعدی سر و کار داشتند. بیش‌تر آن ها به منظور فرم‌سازی و ساخت آسان‌تر از این تکنولوژی استفاده می‌کردند. اما این بار با روی‌کردی متفاوت‌ رو به رو هستیم. جان ادمارک که علاقه‌‌مند به استفاده از قوانین ریاضی در آثار هنری خود است، در این مجموعه نیز با الهام گرفتن از پره‌های سازنده‌ی میوه‌ی کاج و گل آفتاب‌گردان و به کمک الگوریتم‌های کامپیوتری، مجسمه‌هایی را توسط پرینت سه بعدی خلق کرده است. او در این آثار با استفاده از دنباله‌ی معروف فیبوناچی و تناسبات طلایی نحوه‌ی چینش هر کدام از پره‌ها یا زوائد را در این مجسمه‌ها طراحی کرده است. اما این تازه آغاز کار اوست. ادمارک برای رسیدن به هدف خود، از این مجسمه‌ها در حال چرخش فیلم‌برداری کرده و با ثبت لحظاتی حساب شده به نوعی یک استاپ موشن درست کرده است. در این فیلم‌ها، ریتم حرکت پره‌ها و زوائد که چشم ما را به دنبال خود می‌کشند نوعی فریب تصویری را ایجاد می‌کنند که ما را از حرکت افقی کل جسم غافل کرده و حرکتی غیر واقعی را برای ما مجسم می‌کنند.