سید امیر حسینی قبلا در یانون دیزاین مطلبی نوشته بود در رابطه با پوشیدگی در تکنولوژی. یادم هست که بعد از آن مطلب، مکانیزم‌ها و پروسه‌های وسایل ام‌روزی برایم جذاب شده و بود و به دنبال پی بردن به پشت صحنه‌ی محصولات های‌تک بودم. طرح کوییکی از این منظر به نظرم جذاب آمد چرا که او به جای مخفی کردن سیم در بدنه‌ی یک آباژور یا چراغ رومیزی و خلق انواع بازی‌های نوری با آن!، تنها یک جا لامپی ساده را طراحی کرده که سیم و سرپیچ و لامپ را درون خود جا می‌دهد. جالامپی کوییکی یک ابزار و وسیله‌ی ‌شبه‌سنتی است ، که به جای شمع، لامپ را باید درون آن قرار داد و یا از آن خارج کرد. او برای وسیله‌ای مدرن، رفتاری سنتی طراحی کرده است.

روزهایی از سال هستند، که برای تامین انرژی مورد نیاز شهر زمان مناسبی است.

گروه طراحی کِی. ۸ ایندستری‌دیزاین یک لامپ خورشیدی را در فستیوال طراحی لندن در سال ۲۰۱۵ ارایه کرده‌است.

باتری این لامپ با تابش خورشید شارژ می‌شود؛ و هر بار بین سه تا پنج ساعت زمان نیاز است، تا باتری آن کاملا شارژ شود. این لامپ به گونه‌ای طراحی شده، که بتواند در موقعیت‌های مختلف قابل استفاده باشد؛ مثلا برای قرار گیری آن در محیط، علاوه بر پایه‌ی انعطاف‌پذیری که دارد، حلقه‌ای در نظر گرفته شده که بتوان لامپ را بر سر یک بطری پلاستیکی قرار داد، یا این که از جایی آویزان کرد.

گاهی با یک عنصر ساده اما فکر شده، می‌توان به کلی کیفیت فضایی را تغییر داد. برای مثال نور و رنگ از ابزارهای کارآمدی هستند که خیلی وقت‌ها به ابن کار می‌آیند. مثلا وقتی می‌خواهیم از نور برای ایجاد کیفیتی خاص استفاده کنیم، خیلی وقت‌ها به سراغ لامپ‌ها و تجهیزات الکتریکی می‌رویم. گاهی راه‌های ساده‌ و کم هزینه‌تری هم برای این کار هست. استودیو اتاق یازده در پروژه‌ای واقع در خلیج الویک در منطقه‌ی تاسمانی، با ایجاد دیواری شیشه‌ای و عظیم، دیدی متفاوت به خط ساحلی ایجاد کرده که یادآور حالت خاص آسمان به هنگام غروب است.

حتما خانه‌ها، فضاها یا حتی بخش‌های خاصی از بناهای معماری را دیده‌اید که به دلیل موقعیت خاص‌شان نور طبیعی نمی‌گیرند. این بخش‌ها معمولا اصطلاحا فضاهایی مرده هستند. فضاهایی سرد و تاریک و دوست‌نداشتنی. امروز معمولا برای رفع چنین فضاهایی با دادن بخشی از زمین و کم‌کردن بخش‌هایی از توده نور مستقیم را هرچند به صورت یک نورگیر محدود سقفی به آن‌جا می‌رسانند. اما در آینده چه؟ coelux یک نوآوری فن‌آورانه جدید است. به کمک آن شما به جای دادن بخشی از زمین و تعبیه نورگیر، یک صفحه‌ی متشکل از LED های مخصوص درست مانند یک مانیتور بزرگ را روی دیوار یا سقف فضا نصب می‌کنید. مانیتور بزرگ با تابش خاص خود، نوری معادل نور خورشید را با الگوی تغییرات نور آن در طول روز در فضا اعمال می‌کند.

نمی‌دانم شما این اختراع را خیری برای بشر تلقی می‌کنید یا نه اما به جز مشکلاتی که معمولا در آینده گریبان‌گیر چنین ابداعات بیگانه با طبیعت می‌شود، من این نوع استقلال از طبیعت را معادل سقوط بشر می‌بینم؛ سقوطی که حالا چون هنوز بین و زمین و آسمان هستیم دردمان نمی‌گیرد. خیلی زود با رسیدن به زمین و محکم به زمین سخت خوردن متنبه می‌شویم؛ اما گاهی خیلی دیر خواهد بود.